«Tut siońnia raźmiarkoŭvali pa atradach, — cytuje jana list Statkieviča ad 4 lipienia. — Mianie raźmierkavali ŭ 7-y. Na kamisii mnie paviedamili, što maja tradycyjnaja zajava ŭpieršyniu nie zadavolenaja. Bo pahrozy ad «kantynhientu» mnie niama, što ja i sam viedaju. A pahrozu ad supracoŭnikaŭ MUS jany nie pryznajuć. Ale ž moj dośvied śviedčyć pra supraćlehłaje. Tamu, kab nie stavić pad pahrozu siabie, svaich blizkich i znajomych, ja admoŭlusia «siadzieć» z admysłova padabranymi mnie sakamiernikami. Pra što i zajaviŭ na hetaj kamisii.
Nu voś, tolki napisaŭ hetyja radki, jak u kamieru zajšła hrupa supracoŭnikaŭ, kab «u apošni raz» prapanavać mnie admovicca ad svajoj pazicyi. Lohkija na ŭspamin.
Ja svajoj pazicyi nie mianiaju.
Tamu mnie daviali, što ja budu pakarany i budu siadzieć u adzinočnaj kamiery ŭ vyhladzie pakarańnia. Ščyra kažučy, čakaŭ hetaha varyjantu. Darečy, jak mnie zdajecca, kali b ja i nie pisaŭ nijakich zajaŭ, usio roŭna da jaho sprava dajšła b. Tolki času bolej muryžyli b…»
I voś jašče jakuju chranałohiju z turemnaha žyćcia muža pryvodzić Maryna Adamovič:
«5-ha lipienia — abjaŭlenaja vymova,
6-ha lipienia byŭ pazbaŭleny pieradačy (adzinaj na hod, zhodna z režymam),
7-ha lipienia — adpraŭleny ŭ ŠIZA na vosiem sutak,
12-ha lipienia — pazbaŭleny spatkańnia,
15-ha lipienia pavinien vyjści z ŠIZA.
Vierahodna, budzie praciah, jak ličyć sam Mikałaj…»
