Łukašenka raspavioŭ pra nieabchodnaść jakasna i ŭ termin zaviaršyć uboračnuju kampaniju, u pryvatnaści, pa ŭborcy bulby, cukrovych burakoŭ, kukuruzy, lonu.
«Mabilizujcie ŭsich», — zapatrabavaŭ jon.
Łukašenka padkreśliŭ, što heta tyčycca nie tolki rabotnikaŭ ahrapramysłovych pradpryjemstvaŭ. Pry nieabchodnaści možna i treba pryciahvać da ŭborki ŭradžaju navučencaŭ. Łukašenka aburyŭsia tym, što ŭ niekatorych ustanovach adukacyi zabaroniena pryciahvać školnikaŭ da takich vidaŭ rabot: «Bolšaj dzikaści ja ŭjavić nie mahu. My niejak sprabujem vychavać našych školnikaŭ, dziaciej. Na čym vy budziecie [vychoŭvać]? Bałbatnioj? Bałbatnioj nie vychavaješ».
Łukašenka miarkuje, što vopyt raniejšych hadoŭ, kali padletki i moładź dapamahali sielhaspradpryjemstvam ubirać uradžaj, byŭ stanoŭčy, heta sadziejničała zhurtavańniu kalektyvu, pryvučała da pracy. «Kali čałaviek pojdzie 5-6 hadzin papracuje — i baćkam u radaść, i dziciaci dobraja fizičnaja padrychtoŭka. My ŭsie, i vy (ja — dakładna) pracavali. Nie pracavali, a ŭkałvali, i daj boh jak.
Tamu mabilizujcie studentaŭ, pracoŭnych, dziaržaŭnych słužačych, inšych ludziej dla taho, kab dapamahčy nam prybrać heta ŭsio. Tamu što hrošy prystojnyja možam zarabić. Nie ciapier, dyk pa viaśnie».
Tady Karpiankova i ahłajedaŭ u krapavych i čornych šapkach - DA BOJU