Uviečary 13 vieraśnia Viktar Kaściuk vyjšaŭ u centr Hrodna ŭ majcy z nacyjanalnaj simvolikaj i ściaham. Jaho pasprabavali zatrymać supracoŭniki milicyi. Jon vymušany byŭ uciakać i, kab vyratavacca ad pieraśledu, pierapłyŭ Nioman. Vybracca z raki Viktaru dapamahli vypadkovyja minaki, piša Hrodna.life.
Viktaru 32 hady, jon pracuje budaŭnikom. Uviečary ŭ niadzielu jon metanakiravana pryjšoŭ u centr horada, kab vykazać svaju hramadzianskuju pazicyju ŭ suviazi z apošnimi padziejami ŭ krainie.
«Da hetaha dnia ja rychtavaŭsia, viedaŭ, što ludzi buduć vychodzić u centr. Znajšoŭ ściah i vopratku z nacyjanalnaj simvolikaj. Spačatku stajaŭ na Savieckich pahraničnikaŭ, ale tam nikoha nie było, tamu vyrašyŭ pajści ŭ centr. Viadoma, u takim vyhladzie mianie nichto nie puściŭ by navat na Savieckuju płošču, tam usio było pierakryta supracoŭnikami milicyi. Vyrašyŭ stajać kala dramteatra».
Viktar niekalki chvilin prastajaŭ kala dramteatra, pakul nie ŭbačyŭ na śviatłafory taniravany bus, na jakim jeździać supracoŭniki AMAP. Aŭtamabil rezka paviarnuŭ u bok hrodzienca.
«Mnie pryjšłosia spačatku adyści, a potym biehčy ŭ bok piŭzavoda. Za mnoj hnalisia čatyry čałavieki — dva ŭ cyvilnym i dva ŭ formie. Ja skaciŭsia sa schiłu da Niomana i skoknuŭ u vadu. Ja zrazumieŭ, što nie ŭciaku i skočyć ŭ vadu — adziny vychad. AMAPaŭcy padyšli da bieraha i skazali: «Vyłaź, inakš patonieš». Ja im u adkaz kryknuŭ, što kali patanu, heta budzie na ich sumleńni».
Hrodzieniec vyrašyŭ pierapłyści Nioman i vyjści na inšym bierazie. U jaho byli dumki, što tam jaho ŭžo budzie čakać milicyja. Inšaha vyjścia ŭ jaho nie było.
«Ja ŭmieju płavać i byŭ upeŭnieny, što pierapłyvu raku. Ale nie budu chłusić, strach prysutničaŭ. Na ščaście, na inšym bierazie Niomana nichto ź milicyi mianie nie čakaŭ. Vybracca z vady dapamahli zvyčajnyja minaki. Adzin mužčyna — Jaŭhien, skazaŭ, što jon nie supracoŭnik i hatovy dapamahčy, a druhi mužčyna byŭ ź dziciem, jon sačyŭ, kab da bieraha nichto nie padychodziŭ. Jany prosta mianie achoŭvali, potym dali svaju vopratku, abahreli i zavieźli dadomu, za što ja im vielmi ŭdziačny. Ja nikoli hetaha nie zabudu».
Pierapłyvaŭ Nioman Viktar sa ściaham na plačach. Kaža, što ściah nikoli b nie kinuŭ.
«Dadomu ja pryjšoŭ u šortach i biez majki, uvieś trośsia ad adrenalinu. Žonka nie mahła zrazumieć, što sa mnoj adbyłosia. Tolki potym ja ŭbačyŭ u internecie videa, dzie ja płyvu. Dla mianie heta šok, bo ja ničoha nie rabiŭ supraćzakonnaha, kab mianie tak zahnać u vadu».
Užo doma Viktar vyrašyŭ źjeździć u balnicu, bo adčuvaŭ siabie drenna. Miedyki zafiksavali ŭ jaho udary miakkich tkanin žyvata, jakija jon atrymaŭ pry padzieńni sa schiłu.
«U balnicy ŭžo viedali pra mianie, napeŭna, bačyli videa. Siabie ja nie chavaŭ, dumaju, chutka i milicyja pryjdzie pahutaryć. Ščyra skažu, ja nie bajusia, bo ja nie parušaŭ zakon».
