Taja samaja fatahrafija
Supracoŭnik baranavickaha filijała «Atłanta» Andrej kaža, što ŭsia zavarucha pačałasia z-za fatahrafii kala prachadnoj zavoda 14 žniŭnia 2020 hoda. U toj dzień zavadčanie pa ŭsioj krainie vychodzili na akcyi pratestu. Rabotniki Baranavickaha stankabudaŭničaha zavoda nie zastalisia ŭbaku: sfatahrafavalisia la prachadnoj z płakatami i padniatymi ŭvierch žestami «viktary».
Sam Andrej zapeŭnivaje, što apynuŭsia na fota vypadkova:
«My kožny abied vychodzim hulać. Kali ja spuściŭsia, na vulicy ŭžo sabralisia ludzi. Ja naohuł u palitycy ničoha nie razumieju. Dakładniej, nie raźbirajusia, jak palityki viaduć svaje spravy. Ale voś takoje staŭleńnie da naroda, kali ludziej źbivajuć, a ty nie možaš ničoha skazać, — heta marazm. Uvohule, my pastajali, a potym pajšli na svaje pracoŭnyja miescy i pačali pracavać. Ale ŭsio heta było zafiksavana na kamieru.
Reakcyja ŭ kiraŭnictva zavoda była apieratyŭnaj. Surazmoŭca raspaviadaje, što ŭžo na nastupny dzień dyrektar atrymaŭ śpis supracoŭnikaŭ z hetaj fatahrafii. Potym praviali ahulny schod: byli razmovy, što treba «spyniać hetyja dziejańni» i inšaje. Ale hetym tady ŭsio i skončyłasia.
— I voś prajšło dva z pałovaj hady, — mužčyna pierachodzić da ciapierašnich padziej. — Z 11 studzienia 2023 hoda supracoŭnik našaha pradpryjemstva (jak ja razumieju, heta supracoŭnik KDB, ale ciapier jon u štacie «Atłanta», namieśnik pa biaśpiecy ci niešta nakštałt taho) pačaŭ pastupova vyklikać da siabie ŭsich z toj fatahrafii.
Praz dva z pałovaj hady jany sprabavali ŭspomnić, što było. My stali tudy chadzić. Jany chacieli daviedacca, chto arhanizoŭvaŭ usio heta. Ale mnie navat adkazać niama čaho. Adkul ja viedaju? Tak, u mianie jość svaja pazicyja, ale ja jaje tak zaŭziata nie vykazvaŭ, ni za što nie zmahaŭsia.
Mužčyna śćviardžaje, što ŭ pracesie razmovy na zvalnieńnie supracoŭnikam nie namiakali. Pytańni zadavali standartnyja: navošta vyjšli, chto paklikaŭ, adkul daviedalisia.
— Dy za piać chvilin ja daviedaŭsia, prosta vyjšaŭ prahulacca ŭ abied! — emacyjna kaža Andrej. — My ž nie siadzim na miescy, majem znosiny adno z adnym. Usie viedali pra treš, jaki adbyvajecca ŭ krainie. Pra zatrymańnie adnaho našaha supracoŭnika, jakoha ŭziali na mitynhu i źbili, jon jašče adsiedzieŭ troje sutak. Potym, kali vyjšaŭ, pakazvaŭ svaim kaleham, što byŭ uvieś sini: ad hrudnoj kletki da kaleniaŭ. Jašče hety namieśnik pytaŭsia, chto fatahrafavaŭ, chto arhanizavaŭ. Kali ja i pamiataŭ, to nie staŭ havaryć. I heta dla ich adrazu aznačaje, što krucišsia, niešta chavaješ i naohuł usio arhanizoŭvaŭ. Z supracoŭnikam orhanaŭ my pahutaryli ŭ ahulnym narmalna i razyšlisia.
Ale paśla hutarak pačalisia zvalnieńni. Pa słovach Andreja, 31 studzienia byŭ apošni pracoŭny dzień dla piaciarych: traich načalnikaŭ biuro zavoda, viadučaha inžyniera i namieśnika pa ideałahičnaj pracy.
Kamuści skazali pisać zajavu pa ŭłasnym žadańni, a voś apošniamu, pa čutkach, nie praciahnuli kantrakt. Z adnym sa zvolnienych kaleh Andrej znajomy daŭno i raskazvaje padrabiaznaści.
— Jak ja zrazumieŭ, u hety paniadziełak (30 studzienia) była płaniorka, i kiraŭniku abo namiaknuli, abo prosta skazali: «Voś tabie śpis, kab hetych ludziej tut nie było», — raspaviadaje surazmoŭca. — U hety ž dzień kalehu zaprasiŭ da siabie niepasredny kiraŭnik i skazaŭ pisać zajavu ab zvalnieńni pa pahadnieńni bakoŭ, užo z 31 studzienia. A ŭ jaho kantrakt byŭ dziejny, nie tak daŭno padoŭžany. I atrymlivajecca, što čałaviek ci piša zajavu pa pahadnieńni bakoŭ, ci jamu namiakajuć, što pačnuć «kapać». Usio roŭna ž znojdziecca niešta, što ty skazaŭ nie tak. Užo za hetuju fatahrafiju nam prypisali 342 artykuł (arhanizacyja dziejańniaŭ, jakija hruba parušajuć hramadski paradak, abo aktyŭny ŭdzieł u ich).
Pa słovach Andreja, za zvolnienych pa śpisach na pradpryjemstvie asabliva nie zastupilisia:
— Usie bajacca za svaju zadnicu, siadziać na svaich pasadach i zarobkach. Mnie zdajecca, navat kali b naš dyrektar i pasprabavaŭ niešta skazać, jamu adkazali b: «Nie viakaj, ty budzieš nastupnym». Napeŭna, hetaha nikomu nie chočacca. Kali kaleha padpisvaŭ abchodny list, dyrektar skazaŭ jamu, što ŭsiudy, dzie moh, prasiŭ spačatku pahavaryć ź ludźmi, a potym zvalniać, ale nichto nie prysłuchaŭsia.
Na fota było 48 čałaviek, hutaryli z mnohimi ź ich. Zvolnili pakul što tolki piaciarych. Ale chodziać čutki, što vynikovaja meta — zvolnić 40 čałaviek.
Ja jašče spytaŭ u hetaha siłavika, maŭlaŭ, dla čaho vy ŭvohule heta fota padniali, dva z pałovaj hady prajšło, mnohaje źmianiłasia. Na što mnie adkazali: «Mnie treba znajści zavadataraŭ, arhanizataraŭ, pamočnikaŭ, piešak».
Andrej kaža, što try načalniki biuro i viadučy inžynier, jaki zapuskaje vytvorčaść, nie pryjšli na pracu ŭ adzin dzień.
— Techničny praces siłavikoŭ nie cikavić. I nikoha nie chvaluje, što staž zvolnienych — 10—15 hadoŭ, u kahości navat za dvaccatku. Heta nie prosta ad studentaŭ pazbavilisia, — aburajecca mužčyna. — Jašče dniami akazałasia, što dźvium dziaŭčatam z fota nie buduć padaŭžać kantrakty. A na hetym zdymku jość ekanamisty płanavaha adździeła, buchhałteryja, šmat načalnikaŭ biuro, načalnik liciejnaj vytvorčaści. Buduć ciapier zavod uzdoŭž i ŭpopierak. Heta dakładna. Va ŭsich heta vyklikaje tolki adnu reakcyju: navošta? Akramia mata, niervovaha śmiechu i spustašeńnia — prosta niama ničoha.
Žurnalisty źviarnulisia pa kamientar u filijał «Atłanta» ŭ Baranavičach. Praŭda, dyjałoh vyjšaŭ karotki. Na pytańnie, ci sapraŭdy na pradpryjemstvie adbyvajucca zvalnieńni z-za padziej 2020 hoda i ŭ kaho možna ŭdakładnić detali, supracoŭnica pryjomnaj adreahavała davoli rezka.
— Jakoje prava vy majecie telefanavać i zadavać mnie takija pytańni? U nas usio dobra, da pabačeńnia, — i na hetym kinuła trubku.
kali sotni tysiačaŭ pratestujut jak možna pałochacca ŭvohule??
A kali zakranuła tvaich rodnych, to jak možno nie pomścić
Narmalny čałaviek - pajezdie va Ukrainu za zbrojaj, a žachlivy budzie dumać "nu što ja zrablu, pabiuć pasadziać, u ich zbroja"