Adkryvaje numar nizka vieršaŭ Valanciny Aksak «Mieniu tajemnaje viačery». Nizka nasyčana biblijnymi matyvami (vierlibry «Vierby», «Miranosicy», «Emanuił», «Miranosicy», «Vialikdzień-2019» i inš.), što susiedničajuć i pieraplatajucca ź niaŭłoŭnym charastvom, jakoje paetka bačyć ŭ samych byccam by budzionnych rečach.
Uładzimir Niaklajeŭ prezientuje svaju novuju paemu «Zorka Dziva». Daŭniej jaje nazvali b lira-epičnaju (zrešty, žanravaja paznaka Nalšanskaja lehienda ŭžo ŭkazvaje na heta).
Naohuł ža, kali kazać pra paetyčnuju častku numaru, Uładzimira Prakopaviča akalaje cełaje sukviećcie paetak: Halina Karžanieŭskaja (nizka «Sustreča z kreŭnymi»), Vanda Marcinš duš Rejš ( «Płod avakada»), Hanna Komar ( «Mora ŭnutry»), Taćciana Barysiuk («Virtualnaje kachańnie»), Kaciaryna Jančeŭskaja («Biełaje šmatkropje», rubryka Debiut).
Prazaičnuju častku adkryvaje apaviadańnie Vitaŭta Čaropki »Radaść ruchu». Hety, duža papularny ŭ 90-ja aŭtar tvoraŭ na histaryčnuju tematyku, — niačasty hość na staronkach litaraturnaje pieryjodyki.
Tekst Vasila Hihieviča — suplot esejaŭ dy nievialičkich apoviedaŭ, abjadnanych adnoj metaju — spaścihnuć źjavu tvorčaści. Niekatoryja ź ich — svajho rodu majstar-kłasy ad znanaha prazaika pieradusim dla tych, chto sam sprabuje siabie ŭ litaraturnaj spravie («Z čaho pačynajecca tvorčaść», «Siužet», «Natchnieńnie», «Jak pisać»).
Leanid Drańko-Majsiuk zaviaršaje svajo zachaplalnaje litaraturna-dakumientalnaje daśledavańnie — apovieść pra Adama Stankieviča «…Usie bačyli niastaču vina…» Miž tym, chočacca spadziavacca, teksty ź vialikaha cykłu «U Vilni i bolš nidzie», jakija ciaham 10-hodździa źjaŭlalisia na staronkach «Dziejasłova», buduć doŭžycca.
Adzin z zasnavalnikaŭ mahiloŭskaj filii abjadnańnia «Martyrałoh Biełarusi Michaś Bułavacki dzielicca z čytačom svaimi praniźlivymi «Zhadkami malenstva».
Chranałahična pieršy łaŭreat premii imia Je. Hiedrojca Pavał Kaściukievič vystupaje na staronkach 101-ha «Dziejasłova» z dvuma apoviedami, abjadnanymi nie tolki ahulnaj nazvaju («Mianie vučyŭ anhielskaj Li Charvi Osvald»), ale i hałoŭnym hierojem — dziedam Imanuiłam.
Hetym numaram «Dziejasłoŭ» raźvitvajecca nie tolki ź letam, ale i z «niepryčasanymi dumkami» Stanisłava Ježy Leca — afaryzmami słavutaha polskaha paeta i majstra karotkaha fiłasofskaha paradoksu ŭ pierakładzie Michasia Miranoviča.
Volha Hapiejeva vystupaje adrazu ŭ dźviuch tvorčych ipastasiach — jak pierakładnica (pierastvaryŭšy na biełaruskuju vieršy Mochana Rana, adnaho ź viadučych paetaŭ, jaki piša na chindzi i žyvie pa-za miežami Indyi) i jak [anty]krytyk (drukujecca jaje antyrecenzija na antyraman Źmitra Višniova «Kali pryhledziecca — Mars sini»).
Nie pavierycie, ale ŭ hetkim zvyšchutkim ahladnym tempie my dalacieli tolki da siaredziny numara (pry tym što hety, paraŭnalna z raniejšymi, zaŭvažna patančeŭ).
Častku non-fikšn raspačynaje artykuł Siarhieja Kavalova, prymierkavany da 60-hodździa Anatola Sysa «Prarok — błazan — lehienda». Aŭtar prasočvaje raźvićcio asoby paeta ŭ hetych troch ipastasiach, abapirajučysia na śviedčańni jak daślednikaŭ, hetak i paplečnikaŭ A. Sysa.
Šmat dla kaho hetaja častka ŭspaminaŭ Valancina Akudoviča padasca samaj cikavaj, bo pryśviečana jana kultavamu časopisu «Krynica», a dakładniej — dvum zusim roznym časopisam, što mieli adzinuju nazvu. Centralnymi fihurami hetych staronak Chroniki biełaruskaha intelektuała jość paety Uładzimir Niaklajeŭ i Aleś Razanaŭ.
U rubrycy Pračytańnie archivist ńju-jorkskaj publičnaj biblijateki Lavon Jurevič šukaje (i, zdajecca, znachodzić!) pieršakrynicy apovieści Uładzimira Karatkieviča «Ładździa rospačy», a Maryja Mickievič (miž inšaha, unučka Jakuba Kołasa pa baćku i Janki Maŭra pa maci) razhladaje asabistyja stasunki dy žyćciovyja pierypietyi troch vołataŭ Biełaruščyny — Jakuba Kołasa, a taksama Ivana i Antona Łuckievičaŭ.
Naŭzdahon sotamu numaru, što byŭ pryśviečany aŭtaram, čyje teksty drukavalisia ŭ pieršym «Dziejasłovie», Vasil Žukovič pradstaŭlaje praniźlivy esej «Cudadziejny talent Alesia Piśmiankova».
U rubrycy Mastactva drukujucca Štrychi da tvorčaha partreta zasłužanaha dziejača mastactvaŭ Biełarusi Uładzimira Słabodčykava. U hutarcy z Uładzimiram Siŭčykavym znakamity skulptar razvažaje pra tradycyi nacyjanalnaj skulpturnaj škoły, pra vykłanicki prestyž dy statusnaść, pra svaju tvorčuju dy piedahahičnuju dziejnaść, pra łamańnie stereatypaŭ u vyjaŭleńni kłasikaŭ biełaruskaj litaratury…
U rubrycy Kantekst kandydatka fiłałahičnych navuk Alena Lepišava vystupaje z artykułam pra biełaruskuju ekśpierymientalnuju dramaturhiju kanca XX — pač. XXI stahodździa Pakaleńnie «nietutejšych». Daślednica razhladaje tvorčaść takich aŭtaraŭ, jak Z. Višnioŭ, V. Žybul, Džeci, V. Mort, V. Drańko-Majsiuk, I. Sin, V. Hapiejeva dy inš.
U rubrycy Knihapis hałoŭny knižny karyfiej časopisa Leanid Hałubovič recenzuje zbornik chajku Uładzimir Ściapana «Papiarovaja šapka», što pabačyŭ śviet u biblijatečcy «Dziejasłova».
Śviežyja vydańni Vasila Bykava, Siarhieja Dubaŭca, Leanida Levanoviča, Sary Łundbierh, Hanny Jankuty ahladajucca ŭ tradycyjnaj rubrycy Dziejapis.
Ilustracyi na vokładcy Alaksandra Kułaženki.
Šukajcie niezaležny litaraturna-mastacki časopis «Dziejasłoŭ» u mienskich kniharniach:
«Akademkniha» (pr. Niezaležnaści, 72)
«Lohvinau» (vuł. Karala, 22)
«Halijafy» (vuł. Niamiha, 3)
«Knižnaja šafa» (pr. Dziaržynskaha, 9),
a taksama — u internet-kramie knihi.by.
