Och, jaki ja ž seryjał skončyŭ hladzieć tolki što. Ja dumaŭ, što «Vikinhi» z hałoŭnaj linijaj pra žanočnuju roŭnaść — heta vyšynia indaktrynacyi ŭ dobrym sensie hetaha słova. Ale nie.
Mini-seryjał dla BBC (jaki ja pahladzieŭ na Netflix) — Collateral — heta vyška.
Takoj ščylnaści symbalaŭ i naratyvu sučasnaj Zachodniaj Eŭropy ŭ adnym tvory ja nia bačyŭ daŭno. Krytyka nazyvaje jaho pravakacyjnym state-of-the-nation thriller. Nia budu pisać pra siužet, ale skažu paru słoŭ pra hierojaŭ. Uciakač ź Blizkaha Ŭschodu, jakoha zabivajuć brytancy. Žančyna-žaŭnier, jakaja zmahajecca z vajennaj traŭmaj, damahańniami kamandzira, a paźniej i z hvałtam. Žančyna-śviatar-leśbijanka, jakaja žyvie ź nielehałkaj ź Vijetnamu. Hiej-biskup, jaki žyvie z mužčynam i ličyć, što jon nie hrašyć, bo rukami da pałavych vorhanaŭ partnera jon nie datykajecca (a hrech kali tolki rukami). Emihrantka ź Libanu, jakaja pamiataje izrailskija bambiožki i maje prablemy z narkotykami i ałkaholem. Palityk-lejbaryst, jaki zmahajecca za ŭciekačoŭ z kanservatarami. Ciažarnaja (na šostym miesiacy) palicyjantka, jakaja ihnaruje zaŭvahi kalehaŭ pra niebiaśpieku i choča prosta vykonvać svaju pracu, bo heta jaje prava na pracu. Ciapier treba brać adhuł, kab usio pieravaryć.
Mo miesiac tamu ja paznajomiŭsia ŭ tramvai z dvuma maładymi brytancami. Jany nie pytali, jakija ja čytaju knihi, ich cikaviła, jakija seryjały ja hladžu. Pra heta i havaryli.
Majne majnunh nach, što seryjały ŭžo pieraplunuli i filmy, i knihi pa ŭpłyvie na publiku i rolu ŭ farmavańni peŭnych pavodzinaŭ i mody. Jak toj kazaŭ, śvietam kiruje toj, chto zdymaje cikavyja seryjały.
