Spačatku na zapisy možna pačuć hołas, padobny na hołas Karanika.
«Vy zaŭvažcie, u Hrodna nivodnaj abjavy ab vykanańni masačnaha režymu nie źniali. U kramach u nas taksama nie pamianiałasia, — kaža mužčyna. — U čym adroźnieńnie. Što było tady i stała ciapier. Novyja «sanpiny» davali nam prava nakładać adkaznaść na tych, chto nie ŭ maskach.
Ja zaŭsiody praciŭnik tych rašeńniaŭ, jakija niemahčyma vykanać dla ŭsich. Adpaviedna, kali my pryniali rašeńnie — značyć jano pavinna być adnolkava dla ŭsich. Ale ja słaba ŭjaŭlaju… Što kali jakaja-niebudź žančyna-piensijanier abo student, jaki kaža: «Ja nie budu apranać, i ŭsio?» Nu my vypišam jamu administracyjnuju adkaznaść. Nu, za jaho baćki zapłaciać, albo naohuł nie zapłaciać. To bok, heta vykliča tolki bolš svarki, krykaŭ… Kožny budzie razumieć, što kali jaho spyniać biez maski — heta budzie štraf. Jany pačnuć uciakać ad milicyi, milicyja pačnie za imi haniacca. U internecie bačyli roliki, jak za miažoj kahości za ruki — za nohi vałakuć u mašynu, chtości kahości bje, chtości kryčyć «nie čapajcie jaje»?
Heta značyć, my pryjdziem da taho, što, albo pryjdziecca prymać rašeńnie, jakoje my robim vyhlad, što jano jość, ale za jaho nievykanańnie my nie štrafujem (zakon pavinien vykonvacca śviata, heta majo pierakanańnie). Albo my, skažam tak, narviomsia na kuču niehatyŭnaj reakcyi. Kali jość pierakananyja antyvaksiery, stanuć jašče pierakananyja antymasačniki. Tamu z majho punktu hledžańnia pieršapačatkova pazicyja była pravilnaja: my raskazvali, što masačny režym — heta ŭ pieršuju čarhu abarona ad vas, a nie vas».
«Spačatku nas krytykavali, što niama nidzie masak. Potym, kali masak stała šmat, jany krytykujuć, navošta my prymušajem ich nasić. A potym inšyja kažuć «pačnicie ich štrafavać, tamu što jany chodziać nas zaražajuć, i my nijak nie možam abaranicca». Potym usie kažuć «słuchajcie, nu vy ž usich usio roŭna nie aštrafujecie, navošta vy budaražycie narod», — narakaje čałaviek.
«Ja liču, što admiena i pryniaćcie hetaj pastanovy, napeŭna, vykanali adnu svaju funkcyju. Jany vyklikali dyskusiju ŭ hramadstvie, dazvolili nam jašče raz danieści svoj punkt hledžańnia: pra toje, što masku ŭ hramadskich miescach treba vykarystoŭvać, u pieršuju čarhu dla taho, kab navakolnych abaranić ad siabie».
Zatym słova biare mužčyna z hołasam, padobnym na hołas Karajeva.
«Ja dapoŭniu adkaz hubiernatara, sapraŭdy, vy padumajcie jašče pra toje, što vy ŭsie dziaržaŭnyja ludzi, a nie prosta abyvacieli. U vas takaja prafiesija. Dziaržava nie pavinna takija pastanovy, takija zakony, takija praviły vydavać, jakija niemahčyma całkam vykonvać i vykanać. Hetym razbeščvajecca nasielnictva», — skazaŭ čynoŭnik.
«Sens byŭ u tym, što admieniena abaviazkovaje [našeńnie masak], ale heta ž nadzieja na našu śviadomaść. Pra toje, što my sami ŭciamim, što, pa-pieršaje, navakolnych treba pavažać. Pra ich biaśpieku taksama treba pakłapacicca. Jak skazaŭ hubiernatar, [maska] nie ciabie tolki abaraniaje, a i ad ciabie. Raptam ty pieranosčyk, ale pra heta nie viedaješ», — skazaŭ jon słuchačam.
Potym jon pryvioŭ prykład sa svajoj sustrečy sa studentkami.
«Ja na minułym tydni va ŭniviersitet zajšoŭ, mienavita pa hetym pytańni, try dziaŭčynki iduć, mianie pieršy prarektar supravadžaje Ramanoŭski. Ja kažu: «Dziaŭčynki, vy vakcynavany?». Try siabroŭki, adna kaža «tak», druhi kaža «nie», treciaja kaža: «I nie budu». Ja kažu: «Čamu?» Jana mnie sapraŭdy hetak ža kaža: «U mianie try siabroŭki paśla vakcyny zachvareli. Nu, tut ža raźbiracca treba. Jak kažuć miedyki, jak Uładzimir Ściapanavič [Karanik] kaža: «Paśla nie aznačaje z pryčyny». A druhaja kaža: «A vy sami [vakcynavalisia]?» A ja kažu: «A ja ŭžo dva razy. U vieraśni minułaha hoda, u pieršaj dvaccatcy tych, na kaho stavili dośledy z hetym Sputnikam V». Adrazu skažu, što paśla pieršaha kampanienta 36,9 tempieratura pałovu nočy była, i ŭsio. Paśla druhoha ničoha. I voś u žniŭni druhi raz naohuł ničoha nie adčuŭ, navat i ruka nie baleła. Ja im raspavioŭ, adna kaža: «A čaho ž vy ŭ mascy?» Ja dumaju, jakaja ehaistka! Voś jana dumaje tolki ab tym: «Mužyk, raz ty vakcynavany i nas uhavorvaješ, ale sam u mascy, značyć ty sam u jaje nie vieryš!» Ja joj tłumaču, što ja, pa-pieršaje, abaraniaju astatnich ad siabie, i pakazvaju im heta demanstratyŭna, što ja žyćcio i zdaroŭje pavažaju. A pa-druhoje, na ŭvachodzie va ŭniviersitet napisana: uvachod abaviazkova ŭ maskach. Ja vykonvaju praviły hetaj ustanovy», — skazaŭ mužčyna.
Zatym słova znoŭ uziaŭ mužčyna z hołasam, padobnym na hołas Karanika.
«Abaviazkovy masačny režym uvodziŭsia rašeńniem abłvykankamaŭ. I heta rašeńnie nie admieniena, jano dziejničaje. Tam prosta nie praduhledžana administracyjnaja adkaznaść. I toje, što było admieniena, heta mahčymaść pryciahnieńnia da administracyjnaj adkaznaści i nakładańnie štrafaŭ za znachodžańnie biez maski.
U savieckija časy byŭ taki žart, što strohaść zakonaŭ savieckich kampiensavałasia nieabaviazkovaściu ich vykanańnia. Da čaho heta pryviało — my ŭsie pamiatajem. Tamu tut treba prymać tyja rašeńni, jakija buduć abaviazkovyja dla ŭsich, i jakija my zmožam prakantralavać», — skazaŭ vystupoŭca.
