Leviente Madziar padčas sustrečy ŭ Lvovie
Raniej paviedamlałasia, što Vienhryja piarečyć suprać pastavak zachodniaj zbroi Ukrainie, kab, maŭlaŭ, nie padviarhać niebiaśpiecy rasijskich abstrełaŭ vienhraŭ, jakija kampaktna žyvuć u Zakarpackaj vobłaści.
Ale ciapier vienhierski čynoŭnik zajaviŭ, što praz terytoryju Vienhryi buduć iści lubyja hruzy, u tym liku i vajskovyja.
«My ŭražanyja padziejami, jakija tut adbyvajucca, my sapraŭdy spačuvajem vam. Za apošnija 200 hadoŭ my z Rasijaj vajavali trojčy.
Hetyja vojny byli nie na žyćcio, a na śmierć. U adroźnieńnie ad mnohich zachodnich partnioraŭ, my na sabie adčuli, što heta takoje — supraćstajańnie hetaj vielizarnaj uschodniaj krainie.
Pry hetym sama Vienhryja nie budzie pastaŭlać svajoj zbroi — heta naša stratehičnaja pazicyja. Adnak trecija krainy mohuć karystacca našaj terytoryjaj», — skazaŭ Leviente Madziar.
Akramia hetaha, Vienhryja hatovaja pryniać ukrainskich dziaciej u svaje sanatoryi i łahiery. Taksama vienhierskaja delehacyja prapanavała dapamahčy ŭ lačeńni cyvilnych i vajskoŭcaŭ u svaich miedustanovach, a taksama zapeŭniła ŭ hatoŭnaści dać 1000 stypiendyj dla ŭkraincaŭ u svaich univiersitetach.
