U minułuju subotu ŭ kulturnaj prastory OK16 na vulicy Kastryčnickaj prajšoŭ čaćviorty Minski kraftavy fest. Niekalki dziasiatkaŭ brovaraŭ ź Biełarusi, Rasii, Litvy, Polščy, Danii prezientavali na mierapryjemstvie svaje hatunki piva.
Kraftavaja revalucyja ŭ pivie pryjšła ŭ Biełaruś kala troch hadoŭ tamu. Da hetaha bujnyja zavody varyli standartnyja łahiery, a na bolšyja ekśpierymienty nie advažvalisia. U hety čas u našaj krainie pačynajuć uźnikać małyja pivavarni. Mnohija ź ich navat nie majuć ułasnych mahutnaściaŭ dla varki, a karystajucca pa kantrakcie čužoj technikaj.
Tady i pačuli, što isnujuć takija styli, jak IPA, staŭt, kiślaki, dubieli i mnohija inšyja. I piva moža być cikavym i smačnym. Na siońnia ŭ Minsku isnuje bolš za dziasiatak takich brovaraŭ. Praź ich navattakija hihanty vytvorčaści, jak «Lidskaje piva» i «Krynica», vymušanyja źmiaščać u svaju liniejku kraftavyja hatunki.
Adzin taki mały brovar, jaki maje nazvu Midnight Project, niadaŭna ŭvajšoŭ u top-50 najlepšych pivavarniaŭ śvietu. Na toj momant tam byli tolki vytvorcy piva z ZŠA i Bielhii. Rejtynh abjektyŭny, jon składajecca na asnovie adznak u piŭnoj sacyjalnaj sietcy untappd. Adznaki staviać zvyčajnyja spažyŭcy.
Pośpiech Midnight Project pakazvaje, jak možna rabić nievialikimi ŭkładańniami vielmi kłasnyja rečy. Na feście da «midnajtaŭ» była samaja doŭhaja čarha, a ich piva akazałasia ŭ samych topach. Na feście jany prezientavali trajny IPA (piva z pavyšanaj chmielevaj horyčču i hradusam), kiślak z parečkaj i kłubnicami, sidr ź piersikami i ažynami, ekstremalna mocny impierski staŭt.
Na kraftavych festach u pačatku ty mianiaješ hrošy na «birkoiny», a ŭžo imi raspałčvaješsia. Možaš paprasić nalić poŭny kielich na vyznačanuju sumu, a možna choć na 1 (roŭny rublu) birkoin damovicca, kab pakaštavać najbolšuju kolkaść hatunkaŭ.
Šmat chto pryvoziŭ nu ŭžo zusim šalonyja hatunki. Z Rasii pryvieźli niamiecki styl hoze (heta kisłaje i salonaje piva) sa smakam picy. Takoha efiektu možna dasiahnuć za košt śpiecyj, jaki tradycyjna dadajuć u piva. Inšy brovar prezientavaŭ sezan (tradycyjnaje bielhijskaje fiermierskaje piva) sa smakam baršču. Tudy dadavali burak, pamidory, łaŭrovy list, sol i časnok. A možna było jašče pakaštavać kryvavuju mery ź vielmi vostrym piercam.
I takija brovary łamajuć tradycyjny pohlad na piva jak na napoj, jaki nie zdolny ździvić. Vidać, niama takich inhredyjentaŭ, jakija nielha dadać u piva. Narviežcy i isłandcy, naprykład, varyli piva navat z hałovami baranoŭ i aviečak. Hetaje kraftavaje šalenstva tolki pačynaje dachodzić da Biełarusi.
Aproč «Midnajta», varta źviarnuć uvahi na nastupnyja brovary: Jungle Brewery, Blood Brothers, 13 Litar, Valaduta, Mad Frog. Ciapier kraftavaje piva varać užo nie tolki ŭ Minsku. Na feście byli ludzi ź Viciebska, Bresta, Homiela, Salihorska.
Kraftavy festy — heta nie pra toje, jak napicca, a jakraz pra kulturu spažyvańnia i pašyreńnie miežaŭ svajho ŭjaŭleńnia.
