«Dyjałohu na vulicach nie budzie — papiaredźcie ich», — skazała Natalla Kačanava miedykam, jakija pratestujuć. Na svajoj staroncy ŭ fejsbuku joj adkazaŭ hałoŭny pazaštatny śpiecyjalist kamiteta pa achovie zdaroŭja Minharvykankama pa infiekcyjnych i parazitarnych zachvorvańniach, dacent kafiedry infiekcyjnych chvarob BDMU Mikita Sałaviej.
Mikita Sałaviej.
«Spadarynia Kačanava! Spadziajusia, taki zvarot budzie zvykłym ad raboŭ? Bo mienavita tak nas, daktaroŭ, usprymajuć ciapier čynoŭniki i administratary, ličačy, što lačyć my abaviazanyja ŭsich i zaŭsiody, a voś vykazać svaju pazicyju, abaranić svaich kaleh, jakija niezakonna zatrymlivajucca, dy prosta pastajać kala svaich balnic, padkreślu, pa-za pracoŭnym časam, u vychadny dzień, my, viadoma, nie možam. Za heta nas treba pakavać, źbivać i ŭ turmy źmiaščać. Abaviazki jość, nijakich pravoŭ niama. Nu to dobra. Takim čynam, vy zahavaryli pra dyjałoh. Na vulicach vy nie chočacie stasavacca. Što ž, Facebook taksama vydatnaja dyjałohavaja placoŭka.
A ciapier pa sutnaści, što mienavita nie zadavalniaje siońnia mianie i nu vielmi mnohich miedycynskich rabotnikaŭ:
1. Biaźmiežny hvałt siłavych struktur u dačynieńni da mirnych hramadzian. Źbićcio, rasstreły, katavańni, zhvałtavańni najlepšych pradstaŭnikoŭ našaha naroda. Bo nie najlepšym usio roŭna. I mienavita tamu tak šmat miedykaŭ, spartsmienaŭ, rabotnikaŭ kultury, vykładčykaŭ VNU, ajcišnikaŭ, rabočych i pradstaŭnikoŭ mnohich inšych prafiesij siońnia na vulicach horada. My nie dla taho z sakavika miesiaca siadzieli dniami i načami ŭ klinikach, akazvajučy dapamohu pacyjentam z COVID-19, nie vyłazili ź SIA, vyzvalali kavidnyja łožki dla akazańnia, narešcie, narmalnaj śpiecyjalizavanaj dapamohi, kab potym na ich lačyć sotni pacyjentaŭ, jakija atrymali takija traŭmy ad vašych pasłuhačoŭ, jakija bolšaść daktaroŭ bačyli apošni raz tolki na malunkach u padručnikach pa vajenna-palavoj chirurhii. My patrabavali, patrabujem i budziem praciahvać patrabavać spynić usiaki hvałt i pakarać vinavatych za jaho asob. U kantekście tak časta zhadvanaj vami pravavoj dziaržavy.
2. Imitacyja vybaraŭ. Tak, na hety raz falsifikacyi 80% nie prakacili. Narod staŭ razumniejšy, bolš aktyŭny, bolš kreatyŭny. Źjavilisia niezaležnyja anłajn-płatformy bolš čym ź miljonam udzielnikaŭ, biełyja stužački, asablivym čynam składzienyja biuleteni. Usio heta nastolki vidavočna prademanstravała, što vy prajhrali, što budź u vas choć kropla sumleńnia i honaru, vy b mirna pakinuli našu šmatpakutnuju Biełaruś, kab dać joj šaniec narešcie stać narmalnaj raźvitoj krainaj, a nie krainaj-izhojem. Ale nie chapiła. Ni sumleńnia, ni honaru. Vyrašyli, jak zaŭsiody, plunuć ludziam u tvar. Raby zvykłyja. Vytrucca i na nastupny dzień zabuduć. Nie zabylisia. I nie zabudziem. I novyja vybary abaviazkova nieŭzabavie buduć. Bieź sinich palcaŭ.
3. Chłuśnia pra ŭsio i na ŭsich uzroŭniach. Choć by voźmiem usio tuju ž vielmi nadzionnuju ciapier prablemu kavidu. Kolki jašče budziem praciahvać raskazvać kazki pra zachvorvańnie krychu bolš za tysiaču? Nu, heta, viadoma, dasiahnieńnie, što aficyjnyja ličby zachvorvańnia choć u apošnija dva dni stali vyšej za 1000 vypadkaŭ štodzień. Moža, i ź ličbami śmiarotnaści niešta atrymajecca? Ja nie chaču i nie budu tłumačyć svajakam pamierłych, jak ža tak, usiaho 4 čałavieki pa respublicy pamirajuć ad kavidu, i siarod ich naš tata, napeŭna, drenna jaho lačyli… Nie, spadary, u bolšaści vypadkaŭ lačyli jak raz dobra. Inakš by pamirali ŭ razy bolš i chutčej. Prosta navat u najlepšych stacyjanarach śvietu samyja minimalnyja ličby latalnaści ŭ reanimacyjnych adździaleńniach pacyjentaŭ z COVID-19 — heta 16-20%, u siarednim kala 40%, mohuć dasiahać 60%.
Dalej i školnik moža spravicca z pamnažeńniem kolkaści zaniatych reanimacyjnych łožkaŭ pacyjentami z kavidam na pracent śmiarotnaści… Taksama chaciełasia b nahadać pra dziasiatki małodšych, siarednich miedycynskich rabotnikaŭ i lekaraŭ, jakija zahinuli ad kavidu, vykonvajučy svoj prafiesijny abaviazak. Za ŭvieś čas pandemii z sakavika nie znajšłosia času choć niejak uviekaviečyć ich pamiać, choć by ŭ vyhladzie pamiatnaha śpisu na sajcie Ministerstva achovy zdaroŭja.
4. Adličeńni studentaŭ miedycynskich vnu i nie tolki. Toje, što adbyvajecca siońnia ŭ BDMU, zasłuhoŭvaje najlepšych vypuskaŭ humarystyčnych tok-šou. Mnohija «adličanyja ci nie» studenty navat status svoj nijak zrazumieć nie mohuć, vypisku abo zahad ab adličeńni na ruki atrymać. Vykładčykam pryhoža raspaviadajuć, što studentaŭ adličyli za parušeńnie dyscypliny, a nie za vykazvańnie ich hramadzianskaj pazicyi i zusim nie tamu, što chtości dzieści ŭ televizary skazaŭ, što takim studentam nie miesca va ŭniviersitetach. Mienavita tam im i miesca. Tamu što adličanyja našy samyja hodnyja studenty, z dobraj paśpiachovaściu, inicyjatyŭnyja, jakija imknucca źmianić budučyniu krainy da lepšaha. Adno raduje. Vielmi chutka hetyja studenty viernucca ŭ svaje VNU. Čaho nie skažaš pra kiraŭnictva ŭniviersitetaŭ, jakoje haniebna zaplamiła siabie ŭdziełam u represijach. Jamu pryjdziecca šukać sabie inšuju pracu.
5. Zatrymańni, źbićcio, aryšty, zvalnieńni našych kalehaŭ. Mnohija ź jakich adpracavali ad ranicy da nočy miesiacami pry tym samym kavidzie, ryzykujučy svaim žyćciom. Zaraz možna respublikanskija kansiliumy na Akreścina pravodzić, śpiecyjalisty ŭžo tam pradstaŭleny, pryčym z vyšejšymi katehoryjami, sa stupieniami i zvańniami. Voś tut vy kankretna pramachnulisia. Pierastaralisia ŭ nadziei zadušyć usich i ŭsio. Ale niama licha biez dabra. U miedycynskim asiarodździ mielisia prablemy z salidarnaściu, ciapier ža jana macnieje na vačach, abjadnoŭvajucca kalektyvy i cełyja ŭstanovy. Videazvaroty vychodziać jak piražki, pad zvarotami i pietycyjami padpisvajucca tysiačy miedrabotnikaŭ. Ciapier navat raniej samyja apalityčnyja miedyki ŭśviadomili svaju sapraŭdnuju «kaštoŭnaść» dla dziaržavy, ubačyli, jakaja mienavita «padziaka» moža ich čakać za ich pracu, pryjšli da razumieńnia žyćciovaj nieabchodnaści zmahacca za ŭłasnyja pravy i svabody. Tak što z rabstvam ŭ vas taksama ŭ vyniku ničoha nie atrymajecca.
Ja staraŭsia sumlenna i, spadziajusia, pa sutnaści vykłaści svaje pazicyi i pazicyi bolšaści maich kaleh. Kali zmožacie adkazać — budziem rady. Tolki kankretna, pa punktach i biez łokšyny. Jaje my ŭžo najelisia za papiarednija 26 hadoŭ. A nakont «dyjałohu na vulicach nie budzie…» Dyjałoh, Natalla Ivanaŭna, budzie tam, dzie hetaha zachoča narod Biełarusi».
