Pryjechaŭ ja niekali, zdajecca ŭ 2013, u Hruziju ŭ składzie delehacyi, dzie pradstaŭniki byli z samych roznych jeŭrapiejskich krain. Niemcy, šviedy, hałandcy, niejkija palaki, biełarusy z ukraincami…
Pa zaviaršeńni mierapryjemstvaŭ u adzin ź dzion čakała nas ekskursija. Dyk voś. Mała taho, što kiroŭca na svaim aŭtobusie spaźniŭsia. Jon nie prosta spaźniŭsia, jon jašče i pryjechaŭ niezapraŭleny. Pa darozie zajechaŭ na zapraŭku. Ja siadzieŭ pa pravym borcie i hladzieŭ u akno. Ustaviŭ kiroŭca pistalet u bienzabak, zapraŭlajecca, bałboča z kimści i prosta tak zakurvaje… A z voknaŭ z pravaha borta hladziać na jaho niemcy, šviedy, hałandcy, niejkija palaki i biełarusy z ukraincam.
A ja siadzieŭ i dumaŭ: voś hetyja chłopcy prasunulisia na šlachu intehracyi ź ES dalej, čym my? Nu tak, prasunulisia, čaho ŭžo.
Čytaju ja ciapier naviny z Ukrainy.
Tam zakurvajuć ŭ dziaržaŭnym maštabie.
U ich tam kurać naohuł niadrenna. U ich tam pryniali byłoha prezidenta adnoj niezaležnaj krainy, u jakoj šmat kurać, jaki znachodziŭsia ŭ mižnarodnym vyšuku.
Dali jamu hramadzianstva.
Na pasadu pastavili.
Hramadzianstva pazbavili. Ale pry hetym, što niemałavažna, hramadzianinam jon ad hetaha być nie pierastaŭ.
Jon spakojna prachodzić achoŭnuju ŭzbrojenymi ludźmi miažu — i ŭsio ŭ jaho OK.
Jaho nie moža ŭziać hałoŭnaja śpiecsłužba krainy. Dakładniej, moža ŭziać, ale nie moža ŭtrymać.
Jon, kali b navat byŭ jon załaty, ale jon, inšaziemiec, stanovicca na čale baraćby z zakonna (jak heta ni śmiešna) vybranaj uładaj. Budučy zamiežnikam. Nie pachodžańnia inšaha, ale tut naradziŭsia i adukacyju atrymaŭ, nu a prosta i vidavočna — palityčny hastarbajtar. Zrynaje miascovuju ŭładu.
Kali ja pamylajusia i heta zaviecca inakš, čym failed state, papraŭcie mianie.
Mnie Saakašvili, kali ščyra, zaŭsiody byŭ simpatyčny. Jon mnie i ciapier simpatyčny. Moža być, navat asabliva simpatyčny.
Ale mnie i Ukraina była simpatyčnaja zaŭsiody. Jana mnie i ciapier simpatyčnaja.
Ja tolki ciapier zasumniavaŭsia, što mary pra toje, što va Ukrainie buduć pieramieny i jany paciahnuć za saboj źmieny ŭ postsaŭku ŭ cełym, byli choć by ŭ najmienšaj stupieni abhruntavanyja.
Atrymlivajecca pakul što, jak ni kruci, taki simpatyčny failed state.
I tak, hetyja chłopcy taksama našmat dalej za nas prasunulisia pa šlachu intehracyi ź ES.
Tolki niešta mnie padkazvaje, što razvahi niekatorych ekśpiertaŭ pra toje, što Biełaruś u vypadku najaŭnaści žadańnia zmoža prajści hety šlach u razy chutčej — vielmi navat pra toje.
