U Połacku čakajuć delehacyi piśmieńnikaŭ, vydaŭcoŭ, dziejačaŭ kultury z 12 krainaŭ. U arhkamitet śviata ŭvajšli čynoŭniki i staršynia praŭładnaha Sajuzu piśmieńnikaŭ Biełarusi Mikałaj Čarhiniec.
Namieśnik staršyni Sajuzu biełaruskich piśmieńnikaŭ Usievaład Ścieburaka skazaŭ, što aficyjnaha zaprašeńnia na śviata ichny alternatyŭny sajuz nie atrymlivaŭ, piša Radyjo Svaboda.
«Heta tradycyjnaja źjava, kali na istotnyja, vialikija mierapryjemstvy nas hadami nikudy nie zaprašajuć. Persanalna, byvaje, dałučajucca ludzi — jak pryvatnyja persony, čałaviek moža na svoj strach i ryzyku niekudy pajechać. Ale tych ža stendaŭ dla niedziaržaŭnych vydaviectvaŭ zvyčajna nie prapanujecca i aficyjna delehacyja nia jeździć.
My stavimsia da hetaha z razumnaj dolaj ironii. Bo być prosta fonam niedzie tam dla dziaržaŭnych čynoŭnikaŭ i rabić karcinku liberalizacyi, kali jaje niama, nichto nia choča. I heta absalutna nia maje sensu. A niejkich surjoznych, istotnych krokaŭ nasustrač ci tendencyj dla palapšeńnia dačynieńniaŭ ź niezaležnym Sajuzam biełaruskich piśmieńnikaŭ jak nie było, tak i niama.
Tamu my pracujem z čytačami, ładzim imprezy, viečaryny, sustrečy svaim resursami, svaimi mahčymaściami. My časam nie traplajem u zali, kudy možna było b. Ale my majem stały i dobry kantakt z čytačami. I biez takoha kštałtu mierapryjemstvaŭ nie sumujem. Bo tam čaściej za ŭsio idzie razmova «za palityku». A mova i litaratura tolki fon, na jakim chočuć pakazacca čynoŭniki».
Piśmieńnik Uładzimier Arłoŭ, pałačanin pavodle naradžeńnia, jaki mnoha pisaŭ pra historyju Połacku, skazaŭ, što jaho na Dzień biełaruskaha piśmienstva ŭ Połack taksama nie zaprasili.
«Ale navat kali b mianie i zaprasili, ja nie lublu hetych aficyjnych uračystaściaŭ. U mianie budzie svaje śviata, ja pajedu i na samocie prajdu pa darahich mnie vulicach. I, biezumoŭna, cikavić pomnik tysiačahodździu biełaruskaj dziaržaŭnaści. Ale dla mianie nieistotna, zaprasili mianie aficyjnyja ŭłady ci nie. U mianie z hetymi ŭładami ŭzajemnyja pačućci. U tym liku ź ciapierašnimi połackimi.
Ja, viadoma, rady, što hetyja ŭračystaści adbyvajucca ŭ Połacku. Ale ja liču złačynstvam toje, što Połack niekalki hadoŭ tamu byŭ pazbaŭleny svajho raniejšaha statusu i staŭ šarahovym rajcentram. Heta poŭnaje nierazumieńnie ŭładaj značnaści Połacku jak našaj pieršaj stalicy. Nierazumieńnie perspektyŭ Połacku jak turystyčnaj stalicy. Ja i maje siabry, adnadumcy sprabavali hetamu supraćstajać, ale heta było marna».
