Liza ŭ centry
«Siońnia my z žacham pabačyli fota pierakulenaha dziciačaha vazka ź Vińnicy. I paśla, čytajučy naviny, ja zrazumieła, što viedaju hetuju dziaŭčynku. Viedała. Maleńkaja Liza siońnia zahinuła ad rasijskaj rakiety. Ja nie budu ciapier pisać usie słovy, jakija mnie vielmi chaciełasia b skazać tym, chto jaje zabiŭ. Ja napišu vam pra jaje.
Z hetaj cudoŭnaj dziaŭčynkaj my paznajomilisia na zdymkach kaladnaha videa. Śvietłaje, ščyraje, radasnaje dzicia, jakoje hadavałasia ŭ lubovi. Maleńkaja hareźnica tady za paŭhadziny paśpieła razmalavać farbami nie tolki siabie, svaju śviatočnuju sukienku, ale i ŭsich astatnich dziaciej, mianie, apierataraŭ i režysiora…
Kali łaska, pahladzicie na jaje žyvuju. Ja płaču razam ź jaje blizkimi».
Lizie było 4 hady. Maci pierajechała ź joj z Kijeva ŭ Vińnicu da babuli ŭ pieršyja dni vajny, kab zaścierahčy asablivaje «soniečnaje» dzicia ad bambiožak.
