Biełaruś hatova arhanizavać zborku elektrobusaŭ u Kalininhradskaj vobłaści. Hety prajekt Alaksandr Łukašenka prapanavaŭ 25 listapada na sustrečy z hubiernataram Kalininhradskaj vobłaści Rasii Antonam Alichanavym, paviedamlaje pres-słužba kiraŭnika krainy.
«Raźličvajem na bolš ciesnuju kaapieracyju biełaruskich i rasijskich mašynabudaŭnikoŭ. Tym bolš što napracovak u nas u hetaj śfiery dastatkova. Minskija aŭtobusy z pośpiecham ekspłuatujucca ŭ Kalininhradskaj vobłaści», — zaŭvažyŭ jon.
Što tyčycca Kalininhradskaj vobłaści, Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što heta nie prosta važny i pierśpiektyŭny handlova-ekanamičny partnior Biełarusi. «Heta hieahrafična i histaryčna vielmi blizkaja vobłaść», — adznačyŭ jon. Pavodle jaho słoŭ, biełarusy i kalininhradcy imknucca da ŭzajemavyhadnaha i plonnaha supracoŭnictva.
«Ja i Jelcynu, i Uładzimiru Uładzimiraviču (Pucinu) časta kazaŭ, kali abmiarkoŭvali niejkija prablemy: Kalininhrad — heta naša vobłaść, my za jaje adkazvali i adkazvajem pierš za ŭsio, a nie Rasija. Pucin kaža: «Ja nie suprać».
A ŭ tym vialikaja historyja. Jašče ŭ savieckija časy, kali była adzinaja kraina, šmat było razmoŭ na samym vysokim uzroŭni ab tym, kab dałučyć Kalininhradskuju vobłaść da Biełarusi. Tady było ŭsio roŭna. Moža, dobra, što nie zrabili, bo Krym dałučyli da Ukrainy — akazałasia, što «niapravilna» zrabili. Tym nie mienš, takich razmoŭ było šmat, i faktyčna my ŭ Biełarusi byli pa mnohich pytańniach adkaznyja za Kalininhradskuju vobłaść, tamu što byli samymi blizkimi», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
