Bajec pałka imia Kastusia Kalinoŭskaha z pazyŭnym Chobit. Fota: Aleś Uścinaŭ / Biełsat
«Ukraina nie maja radzima. Ale było adčuvańnie, što rasiejcy napali na radzimu. Da taho ž Biełaruś była akupavanaja rasiejskimi vojskami. I ja zrazumieŭ, što pavinien iści na vajnu», — raskazvaje Chobit.
Svoj pazyŭny «atrymaŭ» jašče pa darozie va Ukrainu. Fanatam fentezi Tołkina nikoli nie byŭ, ale ŭ aŭtobusie, jaki jaho vioz na vajnu, chłopcu prosta nie było miesca. Daviałosia «zapakavacca» ŭ hruzavy adsiek, zabity rečami, kudy možna było trapić chiba praz maleńkaje vakonca.
«A paśla polskaj miažy chłopcy pačali nazyvać mianie prosta Chobitam. I tak stałasia, što, kali ŭ pałku mianie spytali moj pazyŭny, ja adkazaŭ: «Chobit», — uśmichajecca bajec.
«Tak nie maje być!»
Chobit kaža, što zusim nie mieŭ nijakaha vajskovaha dośviedu. Ale hetym asabliva nie pierajmaŭsia. Kaža, vielmi chutka navučajecca novym spravam, u tym liku «stralać, biehać i kidać hranaty». Navučyŭsia. I adstupać nie źbirajecca. Choć pryznajecca, što časta bačyć strašnyja sny. Byŭ u vyzvalenaj Bučy, bačyŭ razburanyja harady i zabitych ludziej…
«Ja pabačyŭ cieła maleńkaj dziaŭčynki, jakaja ciahnułasia da svajoj maci, taksama zastrelenaj. I tak nie maje być! Hetaja dziaŭčynka pavinna była chadzić u sadok ci škołu, potym zakachacca ŭ kahości… A maci — kłapacicca pra jaje. Ale jany byli zabityja rasiejskimi vajskoŭcami, dakładniej — złačyncami. Ja liču: jany musiać za heta adkazać. Adkazać za ŭsio: za Maryupal, za Charkaŭ, za Chierson, za tysiačy zabitych, za sotni tysiačaŭ zrujnavanych žyćciaŭ.
Jak my kažam u pałku pra toje, što robim: heta vyzvaleńnie Biełarusi praz vyzvaleńnie Ukrainy», — adznačaje bajec.
Na pytańnie pra «fašystaŭ», ad jakich nibyta rasiejcy «vyzvalajuć» Ukrainu, adkazvaje rezka, na emocyjach:
«Viedajecie, kali ludzi kryčać pra denacyfikacyju i pra toje, što tut fašysty, a pry hetym sami rujnujuć cełyja harady i zabivajuć cyvilnych ludziej, dyk chto tut fašysty?»
«Tut šmat ludziej z roznymi pohladami na palityku i navat na budučyniu Biełarusi, ale ja viedaju, što kožny moj pabracim, kožny bajec pałka Kalinoŭskaha, kali spatrebicca, nie dumajučy addaść svajo žyćcio, kab uratavać chacia b adno žyćcio inšaha čałavieka. Ci zrobiać heta rasiejskija tak zvanyja vajskoŭcy, vielmi sumniajusia», — kaža naš surazmoŭca.
«Listy navat z Afryki pišuć»
Chobit upeŭnieny («Na 100 adsotkaŭ!»), što Ukraina pieramoža. Raskazvaje, što na pazicyi moža padyści žychar z susiedniaj vioski, zusim pažyły, i paprasić: «Synki, dajcie mnie aŭtamat, ja choć i stary, ale pajdu adnaho, dvuch zabju — vam lahčej budzie». Padtrymka vielizarnaja.
«Tak! Ja trymaju češskuju zbroju, na mnie brytanskaja plitanoska, i my majem šyračeznuju padtrymku ŭsiaho śvietu. Listy navat z Afryki pišuć… Rasiejcy časova zachapili častku terytoryi, ale ŭtrymać jaje ŭ im udasca. Upeŭnieny, što Ukraina pieramoža!» — zapeŭnivaje biełaruski bajec.
Jakija kankretna zadačy vykonvaje ŭ pałku imia Kalinoŭskaha, skazać nie moža. A padčas adpačynku słuchaje elektronnuju muzyku, prahladaje stužku ŭ YouTube. Dapamahaje rassłablacca i TikTok.
Asabisty nož vajskoŭca z nadpisam «Viartajsia žyvym». Kijeŭskaja vobłaść, Ukraina. 7 červienia 2022 hoda. Fota: Aleś Uścinaŭ / Biełsat
«A jašče vielmi časta razmaŭlaju ź ludźmi, jakija nie viedajuć, što ja tut. Viedajecie, dla čaho? Kab nahadać sabie, što niedzie isnuje narmalnaje žyćcio. Što isnujuć u śviecie zvyčajnyja žyćciovyja prablemy. Aproč strełaŭ, minaŭ, vybuchaŭ, śmierciaŭ…» — kaža Chobit.
Chobit adpracoŭvaje taktyčnyja navyki na navučalnym palihonie pałka imia Kastusia Kalinoŭskaha. Fota: Aleś Uścinaŭ / Biełsat
Vulica imia Vołata
A śmierć — vakoł. Zhadvaje zahinułaha kamandzira Paŭła Vołata. Pryznajecca, što Vołat byŭ dla jaho jak starejšy brat:
«Viedajecie, ja byŭ z Pašam Vołatam na pazicyi, kali jany sychodzili. I potym… vielmi ciažka ŭśviedamlać, što adnu-dźvie hadziny tamu hety čałaviek byŭ žyvy i hutaryŭ z taboju, raskazvaŭ svaje historyi. A ciapier jaho niama. Usie viedali, što Paša — «trysta» [paranieny. — Zaŭv. «Biełsatu»], i my vieryli, što jon zastaniecca «trysta», što papravicca…»
