BiełTA
Pavodle słoŭ Alaksandra Valfoviča, «kalektyŭny Zachad praciahvaje ŭskładniać abstanoŭku vakoł tak zvanaha mihracyjnaha kryzisu. Skažonaja acenka pryčyn i ŭmoŭ napłyvu mihrantaŭ aktyŭna pašyrajecca ŭ ŚMI jak častka raźviazanaj za miažoj antybiełaruskaj isteryi dla apraŭdańnia naroščvańnia nacisku na Biełaruś», — piša dziaržaŭnaje ahienctva BiełTA.
«Nie treba šukać korań zła ŭ situacyi ź mihrantami ŭ Biełarusi. Na Zachadzie varta pryznać ułasnuju vinu ŭ takim masavym zychodzie biežancaŭ z Afhanistana, Afryki, krain Blizkaha Uschodu. Uvioŭšy cełyja dziaržavy ŭ biezdań chaosu i niapeŭnaści, ludziej vymusili pakidać rodnyja damy, biehčy ad śmierci i hoładu ŭ pošukach lepšaj doli», — zajaviŭ Alaksandr Valfovič.
Raniej tyja samyja vyrazy ŭžyvali Alaksandr Łukašenka i srodki prapahandy.
«Vyrašać prablemu nieabchodna dypłamatyčnymi namahańniami. Tolki cyvilizavanyja pierahavory mohuć źmianić situacyju, — skazaŭ Valfovič. — Adnak u susiednich stalicach nas nie chočuć čuć».
Voranaŭski rajon — pamiežny. Mienavita na hetym kirunku letam mihrantaŭ kiravali ŭ Litvu. Kali litoŭcy nadziejna zakryli miažu, prykładna sa žniŭnia patok pieraaryjentavaŭsia na Polšču. Ciapier i Polšča pastaviła nadziejnyja zasłony, i mihranty pačynajuć nakoplivacca kala miažy z Polščaj, u tranzitnaj zonie minskaha aeraporta i ŭ hatelach biełaruskich haradoŭ.
