Ad momantu vyzvaleńnia ź SIZA KDB Juryj Vaskrasienski anansavaŭ praviadzieńnie «kruhłaha stała» z udziełam pradstaŭnikoŭ ułady i apazicyi. Hetu padzieju šyroka afišavali dziaržaŭnyja ŚMI, Vaskrasienski ledź nie štotydzień śviecicca ŭ telekanałach. Navat chucieńka zarehistravaŭ ustanovu «Kruhły stoł demakratyčnych sił».
Juryj Vaskrasienski.
Chto taki Vaskrasienski? U siaredzinie 90-ch jon byŭ aktyvistam apazicyjnaj Partyi kamunistaŭ biełaruskaj (PKB), ale potym syšoŭ budavać karjeru ŭ KPB. Staŭ navat deputatam Minskaha harsavieta, adtul jaho zaprašali na ŭsiebiełaruski schod u 2010-m i inaŭhuracyju Łukašenku. Sioleta Vaskrasienski niečakana znajšoŭsia ŭ kamandzie Viktara Babaryki, dzie byŭ adnym z kaardynataraŭ zborščykaŭ podpisaŭ pa Pieršamajskim rajonie Minska.
Paśla vybaraŭ Vaskrasienski apynuŭsia ŭ «amierykancy». U chutkim časie źjaviłasia jahonaje intervju Maratu Markavu, jakoje jon davaŭ u statusie źniavolenaha. A na sustrečy z Łukašenkam Vaskrasienski siadzieŭ ad jaho pa pravuju ruku. Litaralna na nastupny dzień jon vyjšaŭ na volu z daručeńniem «padrychtavać prapanovy pa źmienach u Kanstytucyju».
Apazicyja Vaskrasienskamu nie vieryć, ličać, što jon pradstaŭlaje intaresy ŭłady, tamu nichto i nie dałučajecca da jaho ŭtvareńnia. Pavieł Łatuška nieadnarazova žorstka krytykavaŭ Vaskrasienskaha.
Svaju ŭstanovu Vaskrasienski zarehistravaŭ — dzie b vy dumali? — na byłym ofisie Viktara Babaryki na vulicy Charužaj. Dziŭnaje adčuvańnie: spačatku ŭ hetym pamiaškańni davaŭ pres-kanfierencyi Babaryka, potym abjadnany štab Cichanoŭskaj, jašče paźniej Kaardynacyjnaja rada. Ale ŭsich ich albo pasadzili ŭ turmu, albo vymusili źjechać z krainy.
Zaŭsiody ŭ hetym pamiaškańni viravała žyćcio, ofis byŭ poŭny ludziej. Ciapier ža tam amal nikoha niama, niezrazumieła, dla čaho Vaskrasienskamu takija płoščy. Chacia zrazumieła, važny sam simvalizm miesca.
Chto ž pryjšoŭ udzielničać u pieršym mierapryjemstvie, temaj jakoha, darečy, byŭ «Kryminalny pieraśled udzielnikaŭ pratestnych akcyj». Heta sam Vaskrasienski, były staršynia naziralnaj rady «Technabanka» Uładzisłaŭ Kacarenka, jaki prajšoŭ praz kryminalny pieraśled, staršynia Biełaruskaj respublikanskaj kalehii advakataŭ Viktar Čajčyc, a taksama były ŭdzielnik kampanii Capkały Mikałaj Sierykaŭ.
Vaskrasienski adrazu padkreśliŭ, što pradstaŭniki MUS znachodziacca na vyjaznoj kalehii ŭ Viciebsku, tamu nikoha ź ich na pasiadžeńni niama. Niekalki razoŭ jon prapijaryŭ svoj telehram-kanał, a taksama papiknuŭ apazicyju, što jana nie zakranaje prablemu druku «Kamsamolskaj praŭdy» i «Narodnaj voli». Sam Vaskrasienski skazaŭ, što na suviazi z redakcyjami hetych ŚMI i dapamahaje im vyrašyć prablemy.
«Lidary apazicyi, što vystupajuć za śvietłuju budučyniu, ničoha nie robiać u hetym kirunku», — papraknuŭ nibyta kaleh pramoŭca.
Viadoma, byli jahonyja słovy pra toje, što dyjałoh moža iści tolki za kruhłym stałom, a nie na vulicy. Prahučała strašyłka i pra «hramadzianskuju vajnu na ŭzroŭni padjezdaŭ».
Uładzisłaŭ Kacarenka byŭ pradstaŭleny jak pravaabaronca. Praŭda, zusim niezrazumieła, kaho jon pradstaŭlaje. Kacarenka nudnym hołasam začytvaŭ sumiesnuju pazicyju pravaabaroncaŭ ab spynieńni hvałtu i vyzvaleńni palitviaźniaŭ, jakaja pradstaŭlena na sajcie Biełaruskaha Chielsinskaha kamiteta. Ad siabie tolki dadaŭ, što «usie pytańni možna vyrašać mirna».
Uładzisłaŭ Kacarenka.
Nastupny pramoŭca Mikałaj Sierykaŭ taksama nie byŭ uzoram krasamoŭstva. Vaskrasienski pradstaviŭ Sierykava jak adnaho z pradstaŭnikoŭ štaba Capkały, što nie źjechali ź Biełarusi, bo lubiać svaju krainu. Tym nie mienš, mabyć, mienavita Sierykavu naležali ci nie samyja rezkija słovy «kruhłaha stała». «Nas chvaluje, što ludziej zatrymlivajuć, jany pakutujuć za vyražeńnie svajoj pazicyi šlacham mirnych akcyj pratestu».
Mikałaj Sierykaŭ.
Na samoj sustrečy byłoha kiraŭnika štaba Capkały Andreja Łankina nie było, ale Vaskrasienski pierakonvaŭ, što toj taksama biare aktyŭny ŭdzieł u pracy «kruhłaha stała». Jašče Vaskrasienski skazaŭ, što ciapier pačynaje pracu z kimści z aktyvistaŭ Zadzinočańnia biełaruskich studentaŭ. Cikava, ci ź nie tymi, što litaralna dva tydni tamu apynulisia ŭ SIZA.
Z najbolš šyrokaj pramovaj vystupiŭ Viktar Čajčyc. «Biezumoŭna, advakaty suprać hvałtu. Nie tolki kryminalnyja spravy, ale i administracyjnyja mianiajuć los čałavieka. Pakarańnie ŭ vyhladzie 15 sutak, jak praviła, viadzie da dalejšaha zvalnieńnia z pracy. Treba abmiarkoŭvać usio, u tym liku i źmieny ŭ Kanstytucyju. Heta pazityŭna i pravilna, što ludzi chočuć palepšyć asnoŭny zakon krainy», — pačaŭ pramovu Čajčyc.
Viktar Čajčyc.
«Što tyčycca hvałtu pry zatrymańniach, ja zhodny ź ludźmi, jakija ličać, što patrebny dyjałoh i patrebna vyśviatlać, čamu tak adbyvajecca. Ale tendencyja takaja, što ludzi nie chočuć słuchać adno adnaho.
Što b dziaržava ni rabiła, dla asobnych ludziej heta ŭsio adno budzie kiepska, ich heta razdražniaje, navat takija vidavočnyja rečy, jak źmieny ŭ Kanstytucyi. Nam treba ŭsim supakoicca i nie razdražniacca pa drobiaziach. I kali niechta ź dziaržaŭnych čynoŭnikaŭ niapravilna razvažaje, treba jaho krytykavać.
Nie ŭsim padabajecca maja pazicyja, ale ja budu z prezidentam, ja padtrymlivaju jahonuju pazicyju i razumieju, kolki jon dobraha zrabiŭ dla krainy, ale ja mahu być z čymści niazhodny. Ja budu spračacca z tymi ludźmi, što pobač z prezidentam, ale parušajuć zakon», — skazaŭ Čajčyc.
Naprykancy svajoj pramovy Čajčyc zapeŭniŭ, što jamu abiacali ŭ milicyi, što buduć raźbiracca pa kožnym fakcie pieravyšeńnia paŭnamoctvaŭ, pry hetym jon skazaŭ, što na mitynhach kamiani kidajuć nie tolki pravakatary, ale i mirnyja ŭdzielniki. «Zakon natoŭpu nichto nie admianiaŭ. Moža, nichto nikoli navat nie biŭsia ŭ žyćci, ale ŭziaŭ tut kamień. U adzin momant damovicca nie atrymajecca», — ličyć hałoŭny advakat krainy.
Ahułam mierapryjemstva ciahnułasia kala saraka chvilin. Słova na raźvitańnie znoŭ uziaŭ Juryj Vaskrasienski. Jon pačaŭ havaryć pra toje, što da mnohich prychodzić razumieńnie, što raniej było nie tak kiepska, što pracavaŭ mahazin symbal.by, paŭnavartasna dziejničała vulica Kastryčnickaja, i varta da hetaha viartacca. «Było niakiepska, emocyi syduć, moža, praz 2-3 miesiacy, i ŭsie pryjduć da taho, što treba razmaŭlać».
Pa ŭsim vyhladaje, što Vaskrasienski maje namier znoŭ paŭdzielničać va Usiebiełaruskim schodzie. Kaža, što kali atrymajecca tudy trapić, to jon choča ahučyć tam prapanovu amnistyi dla ŭsich asudžanych i tych, chto prachodzić praz kryminalnyja spravy pa «palityčnych artykułach».
«Kali b takoje adbyłosia, to heta byŭ byŭ by simvał pierazahruzki adnosin ułady i hramadstva. Takoha raniej nikoli nie było, ale i nie było takoj situacyi, takoha vializnaha cisku na našu krainu, jak zvonku, tak i znutry», — skazaŭ Vaskrasienski.
Tak i prajšło pieršaje pasiadžeńnie. Ni abiacanaj apazicyi, ni abiacanaj ułady na sustrečy tak nichto i nie pabačyŭ.
