Historyja adbyłasia ŭ adnym z ahraharadkoŭ u Viciebskim rajonie. Jaje hieroi — 61-hadovy nastaŭnik fizkultury i jaho vychavanka — 14-hadovaja školnica. Pamiž imi, pa słovach maci dziaŭčynki, uźnikli pačućci, jakija pryviali da intymnych stasunkaŭ. Mužčyna aryštavany, a vaśmikłaśnica pierachodzić u inšuju škołu — na starym miescy jaje zackavali dzieci. Maci žyvie na tabletkach: orhany apieki kažuć joj, što mohuć zabrać dačku ź siamji.
— U dačynieńni da 61-hadovaha žychara Viciebskaha rajona raspačata kryminalnaja sprava pavodle častki 1 artykuła 168 Kryminalnaha kodeksa (Pałavyja stasunki i inšyja dziejańni seksualnaha charaktaru z asobaj, jakaja nie dasiahnuła 16-hadovaha ŭzrostu). Mužčyna znachodzicca pad vartaj, idzie rasśledavańnie, — prakamientavała aficyjny pradstaŭnik upraŭleńnia Śledčaha kamiteta pa vobłaści Śviatłana Sacharava.
Kali vina mužčyny budzie dakazanaja, to jon atrymaje abmiežavańnie voli na termin da 4 hadoŭ abo pazbaŭleńnie voli na toj ža termin sa štrafam.
Dyrektar škoły skazała, što nie budzie kamientavać hetuju situacyju presie, rastłumačyŭšy: «Idzie śledstva, ja dała padpisku pra nierazhałošvańnie źviestak».
TUT.BY sustreŭsia z Volhaj — mamaj 14-hadovaj Naści, zakachanaj u svajho nastaŭnika fizkultury Siarhieja Siarhiejeviča (usie imiony ŭ hetaj historyi źmienienyja).
«Intym u ich byŭ try razy, u piedahoha doma»
Naścia hadujecca ŭ niapoŭnaj siamji. Jaje tata, pa słovach Volhi, kantaktuje z dačkoj redka — u jaho novaja siamja. Druhi raz vyjšła zamuž i Volha. Ale z ajčymam u dziaŭčynki adnosiny nie skłalisia, tamu jon žyvie asobna ad žonki i padčarki. U Naści jość starejšy brat — darosły chłopiec, u jakoha ŭžo svaja siamja.
— Ja pracuju kucharam u kafe, praca zabiraje šmat času. Kab dačka nie była sama pa sabie, nie źviazałasia z drennaj kampanijaj, ja zapisała jaje ŭ školnuju siekcyju pa valejbole i baskietbole. I jana zakachałasia ŭ nastaŭnika fizkultury. Svaje pačućci ad mianie chavała. Jak užo potym ja daviedałasia, adnosiny pamiž imi ŭźnikli jašče minułym letam — u lipieni. A ŭ vieraśni nastaŭnik ustupiŭ z dačkoj u seksualnuju suviaź. Intym u ich byŭ try razy. Heta adbyvałasia ŭ jaho doma, — Volha starajecca trymacca spakojna, nie vydavać svaich emocyj.
- Niaŭžo vy ni pra što nie zdahadvalisia?
— Ja ličyła, što my z Naściaj siabroŭki. Da hetaj historyi jana zaŭsiody sa mnoj usim dzialiłasia. I pra hetaha nastaŭnika taksama raspaviadała, ale ŭ admysłovym śviatle. Naprykład, kazała, što nibyta jany pajechali ź siabroŭkaj u horad, a tam vypadkova sustrelisia ź fizrukom, i jon pavioŭ ich u kafe. Nasamreč nijakaj siabroŭki pobač nie było, i sustreča z nastaŭnikam była nie vypadkovaj. Vyśvietliłasia, što pra svaje pačućci da nastaŭnika pisała. Nie, nie viała asobny dziońnik, pisała ŭ zvyčajnych školnych sšytkach, na abarocie. Pra heta ja daviedałasia, kali ŭ našym domie byŭ pieratrus.
Volha ŭspaminaje, što ŭ samym pačatku hoda ŭ Naści źjavilisia dvojki. Mamu vyklikała da siabie dyrektarka škoły. Paśla hetaha žančyna zabaraniła dačce chadzić na treniroŭki, raz jana nie paśpiavaje z vučobaj. Dziaŭčynka spałochałasia, paabiacała maci padciahnucca. I sapraŭdy — chutka vypraviła dvojki.
— Heta potym užo ja zrazumieła: jana bajałasia, što nie zmoža bačyć svajho nastaŭnika, — kaža Volha.
Žančyna časta kantaktavała ź piedahoham:
- My ź im uvieś čas stelefanoŭvalisia. Ja prasiła nastaŭnika: «Kali treniroŭka zatrymlivajecca — vy, kali łaska, praviadzicie Naściu». Dačka jeździła na ŭroki na pryharadnym aŭtobusie: my žyviem za 4 km ad škoły, tam prachodzić trasa, na joj zaŭsiody intensiŭny ruch. Jon kazaŭ: «Nie chvalujciesia, usio zrablu». Trymaŭ mianie ŭ kursie, čym jon zajmajecca ź dziećmi. Maŭlaŭ, siońnia jany pojduć tudy i tudy. Paźniej vyśvietliłasia, što jany byli tam nie z hrupaj školnikaŭ, a ŭdvaich z majoj dačkoj.
Ab suviazi pamiž dačkoj i nastaŭnikam Volha daviedałasia ad supracoŭnikaŭ pravaachoŭnych orhanaŭ (jak mienavita pra suviaź daviedalisia sami supracoŭniki, žančyna nie viedaje).
- Ja była na pracy. Telefanujuć mnie i kažuć: «Viaziom vašu dačku ŭ adździeł milicyi». Kłasnaha kiraŭnika ŭ toj dzień nie było, i ja telefanuju nastaŭniku fizkultury: «Što adbyłosia?». Jon adkazvaje: «Naściu zabrali z-za blizkich adnosin sa mnoj». Ja až asłupianieła: «U vas byli nastolki blizkija adnosiny?». Jon maŭčyć. Kažu: «Vy mianie nie čujecie?». Tady jon adkazaŭ: «Nie». Ja pryjechała ŭ milicyju i kažu dačce: «Skažy mnie ŭsiu praŭdu. U ciabie sapraŭdy byli adnosiny ź fizrukom?» Jana apuściła hałavu i skazała: «Tak». Ja była ŭ šoku!
«Nastaŭnik žanaty i chodzić u carkvu»
Volha škaduje dačku, imkniecca jaje zrazumieć, bo pieršaje kachańnie - vielmi krochkaje pačućcio:
— Razumiejecie, jana stvaryła sabie ideał. Pryznałasia jamu ŭ kachańni. Jamu treba było chutčej biehčy da mianie, raspavieści pra heta, i razam my b prydumali, jak vyrašyć hetuju situacyju. A jon … Ja liču, što jon jaje pryručyŭ. Jany jeździli ŭ Viciebsk, hulali pa horadzie, chadzili ŭ kafe, jon kuplaŭ joj šakaładki, maroziva. Letam jeździli na rovarach na voziera. Abiacaŭ Naści, što kali jana zakončyć 9 kłasaŭ, adpravić jaje ŭ Maskvu vučycca. Vyśvietliłasia, što jon prychodziŭ da nas u hości. Ja na pracu - a jon da nas. Niejak dačka zachvareła, jon prynios joj miod.
U nastaŭnika jość žonka, dvoje dziaciej, unuki. Jaho siamja žyvie ŭ inšym nasielenym punkcie, kiłamietraŭ za 35. Kvateru ŭ ahraharadku pad Viciebskam, dzie piedahoh pracavaŭ, jon zdymaŭ.
Volha raskazvaje, što fizruk mołada vyhladaje:
- Maksimum, što ja b dała jamu na vyhlad - hadoŭ 50. A jon, akazvajecca, užo piensijanier!
Pa słovach žančyny, nastaŭnik — hłyboka vierujučy čałaviek. Kožnyja vychodnyja jon jeździŭ u pravasłaŭny chram.
- Uvohule, u našym ahraharadku hety piedahoh — pavažany čałaviek. Jon kala 10 hadoŭ prapracavaŭ u miascovaj škole. Dzieci jaho vielmi lubiać, jon umieje znajści da ich padychod. Nichto, dy i ja sama, nikoli nie moh by padumać, što jon na takoje zdolny! Tamu ciapier u vioscy šmat chto vinavacić nas, a nie jaho. Kažuć, što Naścia ŭsio prydumała i pomścić jamu. Što jana była z kimści inšym, a na Siarhieja Siarhiejeviča choča ŭsio «paviesić». Ale jon spačatku pryznaŭsia milicyi, što ŭ jaho była suviaź z Naściaj. A zaraz, paśla sustrečy sa svaim advakatam, «idzie ŭ admovu». Pamiž dačkoj i nastaŭnikam praviali vočnuju staŭku. I Naści paśla hetaha stała drenna, vyklikali chutkuju: piedahoh skazaŭ, što nijakaha seksu pamiž imi nie było, što ich nikoli ništo nie źviazvała, što jana ŭsio prydumlaje.
«Dačka prosić, kab nastaŭnika vypuścili»
Naścia baronić nastaŭnika.
— Jana zakachałasia ŭ jaho. Prosić, kab jaho adpuścili. Abiacaje, što nie budzie ź im sustrakacca, aby jaho tolki vypuścili na svabodu, — kaža maci.
Paśla taho, jak nastaŭnika aryštavali, dziaŭčynka chadziła ŭ škołu tolki adzin dzień. Pa słovach Volhi, dzieci nie davali Naści prachodu — ździekavalisia. Ź dziaŭčynkaj pracavaŭ psichołah. Zaraz maci pieravodzić dačku ŭ inšuju škołu — u inšym nasielenym punkcie.
Volha pryznałasia, što ź leta minułaha hoda ich siamja znachodzicca na ŭliku jak u sacyjalna-niebiaśpiečnym stanoviščy. Žančyna patłumačyła heta tym, što doŭhi čas nie mahła aficyjna pracaŭładkavacca, u jaje byli roznyja padpracoŭki: «Pakul znajšła pastajannuju pracu, pastavili ŭ katehoryju — sacyjalna-niebiaśpiečnaje stanovišča. Praca ŭžo jość, ale z uliku pakul nie źniali».
Paśla incydentu sa školnym nastaŭnikam u siamji moža źjavicca novaja prablema:
- Rabotniki apieki i adździeła adukacyi kažuć, što va ŭsim vinavataja ja. Što dačka była biez nahladu, što ja drennaja maci - nie mahu zabiaśpiečyć naležny dohlad dziciaci i jaho vychavańnie. I zaraz ISN i adździeł apieki razhladajuć varyjant zabrańnia dački ź siamji. Ale ja chaču, kab u situacyi razabralisia abjektyŭna. I źviarnuli ŭvahu na nastaŭnika. Bo ad piedahohaŭ my, baćki, čakajem dapamohi ŭ vychavańni dziaciej. A tut… Nazyvajecca, adpraviła mama dačku sportam zajmacca…
