Słovy padziaki ad Maksima pieradała jaho žonka i advakat:
— Za kožnym tyranam u historyi stajali advakaty, prakurory i sudździ, jakija apraŭdvali jaho kiravańnie i karali jaho praciŭnikaŭ za ich nieisnujučyja złačynstvy, — cytavała muža Nadzieja Znak. — Zabyvajučy pra duch zakona, jurysty adčyniajuć skryniu Pandory, jakaja z časam ich i pahłynie. Machlarstva z zakonam zaŭsiody maje svaje nastupstvy. Ja zaklikaju ŭsich nas, jurystaŭ, pryniać viadomaje załatoje praviła i zaŭsiody razhladać zakon i spraviadlivaść jak našu pieršačarhovuju metu, a nie jak instrumient. Dla mianie vialiki honar atrymać takuju ŭznaharodu, i ja zrablu ŭsio mahčymaje, kab joj adpaviadać.
Łaŭreatka premii Ludmiła Kazak padčas svajoj pramovy adznačyła važnaść mižnarodnaha pryznańnia:
— Va ŭmovach represij i adsutnaści lehalnych miechanizmaŭ abaranić svaich kaleh nam vielmi važnaja padtrymka suśvietnaj jurydyčnaj supolnaści. Ja padzialaju hetuju ŭznaharodu z usimi maimi kalehami, jakija, niahledziačy ni na što, abaraniali, praciahvajuć i, ja ŭpeŭnienaja, praciahnuć abaraniać biełarusaŭ i adstojvać pryncypy prafiesii advakata.
Mižnarodnaja asacyjacyja jurystaŭ (IBA) była zasnavana ŭ 1947 hodzie i źjaŭlajecca samaj prestyžnaj asacyjacyjaj advakataŭ, mižnarodnych jurystaŭ-praktykaŭ, asacyjacyj advakataŭ i jurydyčnych tavarystvaŭ. Na hety momant u IBA ŭvachodzić bolš za 80 000 indyvidualnych jurystaŭ i 190 asacyjacyj advakataŭ i jurydyčnych tavarystvaŭ.
