Čamu adbyłosia abvalvańnie častki puciepravoda na Niamizie i jakija pracesy paŭpłyvali na heta, «Minsk-Navinam» raskazaŭ adzin z byłych kiraŭnikoŭ Minharvykankama, jakija adkazvajuć za ramont i absłuhoŭvańnie mastoŭ.
— U mosta na Niamizie staraja kanstrukcyja. Tratuar tam vykanany manalitna, a mietro — niemałavažny faktar, jaki taksama treba ŭličvać. Atrymlivajecca, što za košt vibracyj ščyliny adkryvajucca. Ciapier jak raz nadvorje ź pierachodami praz nul — vada tudy trapiła, admaroziła i adarvała belku.
Albo vada tudy zaciakała patočna, kali była niejkaja raskolina, bo tam unutry jość pustečy. Mienavita vada mahła stvaryć zalimitavuju vahu, — paviedamiŭ surazmoŭca.
Pa jaho słovach, usie pryčyny pakaža abśledavańnie.
— Ale hety most nie ŭvachodziŭ u top kiepskich.
Adłamaŭsia tolki tratuar, bo pa staroj technałohii jaho «prymanaličvali» zboku, choć pa im jeździli časam i mašyny, naprykład, vyški «Minharśviatła». Tratuar na takoje nie raźličany, — rastłumačyŭ surazmoŭca.
Jon upeŭnieny, što raźbirać most treba budzie całkam, heta adnaznačna.
— I plus treba razumieć: z-za transpartu, jaki prajazdžaje pasiaredzinie mosta, usio roŭna bolš za ŭsich ciarpić krajniaja belka. Joj niama z kim padzialicca nahruzkaj, jana niasie jaje adna. Usie astatnija raźmiarkoŭvajuć jaje bolš-mienš raŭnamierna. Krajnija belki lažać pad uchiłam, a cisk na ich adbyvajecca źvierchu ŭniz jełkaj. Tamu mienavita krajniaja belka zaŭsiody bolš razburajecca, — prakamientavaŭ surazmoŭca.
Jon rastłumačyŭ, što dla bietonu minusavoje nadvorje našmat karyśniejšaje, čym plusavoje. Ale niehatyŭnym faktaram stali mienavita pierachody tempieratury praz nul. Admoŭna adbivajecca na stanie darožnaha pakryćcia i piasčana-salanaja sumieś.
Unačy raptoŭna ruchnuŭ most cieraź Niamihu. Minčukoŭ čakaje transpartny kałaps u centry
U centry Minska z-za zdareńnia na Niamizie istotna abmiežavany, a to i admienieny ruch transpartu
