Vidavočcy raskazali nam, jakaja była situacyja:
«Pierad sudom ludziej zapisvali bolš za hadzinu, choć ich było niašmat. U kožnaha zapytvali proźvišča, imia, datu naradžeńnia, adras, potym abšukvali-abmacvali vielmi pavolna, u vyniku vielmi mała kaho puścili. Paśla skazali, što byccam sudździa ŭžo ŭ zale i nielha ŭvachodzić. Ludzi pačali aburacca, bo niekatoryja nie bačyli svaich blizkich pa dva hady.
Potym źjaviŭsia Azaronak i pačaŭ hruba raspytvać dypłamataŭ i Evielinu Šulc (namieśnicu kiraŭnika pradstaŭnictva ES u Biełarusi) u pryvatnaści. Pablizu stajali cichary i słuchali, chto što jamu adkazvaje.
Adrazu paśla suda pačaŭsia chapun. Spačatku «ŭziali» dypłamataŭ, a potym cichary vyjšli i pakazvali kaho brać, pad «razdaču» trapili i vypadkovyja ludzi. Vyvałakli navat žančynu, jakaja prosta pisała zajavu na spatkańnie (paśla prysudu jano dajecca praz sud).
Niešta nie toje skazaŭ, ci im tak zdałosia — pad ruki i ŭ busik. Siłu tak pakazvali.
U vyniku zatrymali niekalki svajakoŭ, častku dypłamataŭ, jakija ŭvohule nie razumieli, što adbyvajecca, i vypadkovych ludziej. Ciapier, vierahodna, jany ŭsie ŭ adździaleńni HUBAZiK na Revalucyjnaj, bo ŭ RUUSach ich, kažuć, niama».
Siarod zatrymanych maci Alaksieja Hałaŭko Alena, jaho brat Kirył i piać siabroŭ (Daniił Krašeŭski, Alaksandr Spatkaj, Andrej Uronič, siabroŭki Asia i Alena), ciotka Alaksandra Franckieviča Natalla, svajak Paŭła Špietnaha, maci palitviaźniaŭ Kima i Alaksieja Samusienkaŭ Ludmiła, pravaabaronca Nasta Łojka i niekalki pradstaŭnikoŭ ambasadaŭ. Mahčyma, zatrymlivałasia Evielina Šulc. Ahułam, pa našych źviestkach, zatrymanyja nie mienš za 13 čałaviek.
94 hady na ŭsich — vyniesieny dziki prysud pa spravie «Revalucyjnaha dziejańnia»
«Ja viedaju — budučynia naležyć nam». Mocnaje apošniaje słova Alaksandra Franckieviča
