Amal roŭna try hady tamu ja apublikavaŭ na sajcie «Našaj Nivy» tekst pad zahałoŭkam «Lehkadumnaść ekzarcha Paŭła», u jakim pakazaŭ, što prysłany patryjarcham Kiryłam jahony namieśnik «umom nie bleŝiet». To jon, hruba kažučy, viaknuŭ pra čarnobylski kranik, to jon abjaviŭ, što tak zvanaj Biełaruskaj Carkvie (a nasamreč ekzarchatu Maskoŭskaj Patryjarchii) patrabujecca bolšaja samastojnaść, to jon svaje ž słovy zabraŭ nazad i, mała taho, zajaviŭ, što pytańnie ab samakiravanaści Pravasłaŭnaj Carkvy ŭ Biełarusi zdymajecca na najbližejšyja 25—50 hadoŭ.
Praz try hady paśla taho, jak jon «źniaŭ» pytańnie ab samakiravanaści Carkvy ŭ Biełarusi, ekzarch Pavieł prasłaviŭsia, nie pabajusia skazać, na ŭvieś chryścijanski śviet svajoju zajavaju, što ŭ pravasłaŭnych i ŭ katalikoŭ (pierš-napierš u katalikoŭ hreckaha abradu, unijataŭ) nie adzin i toj samy Boh. Hetuju jaho zajavu cytujuć na roznych movach. Jašče b! Pramoviŭ hetuju «iścinu» nie chto-niebudź, a namieśnik taho samaha Kiryła, jaki lataŭ na sustreču z papam Franciškam až u Havanu. I pramoviŭ nie aby-dzie, a ŭ Biełarusi, stalica jakoj razhladałasia i razhladajecca jak adna placovak katalicka-pravasłaŭnaha dyjałohu.
Z zajavy ekzarcha Paŭła vynikaje, što Boh Usiemahutny, Tvorca nieba i ziamli, bačnaha ŭsiaho i niabačnaha — nie adzin, što tvorcaŭ mnoha: iudziejski, chryścijanski, musulmanski, a ŭ dadatak jašče i pravasłaŭny, i ryma-katalicki, i ŭnijacki, i baptyscki, i artadaksalna-iudziejski, i šyycki, i sunicki, i h.d. I paŭstaje pytańnie: kolki ž tvorcaŭ nieba i ziamli?
Zajava ekzarcha Paŭła, nie abhruntavanaja nijakimi dohmatami, nijakimi bahasłoŭskimi vykładkami, nie mahła nie vyklikać reakcyju ŭ carkoŭnych kołach.
Abychodžu tut vykazvańni ryma- i hreka-katalickich śviataroŭ Biełarusi. Źviartaju ŭvahu na reakcyju Maskvy.
Viadomy prafiesar bahasłoŭja protadyjakan Maskoŭskaj Patryjarchii Andrej Kurajeŭ apublikavaŭ repliku pad vymoŭnym zahałoŭkam «Čarnobylski kranik znoŭ praciok».
U Daniłavym ža manastyry ŭstryvožylisia, bo zapachła mižcarkoŭnym skandałam. Staršyni Sinadalnaha adździeła pa ŭzajemaadnosinach RPC z hramadstvam i srodkami masavaj infarmacyi Uładzimiru Lahojdu było daručana vystupić u jakaści «hiermienieŭta». I jon kinuŭsia tłumačyć, što nasamreč chacieŭ skazać i skazaŭ ekzarch Pavieł. Maŭlaŭ, Pavieł mieŭ naŭviecie, što ŭ hreka-katalikoŭ i ŭ pravasłaŭnych nie bahi roznyja, a roznyja relihijnyja arhanizacyi. Zamiest «roznyja bahi» treba razumieć «roznyja cerkvy». I choć pravasłaŭnyja i ŭnijaty vonkava padobnyja, pravasłaŭnyja i ŭnijaty — heta roznyja cerkvy, roznyja relihijnyja supolnaści.
Ajciec Andrej Kurajeŭ nie pakinuŭ biez uvahi Lahojdavu «hiermienieŭtyku». Atrymlivajecca, piša jon, što dla čynoŭnikaŭ Maskoŭskaj Patryjarchii «ich ułasnyja kresły i struktury i jość boh». Hetuju «hiermienieŭtyku» prafiesar bahasłoŭja nazvaŭ haniebnaj.
Svaju ž repliku «Čarnobylski kranik znoŭ praciok» protadyjakan Kurajeŭ zaviaršyŭ słovami: «Tolki ŭmolvaju biełarusaŭ: nie prysyłajcie hetaha bahasłova [Paŭła] nam nazad u Rasiju. Utylizujcie jaho jak-niebudź u siabie. Nam užo chapaje ŭkrainskich źbiehłateołahaŭ…».
Musić, toj, chto daŭ zhodu na prysyłku mitrapalita Paŭła ŭ Biełaruś, ciapier kusaje vusy. Paśla ŭładyki Fiłareta, jaki byŭ vielmi aściarožny i razvažlivy ŭ vykazvańniach, hety staŭlenik patryjarcha Kiryła vyhladaje jak niedavučany sieminaryst. Apošniaja jahonaja zajava pra toje vielmi dobra śviedčyć.
