catholic.by
Havoračy pra šmatlikija prablemy i kryzisy, ź jakimi siońnia sutykajecca ŭvieś śviet i naša kraina, arcybiskup Tadevuš Kandrusievič zaprasiŭ viernikaŭ šukać adkazy na pytańni: «Čamu my, narod z bahataj i bolš jak tysiačahadovaj chryścijanskaj kulturaj, nie možam mirna vyrašać svaje nadzionnyja prablemy? Čamu ŭ nas adsutničaje duch pakajańnia i prabačeńnia?
Čamu my nie ŭsłuchoŭvajemsia ŭ hołas Papy Franciška, jaki ŭ apošniaj encyklicy Fratell tutti — «Usie braty» zaklikaje być bratami i siostrami i budavać kulturu jednaści?» Kab adkazać na hetyja pytańni, arcypastyr, pravioŭšy paralelt z soniečnaj sistemaj, prapanavaŭ nastupnaje:
«U hety składany i losavyznačalny čas našaj historyi ŭ centry našaha žyćcia my pavinny pastavić nie svaje asabistyja ambicyi, nie imknieńnie da ŭłady, materyjalnych bahaćciaŭ, zadavalnieńniaŭ i tamu padobnaha, ale sonca Jezusa Chrysta, jakoje nikoli nie zachodzić.
Tolki Jon pasyłaje nam promni śviatła lubovi i ciapła Božaj łaski. Tolki Jon moža dapamahčy vyrašyć našyja prablemy», — śćvierdziŭ arcybiskup.
Svaju hamiliju ijerarch zaviaršyŭ karotkaj malitvaj: «U hety losavyznačalny čas našaj historyi dapamažy nam, Maryja — Kanhrehackaja Pani, jakaja vaładaryš u horadzie nad Niomanam, — zrabić «pierazahruzku» našaha žyćcia, kab Boh, a nie zły duch byŭ u jaho centry.
Dapamažy pryniać zaŭsiody aktualnaje i dziejsnaje słova Tvajho Syna. Jano źjaŭlajecca samaj daskanałaj kanstytucyjaj, kab my, žyvučy pavodle jaje, budavali novuju, napoŭnienuju ŭzajemnaj luboŭju i pašanaj mirnuju i ščaślivuju Biełaruś».
