Kab u śviatočnyja dni nichto nie zastaŭsia biez padarunkaŭ, vydaviectva «Halijafy» zrabiła źnižki na ŭsie knihi da 50%! Źnižki dziejničajuć da 1 studzienia i raspaŭsiudžvajucca na pakupku knih na sajcie halijafy.by i ŭ kniharni na Niamizie, 3 (cokalny pavierch, boks 66).
Minimalnuju źnižku 5% možna atrymać pa promakodu «biełyjastaronki»(źnižki nie sumujucca). A kab vybirać padarunki było lahčej, nižej dla vas sabranyja knižnyja padborki.
Najlepšaje za hod
Knih, jakija na praciahu hoda karystalisia vialikaj papularnaściu siarod našych čytačoŭ. Niekatoryja knihi z hetaha raździełu:
1. Kazka «Skroź lusterka, i što ŭbačyła tam Alisa». Ljuis Kerał
Suśvietna viadomaja kazka Ljuisa Kerała «Skroź lusterka, i što ŭbačyła tam Alisa», adzin z samych zahadkavych tvoraŭ kłasičnaj litaratury Vialikabrytanii, užo druhoje stahodździe vabić jak dziaciej, jakim jana niepasredna pryznačałasia, tak i darosłych.
U hetym vydańni źmieščany pierakład kazki, vykanany Vieraj Burłak. Aryhinalnyja ilustracyi Kaciaryny Dubovik supravadžajuć u padarožžy ŭ Zalusterkavy śviet i dazvalajuć adčuć siabie ŭdzielnikam fantastyčnaj hulni — šachmatnaj partyi, razyhranaj Ljuisam Kerałam.
2. Raman «Biełaja mucha, ubijca mužčin«. Alhierd Bacharievič
Hety raman — historyja žanočaj bandy, «dzievak biez cara ŭ hałavie», jakija kinuli vyklik patryjarchalnamu hramadstvu. Chto jany: terarystki, varjatki, mastački? Abo prosta pryvidy minułaha, ź jakimi niečakana sustrakajecca hałoŭny hieroj knihi?
3. Uspaminy «Pieražytaje-niezabytaje». Vikiencij Maroz
Kniha Vikiencija Maroza «Pieražytaje-niezabytaje» — heta nie tolki ekzistencyja asabistaha žyćcia čałavieka z pakručastym losam na dramatyčnych złomach biełaruskaj historyi, ale i žyvy vyrazny adbitak składanaha i trahičnaha času, jaki ŭvabraŭ i žyćcio pad Polščaj, i pieršyja Saviety, i žyćcio pad akupacyjaj, i vajnu, jakoj addadzieny dva z pałovaj hady, i paślavajenny pieryjad z usimi jaho kalizijami.
Padarunki da 10 rubloŭ
Jakasnaja litaratura ŭ padarunak da 10 rubloŭ. A ŭličvajučy toje, što na sajcie halijafy.by i ŭ kramie «Halijafy» dziejničajuć źnižki da 50% na ŭsie knihi, vybar vielmi vialiki!
Niekatoryja knihi z hetaha raździełu:
1. Raman «Marginalis«. Kirył Stasielka
Marginalis — nasyčany i zachaplalny fiłasofski raman, dziejańnie jakoha achoplivaje bolš za čatyrysta hadoŭ, paŭtary sotni piersanažaŭ i dziasiatki krain. Heta pazł z mnostva siužetnych linij, fiłasofskich dy psichałahičnych matyvaŭ, jakija składajucca ŭ adno cełaje.
Padziei ŭ ramanie razhortvajucca vakoł uładalnikaŭ staražytnaj zahadkavaj knihi. U pošukach siabie i svajho «ja» hieroi ramana prychodziać da razumieńnia, što časam nie mienšaje značeńnie maje toje, što znachodzicca na palach — pa-za centram, pa-za miežami. Pa-za miežami historyi, žyćcia, uvahi…
2. Publicystyka «Kultura jak znosiny». Daminik Tatarka
Kniha «Kultura jak znosiny» — heta ceły šerah aryhinalnych razvah słavackaha piśmieńnika Daminika Tatarki pra mastactva, kulturu, palityku, žyćcio.
Tvorčaść piśmieńnika doŭhi čas była pad zabaronaj, da siońniašniaha dnia jaho imia zhadvajecca ŭ kantekście baraćby, supraćstajańnia hvałtu, niapraŭdzie i niesvabodzie.
Daminik Tatarka sfarmulavaŭ kancepcyju nacyjanalnaj kultury, zasnavanaj na archaičnych mifach. Kultura — heta znosiny, heta prastora parazumieńnia, u jakoj žyvie luboŭ, tvorčaść i svaboda. Heta miesca jadnańnia cieła i ducha, heta razmova čałavieka z samim saboj, ź inšym čałaviekam, z narodam i śvietam.
3. Raman «Stračany los« Imre Kiertes
Nobieleŭskaja premija pa litaratury za 2002 hod
Za hetuju i inšyja knihi Imre Kiertes atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju pa litaratury, staŭšy pieršym vuhorskim piśmieńnikam — łaŭreatam prestyžnaj premii.
Raman vuhorskaha piśmieńnika Imre Kiertesa «Stračany los» (1975), šmat u čym aŭtabijahrafičny, uražvaje nie tak apisańniami «žachaŭ» i «piekła kancłahieraŭ», jak niezvyčajnaj intanacyjaj apoviedu, pazbaŭlenaj pafasu i praźmiernych emocyjaŭ.
Hałoŭny hieroj knihi pa-dziciačy naiŭna ŭsprymaje ŭsio, što ź im adbyvajecca, namahajecca prystasavacca da varunkaŭ kancłahieru, asvoicca z dadzienym jamu losam.
Knihi ŭ padarunak dzieciam
Malaŭničyja knihi, jakija abaviazkova paradujuć maleńkaha čytača. Niekatoryja knihi z hetaha raździełu:
1. Komiks «Bortnik Ihnat i skarb puščy». Tomaš Samojlik
U hłybini staradaŭniaj Biełaviežskaj puščy bortnik Ihnat dahladaje pčoł, jakija žyvuć u borciach, jak rabili jaho pradziedy. Choć Ihnat žyvie ŭ śviecie pa-za časam, bieh historyi nie zapavolvajecca. Nad puščaj źbirajucca ciomnyja chmary,a spakojnaje žyćcio ŭ zhodzie sa staradaŭnimi zvyčajami znachodzicca pad pahrozaj.
Ci ŭdasca Ihnatu źbierahčy pušču i lehiendarny skarb, schavany ŭ jaje hłušy?
2. Kazka «Janka, Šmurdzik, Buchmatka i inšyja «. Michaś Ziziuk
Čamu małako ŭ karovy biełaje i adkul biarecca chleb? Jak žyvuć pčoły? I navat, jak patrapić na Kudykinu horu? Chłopčyk Janka razam z katom Šmurdzikam znojduć niasumnyja adkazy na hetyja i inšyja dziciačyja pytańni, a pryhožaja biełaruskaja mova pryjdziecca da spadoby ŭ kožnaj siamji.
Dla čytańnia darosłymi dzieciam.
3. Kazka «Karlik Nos». Vilhielm Haŭf
U knihu ŭvajšli dźvie cudoŭnyja kazki vybitnaha niamieckaha piśmieńnika Vilhielma Haŭfa — «Karlik Nos» i «Małady anhličanin». Azdoblenaja malunkami biełaruskich dziaciej, jana, biezumoŭna, pryniasie radaść maleńkim čytačam.
Knihi ŭ padarunak siabram
Knihi biełaruskich piśmieńnikaŭ, knihi z nobieleŭskaj i inšymi premijami, jakija ŭražajuć i prymušajuć zadumacca.
Niekatoryja knihi z hetaha raździełu:
1. Fentezi «Kniaź-vaŭkałak». Maksim Kutuzaŭ
Ludzi zvyčajna dumajuć, što žyćcio kniazia pryjemnaje i bieskłapotnaje. Adnak ci jano takoje na samoj spravie? Ci možna nazvać bieskłapotnym žyćcio, kali pahroza varožaha miača i zdradnickaha kinžała zaŭsiody pobač? Kali nielha być upeŭnienym u tym, chto źjaŭlajecca siabram, a chto tolki robić vyhlad?.. Ci možna nazvać pryjemnym žyćcio, kali ty im nie vałodaješ? Kali ty nie možaš zrabić nivodnaha kroku biez zhody tvaich daradčykaŭ? Žyćcio kniazia moža być i vielmi cikavym dy nasyčanym, kali jamu pašancavała i jon naradziŭsia vaŭkałakam. U hetym vypadku pierad im adkryvajucca zusim inšyja mahčymaści. Hałoŭnaje — viedać, jak imi skarystacca…
2. «Šou praciahvajecca» Siarhiej Plaskač
Sučasnaja biełaruskaja pravincyja. Načalstva pa-raniejšamu praktykuje savieckija mietady kiravańnia: imkniecca kantralavać nie tolki ŭsie śfiery hramadskaha žyćcia, ale i kožnaha čałavieka asobna. Rasčaravany biespracoŭny nastaŭnik Miranovič žadaje tolki, kab jaho nie zaŭvažali i nie pieraškadžali korpacca ŭ bulbie. I, naturalna, mienavita jon apynajecca ŭ epicentry padziej…
3. Raman «Noč cmoka». Valery Hapiejeŭ
Raman pačynajecca jak kłasičny detektyŭ: zahadkavaja śmierć maładoj žančyny, śviedkaŭ niama, śladoŭ taksama, srodak zabojstva niavyznačany. Dalej vyśviatlajecca, što zabitaja — leśbijanka, dačka miascovaha viedźmaka, siektantka, što naradziła za kolki dzion da śmierci. Sa zvykłych detektyŭnych rejek dziejańnie zbočvaje ŭ huščar mistyki.
Heta eratyčna-mistyčny detektyŭ na tle biełaruskaj pravincyi najnoŭšaha času…
Knihi ŭ padarunak kaleham
Knihi roznaha žanru i na luby hust. Niekatoryja z hetych knih padpisany aŭtarami, biełaruskimi piśmieńnikami, i znachodziacca ŭ kramie «Halijafy». Tamu, kali budziecie nabyvać knihi na Niamizie, 3, majcie na ŭvazie:)
Niekatoryja knihi z hetaha śpisu:
1. Raman «Zima Hiuntera». Markas Chuan Manuel
Raman «Zima Hiuntera» pierapisvaŭsia aŭtaram dziesiać razoŭ ciaham trynaccaci hadoŭ. U tekście pa-majstersku spałučajucca avanhardnyja litaraturnyja techniki i rysy postmadernizmu, ad płyni śviadomaści Džojsa dy Fołkniera da polifaničnaha dyjałohu i karnavalizacyi Bachcina.
«Zima Hiuntera» — adkryty raman, u jakim pieraplecieny detektyŭnaja intryha, oda kachańniu, sacyjalnaja satyra, hłyboki rozdum ab histaryčnych karaniach parahvajskaj nacyi dy iraničny pohlad, nie pazbaŭleny humaru i eratyzmu, na paradoksy našaha času.
Padarožničajučy razam z chałodnym ekanamistam Hiunteram, niemcam pa kryvi, ale parahvajcam pa naradžeńni, dy jahonaj pieknaj žonkaj, mułatkaj Elisaju Linč, čytač trapić u apramietnuju paŭdniovaamierykanskaj vajennaj dyktatury, dzie adzinaja nadzieja na zbavieńnie — niepieramožny idealizm moładzi.
2. Paezija «Farby dušy». Janina Pinčuk
Paezija Janiny Pinčuk — lohkaja, pavietranaja, letuciennaja, poŭnaja jarkich farbaŭ, pryjemnych vodaraŭ i kviacistych vobrazaŭ. Aŭtarka bačyć śviet vačyma mastaka, malujučy piejzažy nie tolki lubych joj haradoŭ, ale i svajoj dušy.
3. «Z dazvołu karala i vialikaha kniazia» Leŭ Kazłoŭ
Biełaruskaja historyja ŭ aniekdotach i malunkach. Z pradmovaj Uładzimira Niaklajeva.
