Fota: Daniel Biber
Zładžanyja ruchi čarod, što składajucca z tysiač ptušak, časam nastolki składanyja, što zdajucca nierealnymi. Padčas murmuracyi ptuški pieramiaščajucca ŭzhodniena, jak adziny arhanizm: nie sutykajucca adna z adnoj, ich ruchi sinchronnyja i dakładnyja.
U palocie čarada moža padzialacca na častki i złučacca, hrupy ptušak mohuć pralatać adna skroź adnu na chutkaści da 40 km/h.
U pieryjad hniezdavańnia hetyja ptuški žyvuć parami ci nievialikimi kałonijami, a ŭvosień źbivajucca ŭ vialikija čarody. Ciaham dnia špaki raźmiarkoŭvajucca ŭ pošukach kormu, adnak načujuć ptuški vialikimi čarodami. Mienavita ŭ viečarovyja i ranišnija hadziny vosieńniu i zimoj najčaściej nazirajecca murmuracyja. U joj mohuć udzielničać ad niekalkich sotniaŭ da miljonaŭ asobin.
Ale navošta špakam vykonvać takija składanyja pavietranyja truki?
Zhodna z najbolš raspaŭsiudžanym punktam hledžańnia, murmuracyja — heta achoŭny miechanizm, jaki ratuje ptušak ad drapiežnikaŭ.
Źjaŭleńnie hihanckaj fihury moža źbić drapiežnuju ptušku z pantałyku i prymusić admovicca ad ataki. Adnak navat kali jana napadzie, vychapić adnaho špaka z mnostva surodzičaŭ, jakija sinchronna pieramiaščajucca, budzie niaprosta.
Čaściej za ŭsio pavietranymi piruetami zajmajucca špaki, ale taksama byli zaŭvažanyja za hetym zaniatkam vierabji, łastaŭki, kaŭki, varony i inšyja ptuški.
