U viescy Dory, što na Vałožynščynie, zaćviŭ bez. Haspadary, kali pryjechali na vychodnyja na lecišča, zaŭvažyli, što na samym viersie suchoha kusta ćvituć niekalki hronak bezu.
«Dziva, — kaža haspadynia Zinaida Kulik, — pieršy raz baču, kab u kastryčniku ćviŭ bez. Kvietki sarvali, pastavili ŭ vazu. Pach bezu ŭ chacie vosieńniu… Sami nie možam u heta pavieryć».
0
0
0
0
0
0
