U kancy krasavika jon trapiŭ u reanimacyju paśla pieraniesienaha COVID-19. Praz dva dni jaho vypisali ź lakarni, ale zdaroŭje palityka było padarvanaje chvarobaj.
Stanisłaŭ Šuškievič byŭ deputatam Viarchoŭnaha Savietam 12-ha i 13-ha sklikańniaŭ, členam-karespandentam Nacyjanalnaj akademii navuk, pieršym kiraŭnikom niezaležnaj Biełarusi, udzielnikam padpisańnia Biełaviežskich pahadnieńniaŭ ab jurydyčnym zamacavańni raspadu SSSR.
Stanisłaŭ Šuškievič u 1991—1994 hadach byŭ staršynioj Viarchoŭnaha Savieta, naminalnym kiraŭnikom dziaržavy, choć realnaja ŭłada ŭ toj čas była ŭ rukach premjer-ministra. Šuškieviču davodziłasia łaviravać miž postkamunistyčnaj bolšaściu, jakaja daminavała, i Narodnym frontam, jaki zastavaŭsia ŭ mienšaści, choć i mieŭ značnuju maralnuju vahu, va ŭmovach, kali ŭ Maskvie centr ułady pastupova pierachodziŭ ad idealistaŭ-demakrataŭ časoŭ pierabudovy da nieaimpieryjalistaŭ.
Zdabyćcio i ŭmacavańnie niezaležnaści Biełarusi było dla Šuškieviča hałoŭnaj metaj. U pryncypovych pytańniach jon kiravaŭsia tolki hetaj zadačaj i mieŭ ščaście pabačyć svaju krainu niezaležnaj.
Šuškievič, jaki mieŭ prapanovy pracy z usich kutkoŭ śvietu, zastavaŭsia žyć u Minsku i amal da apošnich hadoŭ pracavaŭ.
Da apošnich dzion svajho žyćcia jon zastavaŭsia bieskampramisnym praciŭnikam dyktatury Łukašenki.
Čytajcie taksama:
«Pietryšenka pień. Sieviaryniec idzie na horku. A pra masonstva ničoha nie skažu». Vialikaja hutarka z Šuškievičam pierad jaho 85-hodździem
