«Mann ist mann», Biełaruski dziaržaŭny teatr lalek
1931 hod, «Mann ist mann» u Bierlinie.
«Kamiedyja pra čałavieka, jaki nie moh skazać «nie», abo Hulnia ŭ sałdaciki», — tak koratka prezientujuć svaju čarhovuju premjeru dla darosłych u Teatry lalek. Režysior Alaksiej Lalaŭski niezdarma ŭziaŭsia za tekst Biertalda Brechta, jaki ŭ roznyja časy krytyki nazyvali to antymilitarysckim, to antyimpieryjalistyčnym. Niemiec Brecht skončyŭ pjesu ŭ 1926 hodzie, u krainie, jakaja chutka stanie hitleraŭskaj: jaje hałoŭny hieroj Heli Hiej pad ciskam asiarodździa z hruzčyka lohka pieratvarajecca ŭ strašnaha zabojcu. Toje, što hetaja tema aktualnaja i siońnia, i kazać nie treba.
Raniej «Mann ist mann» niekalki razoŭ stavili ŭ Hiermanii (u tym liku i sam aŭtar) i ŭ Rasii. U Biełarusi materyjał vizualizavali tolki adnojčy: u 1969 hodzie ŭ Kupałaŭskim teatry. Tahačasny režysior Valeryj Rajeŭski pryhadvaŭ, što na scenu ich prapuścili tolki tamu, što ministr kultury byŭ u adjeździe. Cikava budzie pahladzieć, jakim hety pravakacyjny materyjał atrymaŭsia ŭ viersii kamandy Teatra lalek.
Kali: 21 i 28 vieraśnia
«Bieton», Respublikanski teatr biełaruskaj dramaturhii
Fota: rtbd.by.
Režysioram novaha śpiektakla ŭ žanry vizualnaj paezii vystupaje Jaŭhien Karniah, imia jakoha źviazana ź niečakanaściu, ekśpierymientam dy vyklikam. Teatralnaja publika da hetaha času pamiataje jaho pastanoŭku pra ahresiju «NiaTancy», pracu sa studentami «Łatentnyja mužčyny», dzie daśledujecca žanočy i mužčynski pačatak. Nieadnaznačna, ale dakładna nieabyjakava ŭspryniali i jaho apošniuju minskuju premjeru ŭ Teatry lalek — «Intervju ź viedźmami». Pastanoŭku nazyvali «sapraŭdnaj fieminisckaj kamiedyjaj, zroblenaj mužčynam».
Karniah lubić pahulacca ź ciełam, tamu nas čakaje šmat ruchaŭ: płastyka składzie 98 adsotkaŭ pastanoŭki. Adnak tekstavaja baza ŭ jaje taksama jość — mif pra Arfieja i Eŭrydyku, papracavać ź jakim Karniah maryŭ apošnija 10 hadoŭ. Temy adzinoctva i piekła voźmuć tut sučasnaje hučańnie: kab pieradać patrebnuju atmaśfieru, režysior natchniaŭsia ściužaj novych šmatpaviarchovikaŭ-karobačak, jakija tolki budujucca. Ci nie samotnyja i my ŭ ich?
Kali: 28 i 29 vieraśnia
«Zapałki», Nacyjanalny akademičny teatr imia Janki Kupały (małaja scena)
Fanaty teatru ŭžo mahli bačyć čytki pjesy Kanstancina Ściešyka. Ale śpiektakl — zusim inšy ŭzrovień. «Zapałki» —heta sumnaja historyja pra zvyčajnaha mužyka Tolu, jaki žyvie ŭ zvyčajnym horadzie i haduje maleńkuju dačku. Karaciej, pobyt i znoŭ adzinoctva, nieprykajanaść i ciažkija pošuki svajho miesca ŭ žyćci. Ale buduć tam i kazačnyja momanty: naprykład, kali hałoŭny hieroj raskazvaje dačce čaroŭnyja kazki. Praŭda, u Toli zrabić kazkaj svajo žyćcio tak i nie atrymajecca.
Kali: 5, 6 vieraśnia i 11, 19 kastryčnika
«Urok polskaha», Biełaruski dziaržaŭny moładzievy teatr
Jašče ŭ lipieni trupa Moładzievaha teatra ŭziałasia za repietycyi pa pjesie Hanny Bajarskaj, jakaja apisvaje apošnija hady žyćcia Tadevuša Kaściuški. Novy prajekt u teatry — biełaruska-polski, jon prymierkavany da dvuchsothodździa z dnia śmierci kiraŭnika paŭstańnia 1794 hoda.
Padrabiaznaści premjery pakul chavajuć, ale ŭ teatry «NN» paviedamili, što hałoŭnyja roli Kaściuški i jaho vučanicy Emilki vykanajuć zasłužany artyst Biełarusi Alaksandr Šaroŭ i Lizavieta Iljeŭskaja. Kiravać pracesam budzie polski režysior. Intryha vartaja taho, kab čakać hetuju vosień.
Kali: kastryčnik
«Travijata», Nacyjanalny akademičny Vialiki teatr opiery i baleta
Repietycyja, bolshoibelarus.by.
85-y siezon biełaruskaha Vialikaha teatra adkryjecca šostaj pa liku pastanoŭkaj lehiendarnaj «Travijaty» Džuzepe Vierdzi. U hety raz rulić pracesam davieryli łatvijskamu režysioru Andrejsu Žaharsu, jaki adrazu ž vyrašyŭ jaje asučaśnić: zamiest Paryža XIX stahodździa — francuzskaja stalica ŭ XXI-m. Zamiest suchot — ankałohija hałoŭnaj hieraini. Fanaty opiery dakładna nie prapuściać čarhovy varyjant viadomaha tvora.
Kali: 8,10 vieraśnia i 10 kastryčnika
«Čuma», Homielski abłasny dramatyčny teatr
Aficyjnaja premjera trahikamiedyi pa matyvach pjesy Jakuba Kołasa «Antoś Łata» adbyłasia ŭ mai, ale z ulikam chutkich kanikuł ubačyli jaje niešmatlikija hledačy, tamu raim źviarnuć uvahu.
Cikava, što hetaja pjesa Kołasa, pa jakoj zrabiŭ śpiektakl Andrej Šydłoŭski, — amal nieviadomaja, znajści jaje ciažka navat u zborach tvoraŭ kłasika.
Tamu toje, što jana hučyć sa sceny — kaštoŭna ŭdvaja. Akramia taho, u pastanoŭcy zakranajecca balučaja biełarusam tema ałkahalizmu. Praŭda, kali hladzieć na pasył bolš šyroka, to jon pra čałaviečyja słabaści ŭ pryncypie.
Kali: 26 i 27 vieraśnia
VII Mižnarodny forum teatralnaha mastactva «TEART»
Cpiektakl «Siniaja-siniaja», fota teart.by.
Akramia tradycyjna nasyčanaj zamiežnaj prahramy, forum znoŭ budzie ŭklučać u siabie i mocny biełaruski šoŭ-kiejs.
Tut vas čakajuć i sceničnaja adaptacyja apaviadańnia Karatkieviča («Siniaja-siniaja», Mahiloŭski abłasny teatr lalek), i viciebskaja pastanoŭka «Cień dumki našaj…» pa tvorach Franciška Alachnoviča, šmat śpiektaklaŭ pa sučasnaj ajčynnaj dramaturhii i navat ceły viečar pierformansu penAtra(C)tion-VIII.
Sioleta svaje akcyi i chepieninhi tvorcy pryśvieciać kultavamu biełaruskamu mastaku Alesiu Rodzinu.
Karaciej, vydatnaja mahčymaść pahladzieć jak minskija, tak i śpiektakli ź inšych haradoŭ u adnoj hieahrafičnaj łakacyi.
Kali: 29 vieraśnia — 16 kastryčnika
