Fota: AR
Aŭtar ad samaha pačatku admaŭlaje samu mahčymaść isnavańnia Ukrainy.
«Nacysckaja, banderaŭskaja Ukraina, vorah Rasii i instrumient Zachadu pa źniščeńni Rasii nam nie patrebnaja», — piša aŭtar, niechta Cimafiej Siarhiejcaŭ. Kali ŭśviadomić, što pad «nacysckaj i banderaŭskaj» rasijskaja prapahanda maje na ŭvazie nacyjanalna aryjentavanuju, prazachodniuju Ukrainu ź jeŭrapiejskimi kaštoŭnaściami, to vidavočna, što Rasija stavić metu źniščyć Ukrainu. Dalej aŭtar raskryvaje hetuju temu.
«Siońnia pytańnie denacyfikacyi pierajšło ŭ praktyčnuju płoskaść». Što heta značyć? «Dalejšaja denacyfikacyja masy nasielnictva zaklučajecca ŭ pieravychavańni, jakoje dasiahajecca ideałahičnymi represijami (padaŭleńniem) nacysckich ustanovak i žorstkaj cenzuraj: nie tolki ŭ palityčnaj śfiery, ale abaviazkova taksama ŭ śfiery kultury i adukacyi», — piša aŭtar.
«Denacyfikacyja», pavodle jaho, «moža być praviedzienaja tolki pieramožcam, što praduhledžvaje (1) jaho biezumoŭny kantrol nad pracesam denacyfikacyi i (2) ułada, jakaja zabiaśpiečvaje taki kantrol.
U hetych adnosinach kraina, jakaja denacyfikujecca, nie moža być suvierennaj. Dziaržava, jakaja denacyfikuje, — Rasija — nie moža zychodzić u dačynieńni da denacyfikacyi ź libieralnaha padychodu.
Ideałohija denacyfikatara nie moža asprečvacca vinavatym bokam, jaki padviarhajecca denacyfikacyi».
Na vyjeździe z Bučy kala dvaccaci rasstralanych mužčyn — nie vajskoŭcaŭ, u zvyčajnaj vopratcy, niekatoryja sa źviazanymi za śpinaj rukami.
To-bok, Ukraina, pa rasijskim scenaryi, budzie pad rasijskaj akupacyjaj. Praŭda, aŭtar piša, što nie viečna, ale jak minimum hadoŭ tryccać.
«Terminy denacyfikacyi nijak nie mohuć być mienšymi za adno pakaleńnie, jakoje pavinna naradzicca, vyraści i dasiahnuć stałaści va ŭmovach denacyfikacyi».
Aŭtar kanstatuje, što prykmiet nacyzmu va Ukrainie nie bačna, ale heta, pavodle jaho, jašče horšy dyjahnaz.
«Asablivaść sučasnaj nacyfikavanaj Ukrainy — u amorfnaści i ambivalentnaści, jakija dazvalajuć maskiravać nacyzm pad imknieńnie da «niezaležnaści» i «jeŭrapiejskaha» (zachodniaha, praamierykanskaha) šlachu «raźvićcia» (u realnaści — da dehradacyi), śćviardžać, što na Ukrainie «niama nijakaha nacyzmu, tolki pryvatnyja adzinkavyja ekscesy».
Niama ž ni hałoŭnaj nacysckaj partyi, ni fiurera, ni paŭnavartasnych rasavych zakonaŭ (tolki ich urezany varyjant u vyhladzie represij suprać ruskaj movy). Jak śledstva — nijakaj apazicyi i supracivu režymu.
Rasijanie abstralali pomnik achviaram Chałakosta, pad Charkavam, 27 sakavika 2022 h. Na hetym miescy nacysckimi akupacyjnymi vojskami ŭ 1941-1942 hadach rasstralali ad 16 da 20 tysiač čałaviek. Fota: Andrej Maryjenka / UNIAN
Adnak usio pieraličanaje nie robić ukrainski nacyzm «łajt-viersijaj» nacyzmu niamieckaha časoŭ pieršaj pałovy XX stahodździa. Naadvarot — pakolki ŭkrainski nacyzm volny ad padobnych «žanravych» (palittechnałahičnych pa sutnaści) ramak i abmiežavańniaŭ, jon svabodna razhortvajecca jak fundamientalnaja asnova ŭsiakaha nacyzmu — jak jeŭrapiejski i, u najbolš raźvitoj formie, amierykanski rasizm.
Tamu denacyfikacyja nie moža być praviedzienaja kampramisna, na asnovie formuły typu «NATA — nie, ES — tak».
Kalektyŭny Zachad sam źjaŭlajecca prajekciroŭščykam, krynicaj i sponsaram ukrainskaha nacyzmu, u toj čas zapadenskija banderaŭskija kadry i ich «histaryčnaja pamiać» — tolki adzin ź instrumientaŭ nacyfikacyi Ukrainy.
Ukranacyzm niasie ŭ sabie nie mienšuju, a bolšuju pahrozu miru i Rasii, čym niamiecki nacyzm hitleraŭskaha raźlivu», — prychodzić da vyvadu aŭtar.
Navat samoj nazvy Ukraina, pavodle prapahandysta, nie moža isnavać.
«Nazva «Ukraina», vidać, nie moža być zachavanaja ŭ jakaści tytuła nijakaha poŭnaściu denacyfikavanaha dziaržaŭnaha ŭtvareńnia na vyzvalenaj ad nacysckaha režymu terytoryi», ‒ piša jon.
Niejtralnaj Ukraina taksama być nie moža, bo ŭ jaje «vina pierad Rasijaj» — «staŭleńnie jak da voraha». Tamu — rasijski pratektarat.
«Vykupleńnie viny pierad Rasijaj za staŭleńnie da jaje jak da voraha moža realizavacca tolki ŭ apory na Rasiju ŭ pracesach adnaŭleńnia, adradžeńnia i raźvićcia. Nijakich «płanaŭ Maršała» dla hetych terytoryj dapuskać nielha. Nijakaha «niejtralitetu» ŭ ideałahičnym i praktyčnym sensie, sumiaščalnaha z denacyfikacyjaj, być nie moža.
Kadry i arhanizacyi, jakija źjaŭlajucca instrumientam denacyfikacyi ŭ novych respublikach, jakija denacyfikujucca, nie mohuć nie abapiracca na pramuju siłavuju i arhanizacyjnuju padtrymku Rasii».
Akramia hetaha, niepaźbiežnaja i «deŭkrainizacyja» — «admova ad raspačataha jašče savieckaj uładaj maštabnaha štučnaha raździmańnia etničnaha kampanienta samaidentyfikacyi nasielnictva terytoryj histaryčnych Małarasii i Navarośsii».
Niečakana aŭtar supraćpastaŭlaje Ukrainu Hruzii i krainam Bałtyi (mahčyma, heta časovaja słabina). Ukraina nie moža być nacyjanalnaj dziaržavaj, niepaźbiežnaja, pa rasijskim scenaryi, i jaje dejeŭrapieizacyja.
«U adroźnieńnie, skažam, ad Hruzii i krain Prybałtyki, Ukraina, jak pakazała historyja, niemahčymaja ŭ jakaści nacyjanalnaj dziaržavy, a sproby «pabudavać» takoje zakanamierna pryvodziać da nacyzmu.
Ukrainizm — štučnaja antyruskaja kanstrukcyja, jakaja nie maje ŭłasnaha cyvilizacyjnaha źmiestu, padparadkavany elemient čužoj cyvilizacyi. Debanderyzacyi budzie samoj pa sabie niedastatkova dla denacyfikacyi — banderaŭski elemient jość tolki vykanaŭca i šyrma, maskiroŭka dla jeŭrapiejskaha prajekta nacysckaj Ukrainy, tamu denacyfikacyja Ukrainy — heta i jaje niepaźbiežnaja dejeŭrapieizacyja».
Praŭkrainskaja elita budzie likvidavanaja, a narod pavinien prajści praz ačyščalnyja niahody vajny.
«Banderaŭskaja viarchuška pavinna być likvidavanaja, jaje pieravychavańnie niemahčymaje. Sacyjalnaje «bałota», jakoje aktyŭna i pasiŭna jaje padtrymała dziejańniem i biaździejnaściu, pavinna pieražyć niahody vajny i zasvoić pieražyty vopyt jak histaryčny ŭrok i vykupleńnie svajoj viny». «Histaryčny vopyt pakazvaje, što trahiedyi i dramy vajennaha času iduć na karyść narodam, jakija spakušalisia i zachapilisia rolaj voraha Rasii».
Dla dasiahnieńnia metaŭ denacyfikacyi nieabchodnaja padtrymka nasielnictva, pierachod jaho na bok Rasii, piša aŭtar. «Zrazumieła, pavinien prajści niekatory čas, za jaki ludzi ačuniajuć ad šoku vajennych dziejańniaŭ, pierakanajucca ŭ doŭhaterminovych namierach Rasii — u tym, što «ich nie kinuć», — pierakanany aŭtar.
Pavodle jaho, častka ŭkraincaŭ usio ž nie pahodzicca na taki scenaryj. Tamu Ukrainu treba budzie raździalić.
«Katalickaja pravincyja» (Zachodniaja Ukraina ŭ składzie piaci abłaściej) naŭrad ci ŭvojdzie ŭ skład prarasijskich terytoryj. Linija adčužeńnia, adnak, budzie znojdzienaja šlacham dośviedu. Za joj zachavajecca varožaja Rasii, ale prymusova niejtralnaja i demilitaryzavanaja Ukraina z zabaronienym pa farmalnych prykmietach nacyzmam. Tudy źjeduć nienaviśniki Rasii.
Harantyjaj zachavańnia hetaj reštkavaj Ukrainy ŭ niejtralnym stanie pavinna być pahroza nieadkładnaha praciahu vajennaj apieracyi pry nievykanańni pieraličanych patrabavańniaŭ.
Mahčyma, dla hetaha spatrebicca pastajannaja rasijskaja vajennaja prysutnaść na jaje terytoryi.
Ad linii adčužeńnia i da rasijskaj miažy budzie raźmiaščacca terytoryja patencyjnaj intehracyi ŭ ruskuju cyvilizacyju, antyfašysckuju pa svajoj unutranaj pryrodzie».
Zakranaje aŭtar budučaje i samoj Rasii.
«Rasii samoj daviadziecca kančatkova raźvitacca z prajeŭrapiejskimi i prazachodnimi iluzijami,
uśviadomić siabie jak apošniuju instancyju abarony i zachavańnia tych kaštoŭnaściaŭ histaryčnaj Jeŭropy (Staroha śvietu), jakija taho zasłuhoŭvajuć i ad jakich Zachad u kančatkovym rachunku admoviŭsia, prajhraŭšy ŭ baraćbie za samoha siabie».
Zachad — heta niaŭdziačny śviet, jaki nie acaniŭ ruki družby i achviar Rasii, piša aŭtar biez anijakich tłumačeńniaŭ.
«Usio, što Rasija zrabiła dla Zachadu, jana zrabiła za svoj košt, prynašeńniem najvialikšych achviar. Zachad u vyniku adchiliŭ usie hetyja achviary, abiasceniŭ układ Rasii ŭ vyrašeńnie zachodniaha kryzisu, vyrašyŭ adpomścić Rasii za tuju dapamohu, jakuju jana bieskaryśliva padała. Dalej Rasija pojdzie svaim šlacham, nie chvalujučysia pra los Zachadu», — reziumuje aŭtar.
