Mužčyna byŭ u šoku, kali pabačyŭ žyviołu: jana viała siabie zusim spakojna i jaje možna było ŭziać na ruki. Adnak było bačna, što heta nie sabaka i nie kot. Doŭhi chvost biez poŭści, jak u pacuka, daŭhija kipciury. Ad źviera pachła ci to salonaj rybaj, ci to hnillu.
Viaskoviec vyrašyŭ źviarnucca da śpiecyjalistaŭ. Pakłaŭ žyviołu ŭ miašok i prynios u niežyły dom. Viarnuŭsia praz 20 chvilin — a źvier da taho momantu ŭžo źbieh.
Ciapier miascovyja hadajuć, chto heta byŭ: čupakabra, chvory sabaka ci janot albo niešta inšaje.
0
0
0
0
0
1
