Z novaha, što źjaviłasia na kiedach, — heta vyjava hierba Vialikaha Kniastva Litoŭskaha «Kalumny». Dyzajn abutku zrabili ŭ LSTR Adzieńnie, a pašyli na fabrycy ŭ Lidzie. Jak tolki było abjaŭlena pra pieršuju partyju abutku za 45 rubloŭ, jaje raskupili mienš čym za sutki.
Kab usie achvotnyja atrymali svaju čakanuju paru ŭ budučyni, stvaralniki LSTR prapanavali zapisvacca ŭ čarhu na novuju partyju. Kiraŭnik brenda Ilja Aksionaŭ nie nazyvaje kankretnych ličbaŭ, ale kaža, što zakazaŭ na abutak pastupiła vielmi šmat: 600 par spakojna raskupilisia b ciaham dvuch tydniaŭ.
I voś u aŭtorak u kramy pastupiła novaja partyja. Praŭda, abutku pryvieźli ŭ 5 razoŭ mienš, čym było damoŭlena. 100 par čyrvonych kied, što źjavilisia ŭ Minsku, raskupili amal adrazu. Na hety momant zastalisia tolki čornyja, i toje ŭ nievialikaj kolkaści. Ludzi, jakija pakidali zamovu na kankretny pamier dy koler i nie atrymali jaho, aburalisia. U kramach vystrojvalisia čerhi, ale mnohija sychodzili adtul ź ničym.
Čarha pa kiedy. Fota @barmidrol.
«Paśla pieršaha relizu my zamovili ŭ fabryki vialikuju kolkaść abutku, kab zadavolić popyt usich, chto chacieŭ sabie lidskija kiedy. Jany svaje abaviazki nie vykanali, prytym što my zaŭsiody płacili pa fakcie adhruzki tavaru. Kiraŭnictva pavodzić siabie ałahična: nie vychodzić z nami na suviaź dva miesiacy, nie zdymaje słuchaŭki. Navat piataja častka, jakuju my atrymali, dałasia nam vialikimi vysiłkami — dla hetaha treba było biaskonca bambardziravać ich zvankami. Ad takich pavodzinaŭ apuskajucca ruki i chočacca źjechać z krainy. Pry hetym ja daviedaŭsia, što dyrektaru fabryki, niahledziačy na taki chaos, praciahnuli kantrakt. Fabryka mahła b być supierpaśpiachovym pradpryjemstvam, a jany robiać usio, kab sapsavać sabie i nam imidž. U vačach pakupnikoŭ my vyhladajem jak durni i mudaki», — raspavioŭ «NN» stvaralnik brenda Ilja Aksionaŭ.
Što budzie dalej, nieviadoma. Kiraŭnictva fabryki chutka sychodzić u adpačynak, a damoŭlenaści niavykananyja. Ilja Aksionaŭ ad imia brenda vybačajecca pierad usimi, chto nie atrymaŭ čakanuju paru.
My datelefanavalisia da dyrektara Lidskaj abutkovaj fabryki Uładzimira Čyžyka i pasprabavali vyśvietlić, čamu tak zdaryłasia.
«Nie viedaju, ci varta heta kamientavać dla «Našaj Nivy». Vam chočacca ŭsio heta vynieści, vy ž u nas usioznajki, viedajecie, kamu što treba rabić i chto čaho nie zrabiŭ. Ja nie budu davać kamientary na hetuju temu, heta haspadarčyja subjekty… U mianie sapraŭdy jość prablemy, ale tym, što ja raskažu pra ich, mnie ni lahčej, ni haračej, ni chaładniej — nijak nie budzie, na žal. A treba, kab pradpryjemstva pracavała. Vy budziecie pisać materyjał z tryma litarami ŭ tekście? A ja što, na hałavu chvory? Tak, my addali drobnuju partyju, pad jaje nam zrabili śpiłak, tak skazać, skuru. A dalej nie chočuć takimi drobnymi partyjami rabić. Mnie škada, što zakazy hublajucca. Nie atrymlivajecca pradpryjemstva hetaje padniać u narmalny bok, tak skazać», — prakamientavaŭ kiraŭnik.
Na pytańnie, ci čakać usio ž biełarusam abiacanyja kiedy, Uładzimir Uładzimiravič ničoha kankretnaha nie adkazaŭ: «Ja čytaju biełaruskuju presu i ni z adnym pradstaŭnikom ŚMI nie chaču kamunikavać, niecikava».
