«Čynoŭniki i biznesmieny da jaje prysłuchoŭvajucca»
Volha Łojka ź Minska. U jaje try vyšejšyja adukacyi. Jana vyvučała žurnalistyku ŭ BDU, markietynh u BDEU, paśla čaho, jak sama pisała, daviałosia źviarnucca ŭ brytanski ŭniviersitet, kab viarnuć vieru ŭ vyšejšuju adukacyju. U Oksfardzie Volha asvojvała śpiecyjalnaść «ekanamičnaja žurnalistyka».
Z uražańniaŭ, jakija pakinuła Brytanija, — univiersiteckaja biblijateka, pavaha da tradycyj i dyskont-vioska z kramami viadomych marak.
Žurnalistka pracavała ŭ infarmacyjnych ahienctvach «Interfaks» i «Prajm-TASS». Da kamandy Tut.by dałučyłasia ŭ 2009 hodzie. Jana kuryruje błok navin pra palityku i ekanomiku, piša kałonki, viadzie razam ź Siarhiejem Čałym pieradaču «Ekanomika na palcach».
«U Volhi analityčny skład rozumu — jana ŭzvažvaje infarmacyju, supastaŭlaje ličby. U jaje kałonkach, jakija źbirajuć dastatkova šmat prahladaŭ, spałučajucca fakty z emocyjami. Jana moža spakojna hutaryć i z vysokim čynoŭnikam, i z bujnym biznesmienam — i jany da jaje prysłuchoŭvajucca», — adznačajuć kalehi.
«Vola — čałaviek nieabyjakavy. Žurnalistyka — heta jaje paklikańnie. Jana žyvie prablemami hieroja, starajecca ich danieści. U jaje adsutničaje kłasavaja niepryjaznaść. I, napeŭna, ludzi heta adčuvajuć. Mnie šmat hierojaŭ jaje artykułaŭ pazvanili i napisali paśla zatrymańnia», — dzielicca siastra Maryja.
Svabodny ad navinaŭ čas u Volhi zajmajuć padarožžy. Joj padabajecca špacyravać pa starych vułačkach Jeŭropy. Ź lubimych haradoŭ — Paryž i Kalininhrad.
«Pajezdki ŭ Kalininhradskuju vobłaść — heta naša siamiejnaje. Miesca siły, možna skazać. Kaliści baćki paznajomilisia ź miascovymi i ŭ ciažki saviecki čas abmieńvalisia pasyłkami. Adny pieradavali ježu, druhija — rečy. Heta surovaje, ale pryciahalnaje miesca. Chałodnaje mora, chvali, paruśnik «Kruzienštern», — raskazvaje Volžyna siastra.
Žurnalistka naohuł lubić piešyja špacyry z muzykaj u vušach. Prajści 4-7 kiłamietraŭ u dzień — norma dla jaje. Volha dobra hatuje. Asabliva joj udajecca vypiečka: kažuć, jaje pluški na draždžavym cieście z masłam — smakoćcie.
Volha šmat čytaje. Siastra zhadvaje, što ŭ dziacinstvie jany byli fanatami Bułyčova, Krapivina i Struhackich.
«Nas baćka vychoŭvaŭ na paemie Kanstancina Simanava «Syn artylerysta». Tam była takaja fraza: «Dieržiś, moj malčik: na śvietie dva raza nie umirať». Upeŭniena, Volha trymajecca narmalna. Jana bačyła, što adbyvajecca ź jaje kalehami. Usie iduć na hetuju ryzyku i jaje prymajuć».
«Dumaju, tyja, chto zabraŭ Volu, jašče paškadujuć pra heta. Jana vielmi razumnaja i sumlennaja, nie baicca kazać praŭdu. U joj šmat hodnaści. Ja nie sumniajusia — Vola hetyja dopyty pieražyvie, a ci pieražyvuć jany? — kaža jaje byłaja kaleha Jaŭhienija Bieraziuk. — My čatyry hady pracavali razam, i mnie zaŭsiody było važna, što jana dumaje. Ja pieršy raz jaje pabačyła ŭ lesie, na raskładnym kreślicy z noŭtbukam. Va usich karparatyŭ, a ŭ jaje — dziažurstva. I jana zaŭsiody takaja. Treba papracavać na Novy hod, padmianić kahości — nie pytańnie, pajści napisać repartaž ź mitynhu, z vybaraŭ — Vola prosta apranała kamizelku Tut.by i išła.
Kali źnikła śviatło ŭ kancy tunela, nakaciła chandra — usie iduć da Voli. Jana i pra ekanomiku raskaža, i pra toje, jakoje ciapier nieba nad jaje lubimym Paryžam. A hałoŭnaje, u joj šmat viery ŭ toje, što ŭsio budzie dobra.
Volu čytajuć i viedajuć usie — čynoŭniki, ekanamisty, biznesmieny, ale samyja jaje vialikija fanaty — dziaržaŭnyja žurnalisty. Kaliści jany nazvali jaje «žančynaj, zručnaj u pobycie», ale dla ich, jak i dla ŭsioj sistemy, jana jakraz vielmi niazručnaja. Zanadta praŭdzivaja, praźmierna aptymistyčnaja, vielmi mocnaja ducham».
«Kali zatrymali jaje kalehu, jana načavała pad RUUS»
Alena Tałkačova — vypusknica Instytuta žurnalistyki BDU. Pracavała ŭ «Kamsamolskaj praŭdzie», na Tut.by — z 2014 hoda. Spačatku pisała pra nieruchomaść, a paśla pierajšła ŭ raździeł «Hrošy i ŭłada».
«Jana cudoŭny čałaviek i vydatny prafiesijanał — u jaje vielmi šyrokaje koła kantaktaŭ. Jana časta davała infarmacyju pieršaja, na pres-kanfierencyjach zadavała vostryja pytańni, staviła dziaržaŭnych asob u niajomkaje stanovišča. Mianie jana natchniaje, heta prykład, jak treba pracavać», — kaža žurnalistka Alaksandra Bahusłaŭskaja.
Alena šmat pracavała padčas vybarčaj kampanii, aśviatlała akcyi pratestaŭ.
«Jana stojkaja, mocny čałaviek. I moža być nadzvyčaj sarkastyčnaj — źjedlivaj, vostraj na jazyk, ale ŭ temu. Niahledziačy na toje, što jana vyhladaje takoj žorstkaj (pamiataju, pabojvałasia da jaje padyści), Lena spahadlivy čałaviek. Jana dobraja, zaŭsiody dapamoža. Kali zatrymali jaje kalehu, jana načavała pad RUUS, kazała, što nie zmoža spać spakojna doma ŭ svaim łožku».
Doma ŭ žurnalistki žyvie sabaka — anhielskaja kokier-spaniel Toni Stark. Lena zaviała ščaniuka ŭ listapadzie. Siabry kažuć, što jana daŭno chacieła sabaku, dumała zrabić sabie taki padarunak jašče na dzień narodzinaŭ letam, ale ŭsio adkładała — maŭlaŭ, paśla vybaraŭ, moža, budzie bolš adpaviedny čas.
«Mnie zdajecca, sabaka staŭ addušynaj dla jaje. Toni vielmi aktyŭnaja, hullivaja — Lena hulaje ź joj pa niekalki hadzin na dzień. U sabaki jość navat svoj instahram», — uśmichajecca Alaksandra.
«Lena dla mianie — prykład siły i tryvałaści, — dadaje siabroŭka Alesia Šelepnieva. — Apošnija niekalki hod jana aktyŭna zajmajecca sportam — bieh, trenažornaja zała. Heta toj čałaviek, jaki zaŭsiody z saboj biare krasoŭki. Pamiataju, jak my razam pajechała ŭ adpačynak, i zdavałasia b: lažy sabie rankam, bałdziej, ni pra što nie dumaj. Ale Lena nadziavaje krasoŭki, pierakonvaje mianie zrabić toje ž samaje, i my biažym.
Adnojčy my adpravilisia vialikaj kampanijaj u piešy pachod pa Likijskaj ściežcy ŭ Turcyi, siem dzion išli pa harach. My byli ŭ šoku ad nahruzki i ad taho, u što ŭviazalisia. Ale praz paru dzion Lena išła pieršaja, abhaniajučy instruktara. Dahetul uspaminajem hetuju pajezdku jak najlepšyja pryhody.
Niadaŭna spytała jaje, ci pajšła b jana sa mnoj skarać Elbrus. Što mahła adkazać Lena? Kaniečnie, pojdziem!
Tydzień tamu my razam hulali ŭ skvoš i vyrašyli, što raz na tydzień treba abaviazkova razam vybiracca na treniroŭku. Vieru, što vielmi chutka paŭtorym».
