Kanstancin Leŭrykaŭ ranicaj 11 červienia pajšoŭ na pracu. Na zdaroŭje nie skardziŭsia, usio było jak zvyčajna. U toj ža viečar chłopiec raptoŭna pamior.
26-hadovy Leŭrykaŭ uładkavaŭsia u pačatku maja rabočym na aršanskuju śpiecaŭtabazu. Jon pracavaŭ na vulicy, zajmaŭsia pryborkaj, taksama vykonvaŭ abaviazki hruzčyka.
Žyŭ chłopiec z baćkami. Jany kažuć: u dzień śmierci syna ŭsio było jak zvyčajna.
«Jon ni na što nie skardziŭsia, ni pra jakija prablemy nie kazaŭ. Jak zaŭždy sabraŭsia ranicaj i pajšoŭ na pracu», — kaža Siarhiej, baćka chłopca.
Na pracy raskazvajuć, što Kanstancin uvieś dzień pracavaŭ jak zvyčajna. Ale paśla abiedu jamu stała kiepska. Kalehi pytalisia, što zdaryłasia, ale chłopiec adkazvaŭ: aj, ničoha, dapracuju źmienu.
Paśla ŭsio ž jon adčuŭ siabie horš, vyklikali chutkuju. Kanstancina zabrali ŭ balnicu.
«Daktary skazali spačatku, što ŭ jaho soniečny ŭdar. Pakłali ŭ pałatu. Heta było a 5-j hadzinie, moža, — kaža baćka chłopca. — A praz try hadziny nam pierazvanili z balnicy. Kažuć: Kanstancin pamior».
Pa słovach baćki, pryčyna śmierci jaho syna nieviadomaja.
«Nam skazali, što pry ŭskryćci nibyta zaŭvažyli pnieŭmaniju. Kažuć, lohkija prosta zhareli.
Ale ad čaho? Jak tak raptoŭna? Jak syn sam nie zaŭvažyŭ, što chvareje? — zadajecca pytańniami baćka. — U vyniku cieła addali ŭ zakrytaj trunie, paraili nie adkryvać.
Aficyjnuju pryčynu śmierci abiacajuć paviedamić paźniej. Uziali ŭsie analizy, adpravili ich u Viciebsk. Ci byŭ u syna karanavirus — nam nie skazali. Ale nas ci jaho kaleh na «karonu» paśla śmierci Kości nichto nie praviaraŭ».
