Fota pixabay.com.
Mianie tut znatna padpaliŭ Dev.by: «ejčary pryznalisia: im nie padabajecca, kali suiskalniki nyjuć u sacsietkach. A jašče niehatyŭ, ahresija i nacyjanalizm», piša ŭ fejsbuku Maryja Hryc.
Nu ok, ahresija nikomu nie padabajecca, ale astatniaje… By ź mianie pisali. Peŭna, tamu nie z usimi HR-ami ŭ mianie skłałasia. Dyk voś vam moj top historyj krajnie dziŭnych sustreč.
1. Pryjšła ja ŭładkoŭvacca na hastranamičny sajt. Dumaju: dosyć ź mianie niervaŭ, budu pisać pra spakojnaje. Dzie tam! Sa startu dziadziečka pačaŭ raspytvać mianie, čamu ja zamužam, a dziaciej nie maju? Što nas spyniaje? A ci ničym ja nie chvareju? Praz 10 chvilin razmovy ź mianie ślozy ciakli, by ź lejki. Pytaju, što čałaviek robić. A ŭ adkaz: «Vy taki dobry kandydat, što my vyrašyli vam zrabić psichałahičny kraš-test». Nie dasiadzieła sumoŭja, raźvitałasia i pajšła.
2. U adnoj IT-kantory HR doŭha pierakładaje arkušy z majoj ankietaj. Maŭčyć. I ja maŭču. Užo niajomka tak siadzieć, ale dalej maŭču. I tut jana: A vy dakładna naradzilisia 16 traŭnia?
Ja: Tak.
Jana: Vy nam nie pasujecie. My nie biarom na pracu cialcoŭ, bo jany kanfliktnyja.
Kab vy viedali, jak ja chacieła ŭ toj momant pakanfliktavać! To, peŭna, jana mieła racyju.
3. Telić mnie panienka i zaprašaje na pracu pa sumiežnaj śpiecyjalnaści. Dobryja hrošy, zručnaje miesca, fajnaja kampanija, ale ja nie maju dośviedu ad słova «zusim». To bok mahu ŭjavić, jak tam što pracuje, ale rukami šče nie macała. Źviartaju jaje ŭvahu na heta, a jana mianie pierakonvaje, što tam usio lohka, chutka navučusia, usio budzie ok, tolki treba z kiraŭnikom paznajomicca chacia b pa skajpie. Nu, dobra.
Pateliŭ kiraŭnik, ładny mužčyna, pačaŭ zadavać pytańni, a ja ničoha nie mahu adkazać, akramia svaich zdahadak. Papakutvaŭ jon sa mnoj i kaža: «Ženščyna, vy ž nie ciamicie ŭ pracy, našto vy pahadžalisia?»
I na hetaje pytańnie nie znajšła što adkazać.
4. Adhuknułasia na vakansiju kantentščyka. Dasłali maksimalna abstraktnaje zadańnie — napisać pra budaŭnictva ŭ krainie. Ni pamier, ni bolš vuzkaha kirunku, ni terminaŭ. Dumaju: treba choć pra terminy spytać i pa halinie ŭdakładnić. Pryjšoŭ adkaz: «Vy nam nie pasujecie, bo pakazali siabie jak niesamastojny čałaviek, nie prydatny da samaarhanizacyi i samakantrolu».
I tut ja znoŭ padumała, što dziaŭčynka ź IT-kantory niešta pra mianie viedała.
5. Pasłuchała ja niejak lekcyju pra toje, što mužčyny atrymlivajuć lepšyja pasady, bo adhukajucca na vakansii, kali pasujuć na 60%, a žančyny — tolki kali na 100%. Baču krutuju prapanovu, dzie siarod astatnich patrabavańniaŭ dobraje viedańnie anhielskaj (biez udakładnieńnia ŭzroŭniu). Dumaju: nu, havaru pa-anhielsku nie jak nośbit, ale šparka, to advažusia. Pateliła mnie dziaŭčynka. Ja ŭ jaje adrazu pytaju: jaki maje być uzrovień movy? Jana mnie: «Mastery». Kažu, što takoha nie maju. Jana praciahvaje razmovu pra chobi tam, pra intaresy. Ja znoŭ: «Ci vyrašalny ŭzrovień movy?» Kaža, što tak i ja nie pasuju, ale jana musić zadać usie pytańni sa śpisu. Prapanavała ejčarcy ličyć, što jana zadała ŭsie pytańni, i nie marnavać na mianie čas. Pahadziłasia.
Mo tolki mnie tak ščaścić na hetych śpiecyjalistaŭ? Prosta samyja maje adekvatnyja pracy ja atrymała, kali sumoŭje ładzili niepasrednyja kiraŭniki.
