BiełTA
«Apošni fakt (napeŭna, i ŭ Rasii zaŭvažyli): ź nielehalnaj mihracyjaj palaki na miažy ź Biełaruśsiu buduć zmahacca z dapamohaj tankaŭ «Leapard». Napeŭna, vy ździviciesia takomu. Ale jak zmahacca z tankami suprać mirnych žycharoŭ, ja nie viedaju. Prosta šukajuć lubuju nahodu, kab prasunuć svaje vojski bližej da našych miežaŭ. Čytaj — miežaŭ Sajuznaj dziaržavy. My heta ŭsio bačym i, naturalna, budziem vielmi žorstka na heta reahavać. My jašče pačakajem niekatory čas, papiaredzim ich. A potym u nas jość, što pasunuć bližej da miežaŭ. U nas, a tym bolš u Rasijskaj Fiederacyi. Tut my budziem dziejničać žorstka, nie hledziačy ni na jakuju krytyku ź ich boku. My viedajem, čaho jany chočuć», — zajaviŭ jon.
26 kastryčnika padčas pajezdki ŭ Lidu Łukašenka ŭžo vykazvaŭsia z nahody stanovišča na zachodnich rubiažach krainy. «Vy vydatna bačycie, vy tut bolš na Zachadzie, čym usie astatnija. I bačycie, što adbyvałasia i što ad nas chočuć. Učora ŭžo «Leapardy» padkinuli da našaj miažy — tanki», — zaŭvažyŭ jon u razmovie za rabotnikami balnicy.
U suviazi z hetym jon źviarnuŭsia da pamočnika — inśpiektara Hrodzienskaj vobłaści Juryja Karajeva: «Ty, Jura, hladzi tut (ty ž hienierał, akramia ŭsiaho inšaha), što jany tam robiać za miežami. Svoječasova padkazvajcie. Niahodniki krajnija. Bajusia, kab jany vajnušku nie raźviazali tut».
