Mirasłaŭ Łazoŭski — biełaruski patryjot, adzin ź lidaraŭ kolišniaha «Biełaha lehijona». Apošnim časam jon pracavaŭ pamočnikam dyrektara vydaviectva «Knihazbor».
Łazoŭski byŭ zatrymany 21 sakavika, jamu vystaŭlena abvinavačańnie pa «spravie patryjotaŭ».
Jamu inkryminujecca «padrychtoŭka da masavych biesparadkaŭ».
U rasparadžeńni «Našaj Nivy» akazaŭsia list Łazoŭskaha da niaviesty Śviatłany.
«Pryvitańnie, maja kachanieńkaja! Vielizarny tabie dziakuj za ŭsie tvaje turboty pra mianie. Prabač, Soniejka, što narabiŭ tabie stolki kłopatu. Ty, peŭna, tady mocna spužałasia, jašče raz daruj! Za hety tydzień bieź ciabie ja adčuŭ, nakolki ty mnie blizkaja i darahaja. Adsutnaść ciabie pobač — voś hałoŭnaja niastača, jakuju ja adčuvaju:((( Tak što prabač jašče i za toje, što apošnimi časami zabyvaŭsia kazać tabie piaščotnyja słovy», — piša Mirasłaŭ Łazoŭski.
«Ja razumieju, jaki dadatkovy ciažar kidaju na tvaje plečy, ale tak atrymałasia. Ja nie viedaju, kali adsiul vyjdu, ale abiacaju, majo soniejka, što asnoŭnym dla mianie stanie zrabić tvajo žyćcio ščaślivym i lohkim, bolš lohkim, čym raniej. Sam dziŭlusia, jak adzin tydzień moža mocna źmianić čałavieka:)», — dadaje jon.
Łazoŭski adznačaje, što kinuŭ palić, i chvalujecca pra stareńkuju ciotku. Maŭlaŭ, jak joj patłumačyć raptoŭnuju adsutnaść plamieńnika? Naprykancy lista jon piša, što pieradavać charčavańnie nie treba. Prosić pieradać tomik Stankieviča, a taksama polska-biełaruski słoŭnik.
