U červieni 19-hadovy abaronca Uładzisłaŭ Jaromienka byŭ vybrany «Nešviłam» na drafcie NCHŁ. «U Paŭnočnaj Amierycy zrazumieŭ: usio mahčyma. Pracavać treba budzie jašče šmat, ale viedaju, dziela čaho», — dzielicca emocyjami małady biełarus. SPORT.TUT.BY pahavaryŭ ź im pra dva hady ŭ Kanadzie, biaskoncyja pierajezdy i samastojnaje žyćcio ŭ 15 hadoŭ.
Fota z asabistaha archiva Ułada Jaromienki
Šeść škoł, Jarasłaŭl, šachmaty
Chakiej prysutničaŭ u žyćci Ułada Jaromienki ź dziacinstva. Doma, u Viciebsku, tata časta hladzieŭ matčy pa televizary, a maleńki Uład prasiŭ jaho pieraklučyć kanał.
— Nie adrazu spadabaŭsia hety vid sportu. Kali mnie spoŭniłasia šeść, baćka prapanavaŭ zaniacca chakiejem. Nie pamiataju čamu, ale ja pahadziŭsia.
Jaromienka zajmaŭsia z chłopcami starejšymi za jaho na hod-dva. Dvojčy ŭ dzień jeździŭ na treniroŭki. Pryznajecca, što praz paru hadoŭ taki hrafik pačaŭ stamlać.
— Blizkija pytalisia: «Ty što, stamiŭsia ad chakieja?» Z adnaho boku, razumieŭ, što chaču zajmacca i dalej, a ź inšaha — entuzijazmu brakavała, — kaža abaronca.
— U chakieistaŭ vielmi składany šlach. Kab dasiahnuć jak minimum taho, što jość u mianie siońnia, treba prajści ŭsie hetyja pieradsiezonki, treniroŭki «na ziamli», bieh pa lodzie… Jašče raz ja b dakładna nie staŭ na heta padpisvacca. Chakiej — fizičnaje i maralnaje vyprabavańnie. Napeŭna, ciapier na miescy siabie 6-hadovaha ja b vybraŭ inšy sport, šachmaty jakija-niebudź ci prosta skancentravaŭsia b na vučobie.
Ale ŭ toj pieryjad Uład usio ž praciahnuŭ zajmacca chakiejem. Šeść razoŭ za 11 hadoŭ mianiaŭ škoły ŭ pošukach toj, jakaja dazvolić sumiaščać vučobu z treniroŭkami.
— Byli pierajezdy ŭ inšyja harady i za miažu. Pamiataju, u 14 hadoŭ adpravilisia z baćkami na prahlad u jarasłaŭski «Łakamatyŭ». Mnie i majmu dobramu siabru Janku Drazdovu prapanavali zastacca tam na hod. Našy baćki paźmienna žyli z nami, čarhavalisia: to maje miesiac u Rasii, to Vanievy. Pa sutnaści, ich hrafiki byli całkam padparadkavanyja chakieju, — uspaminaje Uład.
Malinaŭka, «Junactva», pielmieni
Kali Jaromienka spoŭniłasia 15, trenier Dźmitryj Katajeŭ paklikaŭ jaho ŭ škołu «Junactva». Pierajezd u stalicu staŭ pačatkam samastojnaha žyćcia.
— Ja pierabraŭsia ŭ Minsk jašče z dvuma chłopcami. Baćki źniali nam kvateru ŭ Malinaŭcy. «Junactva» tady jašče treniravałasia ŭ parku Horkaha, tamu amal kožny dzień paśla škoły jeździli tudy na treniroŭki.
Na pytańnie, jak vyhladaŭ pobyt 15-hadovych chakieistaŭ, Uład adkazvaje:
— Raźmiarkoŭvali abaviazki pamiž saboj. Časam paśla treniroŭki vielmi stamlalisia i lenavalisia navodzić paradak. Ale kali ŭ hości pryjazdžali baćki, my rychtavalisia. Da ich vizitu kvatera vyhladała šykoŭna, — śmiajecca abaronca. — Na samaj spravie samastojnaje žyćcio ŭ padletkavym uzroście šmat čamu navučyła: sačyć za čyścinioj, nie zakidvać škołu, być adkaznym.
Ježu chłopcy taksama hatavali sami. Uład raspaviadaje, što samymi papularnymi stravami ŭ toj pieryjad pradkazalna byli makarony z sasiskami i pielmieni.
— Na kuchni ŭ nas usio było čotka. Telefanavali mamam, pytalisia recepty straŭ, stavili tajmier. Viadoma, časta niešta išło nie pa płanie: ježa pryharała, vada vykipała. Moh pastavić kastrulu na haz i zabycca pra heta. Ciapier, u paraŭnańni z tym časam, ja ŭžo šef-kuchar, — uśmichajecca 19-hadovy biełarus.
Trochpaviarchovy asabniak, Havai, Kanada
Paśla «Junactva» zdaryŭsia pierachod u «Dynama-Raŭbičy». A ŭ 17 hadoŭ paśla chatniaha čempijanatu śvietu U-18 Jaromienka vybrali na CHL Import Draft. Novym kłubam biełarusa staŭ kanadski «Kałhary Chitmen».
— Kali ščyra, biez rozdumaŭ pahadziŭsia vystupać u Zachodniaj chakiejnaj lizie. Razumieŭ, što Kałhary — heta chakiejny horad, dzie jość vydatnaja arena. Baćki da junijorskaha ŭzrostu ŭžo pryvykli, što mianie ŭvieś čas doma niama, treniroŭki, zbory, hulni. Trochi pieražyvali z-za taho, u jakuju prymajučuju siamju traplu, ale ahient ich chutka pierakanaŭ.
Fota z asabistaha archiva Ułada Jaromienki
Pieršy hod za akijanam abaronca pražyŭ u siamji siabra svajho ahienta. Uład apisvaje kanadskich «baćkoŭ» jak «vielmi i vielmi bahatych ludziej».
— My žyli ŭ trochpaviarchovym asabniaku na bierazie voziera. Kali chłopcy z kamandy prajazdžali mima, dzivilisia: «Ničoha sabie domik!» — uśmichajecca chakieist.
— A ŭ kaladnuju paŭzu siamja navat paklikała mianie z saboj na Havai. Tam u ich ułasnaja viła. «Baćki» i ich darosłyja syny vielmi staralisia, kab mnie było kamfortna. Da hetaha jany ni razu nie prymali ŭ siabie chakieistaŭ, tamu zališnie apiekavali mianie.
Na druhi hod biełarusu pryjšłosia źmianić siamju — papiaredniaja raźjechałasia pa roznych haradach.
— Syny pastupili va ŭniviersitety, hałava siamji pastajanna padarožničaŭ u roznyja krainy pa biznesie, a jaho žonka šmat času pravodziła na pracy. Mnie b daviałosia samomu zajmacca bytavymi pytańniami. Uvohule, najlepšym varyjantam dla ŭsich byŭ moj pierajezd. Choć kamfortnyja ŭmovy nikudy nie źnikli, — adznačaje Uład.
— Zaraz žyvu ŭ domie svajho ahienta — pa sutnaści, źmianiłasia tolki voziera, na bierazie jakoha znachodzicca novy dom.
Makarony z kietčupam, piačory, dres-kod
Kiraŭnictva kłubaŭ Zachodniaj chakiejnaj lihi ŭ pačatku kožnaha siezonu arhanizuje cim-biłdynh. Heta dapamahaje novieńkim adaptavacca jašče chutčej.
— Naprykład, u minułym hodzie ŭsie: ad hienieralnych mieniedžaraŭ i trenieraŭ da chakieistaŭ i pres-sakrataroŭ «Kałhary Chitmien» — jeździli na vychodnyja ŭ horad Kenmary. My padymalisia ŭ hory i chadzili pa piačorach, paralelna spaborničali pamiž saboj.
19-hadovy abaronca całkam zručna adčuvaje siabie ŭ Kanadzie, niahledziačy na inšaje moŭnaje asiarodździe i bytavyja adroźnieńni.
— Spačatku chłopcy padkołvali mianie z-za taho, što ja nie zaŭsiody razumieŭ anhłamoŭnyja žarty. Ale ciapier užo poŭny paradak. Kali i dapuskaju pamyłki, to tolki hramatyčnyja. Pa svaim dośviedzie mahu skazać: anhlijskaja mova našmat praściejšaja za rasiejskuju.
Uładu impanuje pryvietlivaść i pryjaznaść miascovych žycharoŭ. Pryznajecca, što, žartujučy, časam kaža siabram i svajakam ź Biełarusi: «A voś u nas, u Kanadzie …»
— Ale ŭsio heta nie bolš čym žarty.
A voś uschodniejeŭrapiejcy zdajucca kanadcam krychu varjatami, praciahvaje apovied 19-hadovy hulec.
— U asnoŭnym, kanadcy, abahulniajučy, nazyvajuć nas ruskimi. Ja i sam časam kažu: «I'm Russian». Tak časta praściej. Niekatoryja viedajuć Biełaruś, choć niaredka prychodzicca tłumačyć: «My padobnyja, ale ŭsio-taki Biełaruś hieahrafična inšaja kraina».
Spartsmien pryznajecca, što časam adčuvaje adroźnieńni kanadskich i biełaruskich pohladaŭ. I sumuje pa domie.
— U Kanadzie lubiać śpiecyfičnyja pradukty. Miascovyja dziviacca tamu, što ličycca normaj u nas. Naprykład, ja palivaju makarony kietčupam, a kanadcy dziviacca: «Jak ty možaš heta jeści?» Zatoje ŭ mianie ŭsio ŭsiaredzinie haryć, kali sprabuju žudasna vostryja sousy, jakija lubiać paŭnočnaamierykancy.
A jašče kanadcaŭ ździŭlaje naša adzieńnie, — pieraličvaje «dzivactvy» Uład. — My lubim jarkija rečy, a jany ŭ asnoŭnym chodziać u ciomnym, strohim i naohuł mała zahaniajucca pa temie mody. Ja i sam častkova pieraniaŭ hetuju zvyčku: kali zimoj rana jedu na raskatku, nakidvaju navierch puchavik, abuvaju čaraviki — i napierad! Dres-kod — heta dla hulniaŭ i pachodu na viačeru ŭ restaran.
Draft, «Nešvił», kajf
Paśla červieńskaha drafta Jaromienka staŭ na krok bližej da mary — NCHŁ. Abaronca ź Viciebska vielmi spadziavaŭsia, što jaho zadraftujuć jašče letaś.
— Ale nie zdaryłasia. Zrazumieła, była panika. Jak tak? Choć, mahčyma, mienavita heta i dapamahło pravieści dobry siezon u Kałhary. Uvieś hod manitoryŭ skaŭckija śpisy, ličyŭ dni da kirmašu talentaŭ.
Na sam draft u Dałas Uład nie palacieŭ — niervova sačyŭ za tym, što adbyvajecca pa televizary. I, pryznajecca, vielmi ździviŭsia, što jaho abraŭ mienavita «Nešvił».
Fota z asabistaha archiva Ułada Jaromienki
— Padčas siezona na mianie vychodzili pradstaŭniki inšych kłubaŭ, a voś z «Nešviłam» ni razu nie razmaŭlali. I tut raptam — mara stała realnaściu! Ja ciažka pieranošu chałady — u Kałhary uvieś čas zmahaŭsia z maroznymi zimami. Tamu asabliva rady, što mianie zadraftavała kamanda sa štata, dzie amal nie byvaje minusavoj tempieratury, — žartuje hulec.
— Paŭnočnaja Amieryka pakazała mnie: usio mahčyma. Kaliści ja pačynaŭ hulać u nievialikim Viciebsku, a zaraz znachodžusia ŭ Kanadzie i blizki da lihi, na jakuju raniej hladzieŭ tolki pa narezkach u internecie.
U kancy žniŭnia va Uładzisłava Jaremienka startuje kemp «Kałhary Chitmen», paśla — pieradsiezonny łahier pačatkoŭcaŭ «Nešviła», a zatym i asnoŭny kemp kłuba ŭ kampanii z enchaełaŭcami.
— U nastupnym hodzie mnie spoŭnicca 20. Z hetaha ŭzrostu zmahu ŭžo zajhrać u NCHŁ. Usio budzie zaležać ad mianie. Za śpinaj składany šlach. A samy kajf, jaki možna adčuć ad chakieja, pačynajecca, napeŭna, mienavita ciapier: kali ciabie draftuje kłub NCHŁ, kali ty hraješ u šykoŭnaj lizie i vydatnaj kamandzie, kali ŭ Paŭnočnaj Amierycy adčuvaješ siabie jak doma. Ujaŭlaju, kolki pracy jašče napieradzie. Ale dakładna razumieju, dziela čaho heta ŭsio.
