«Adryvaju ad serca nievierahodnych čatyroch biełaruskamoŭnych ščaniat, — źviartajecca Hleb Łabadzienka. — Miłyja, dobryja, pryjaznyja da dziaciej, jaduć absalutna ŭsio. Užo trochu ŭmiejuć brachać. Ščaniatam paŭtara miesiaca, naradzilisia na Dzień rodnaj movy. Mohuć žyć jak u chacie, hetak i ŭ budcy. Kali budka dobraja, to nie bajacca navat vialikich marazoŭ. Pamier darosłaha sabaki — prykładna jak spaniel. U ich maci, kažuć, byli ŭ rodzie łabradory. Tatu dahetul vyśviatlajem, ale, vidać, niejki parodzisty had!»
Kali chočacie zajmieć takoje čaćvieranohaje ščaście, pišycie Hlebu ŭ fejsbuku albo pakińcie svoj numar u kamientarach — pieradamo.
0
0
0
0
0
0
