U intervju rasijskaj žurnalistcy Irynie Šychman Cichanoŭskaja raspaviała, čamu narodny ŭltymatum pavinien spracavać.
Śviatłana Cichanoŭskaja. Skryn z hutarki «A pohovoriť?» Iryny Šychman
— Vy abjavili ŭltymatum. Vy razumiejecie, što vy ciapier usio pastavili na kartu. U tym płanie, što zaraz kali ničoha nie vyjdzie, nichto nie budzie bajkatavać i ničoha nie adbudziecca, to vy stracicie ŭsio. To-bok ja zaraz zrynu vas — i nie zrynaju.
— I što, ludzi zabuduć, što heta ŭsio było ŭ našym žyćci? Jany spakojna: a, ničoha nie zdaryłasia, chadziem-ka dalej na pracu.
— Nu heta asłablaje vašu pazicyju, vy razumiejecie? Kali hetaha nie zdarycca.
— Heta nie asłablaje pazicyju naroda, ich voli. Razumiejecie? Ja ŭsiaho tolki ahučyła toje, čaho prosić narod, čaho prosiać biełarusy. Ja i tak zanadta doŭha zhładžvała, razumiejecie? Heta byŭ pasył ad ludziej: davaj-ka ŭžo dedłajn dla čynoŭnikaŭ. Kolki ŭžo možna? Nu a što nie atrymajecca? Usio atrymajecca. My viedajem, što biełarusy chočuć hetaha, my zmahajemsia.
— Nu voś hladzicie. Chacia b na temu zabastoŭki. Zrazumieła, što tady ŭ žniŭni ŭžo pačynalisia hetyja zabastoŭki. I ŭsio roŭna da kanca nie ŭsie pradpryjemstvy na heta pajšli. Toj ža «Biełaruśkalij» ci «Naftan». Ciapier vy čamu ŭpeŭnienyja, što jany na heta pojduć?
— Tady heta ŭsio było stychijna, na emocyjach. A ciapier u ludziej byŭ čas arhanizavacca. Nam niabačnyja niejkija pracesy, a jany iduć unutry pradpryjemstvaŭ.
— A čamu vy ŭpeŭnienyja, što kraina stanie?
— A ja nie ŭpeŭnienaja, ja vieru.
— Ale nijakaj pracy z vašaha boku ŭ Biełarusi z hetaj nahody nie viadziecca. Vy prosta heta abvieścili, vam padałosia, što ludzi na heta pojduć, i vy ŭ heta vierycie.
— A vy što, ličycie, što ja sama niejkuju pracu viadu ŭ Biełarusi? U nas usio zaraz hruntujecca na samaarhanizacyi. Ja što, dvarovyja čaty chadziła arhanizoŭvała? Nie. Ja što, arhanizoŭvała pracoŭnuju hrupu «Biełyja chałaty» miedykaŭ? Nie. Babulaŭ arhanizoŭvała, jakija vychodzili? Nie. Usio sami. Tamu ja niasu adkaznaść, i kožny čałaviek u Biełarusi niasie adkaznaść za pieramieny, jakich my tak čakajem. Heta nie na mnie, nie na im, a na ŭsich. Kali vaša žadańnie dastatkova mocnaje, kali vaša vola da pieramienaŭ mocnaja, to ŭ nas usio atrymajecca. Zdarycca moža ŭsiakaje. Ja kažu: ja nie ŭpeŭnienaja, ale vieru, jak vieryć kožny biełarus. Jak by tam ni pajšło, my budziem praciahvać zmahacca.
Cichanoŭskaja raspaviała, jak bačyć sumiesnuju budučyniu z mužam paśla jaho vyzvaleńnia
