Jan Čykvin naradziŭsia ŭ 1940 hodzie ŭ vioscy Dubičy-Carkoŭnyja kala Hajnaŭki na Biełastoččynie. U 1964 hodzie skončyŭ fiłałahičny fakultet Varšaŭskaha ŭniviersiteta, pracavaŭ navukovym supracoŭnikam filijała Varšaŭskaha ŭniviersiteta ŭ Biełastoku, byŭ vykładčykam Varšaŭskaha ŭniviersiteta i ŭniviersiteta ŭ Biełastoku.
Šmat hadoŭ byŭ staršynioj Biełaruskaha litaraturnaha abjadnańnia «Biełavieža», hałoŭnym redaktaram časopisa «Termapiły». Źjaŭlaŭsia členam Sajuza polskich piśmieńnikaŭ i biełaruskaha PEN-centra. Žyŭ u Bielsku-Padlaskim.
Jan Čykvin byŭ adnym z najbujniejšych i najbolš viadomych biełaruskich litarataraŭ u Polščy, aŭtar šmatlikich paetyčnych zbornikaŭ. Jaho paezija — fiłasofskaja, simvaličnaja, časam uskładniona-mietafaryčnaja.
Akramia taho, jak litaraturaznaŭca vyvučaŭ ruskuju paeziju «siarebranaha vieku», a taksama źjaŭlajecca aŭtaram zbornika «Dalokija i blizkija. Biełaruskija piśmieńniki zamiežža» (Biełastok, 1997).
