«Miedyja-Paleśsie» pahutaryła ź ludźmi, jakija pracujuć u Salihorsku. Voś što jany kažuć.
«Kambinat staić, šmat ludziej adpraŭlenyja ŭ adpačynki abo pracujuć, ale nie na poŭny tydzień. Kiraŭnictva pierakonvaje rabaciah pierśpiektyvami pra budaŭnictva partovaha terminała ŭ Rasii. Ale my razumiejem, što takija rečy budujucca, ale nie tak chutka, jak kamuści chaciełasia b…» — raskazvaje Uładzimir.
Alaksandr: «Adhruzki niama zusim. Była sproba adpraŭlać pradukcyju nie śpiecyjalnymi vahonami, jak było raniej, a ŭ kantejnierach. Ale niešta ŭ ich nie vielmi z hetym pajšła sprava. Načalstva prydumała płanavy ramont. Kažuć, što čas pryjšoŭ. Ale ŭsie razumiejuć, što spyniać uvieś kambinat na ramont nichto b nie staŭ, kali b byŭ zbyt».
Siarhiej: «Sankcyi pracujuć, adnaznačna. My ŭžo adčuli heta na ŭłasnaj skury. Asabista ja surjozna zadumaŭsia pra źmienu pracy, šukaju narmalnaje miesca. Pierśpiektyva zastavacca ŭ Salihorsku zusim nie viasiołkavaja. Nie budzie zbytu — nie budzie zarobkaŭ. A ŭ mianie siamja, ja adkazny za ich».
Michaił: «Pachodu, ničoha dobraha ŭ bližejšy čas u Salihorsku nie budzie. Kambinat staić. Dzieści viadziecca ramont, a dzieści prosta iluzija dziejnaści. Zrazumieła, što tupa vieryć abiacańniam pra śvietłuju budučyniu nie atrymajecca — padajuć zarpłaty, i heta vielmi chutka adabjecca na dabrabycie rabotnikaŭ kambinata. Hałodnym i za hrošy nichto ŭ zaboj nie spuścicca. Ja tak dumaju».
