Jaŭhien Łohinaŭ. Fota z baćkoŭskaha alboma
«Ženia ŭ nas byŭ adzinym synam, nie žanatym»
Pra hibiel Jaŭhiena Łohinava paviedamiŭ jaho sasłužyviec Rusłan «David». U dopisie jon adznačyŭ, što Jaŭhien naradziŭsia ŭ Biełarusi, ale ŭ dziacinstvie z baćkami pierajechaŭ u Mikałajeŭ.
Jaŭhienavy baćka i maci dahetul žyvuć u hetym paŭdniova ŭkrainskim horadzie, jaki da poŭnamaštabnaj vajny byŭ pabracimam biełaruskaha Mahilova.
Baćki Jaŭhiena pierabralisia va Ukrainu ŭ 1995 hodzie, kali jamu byŭ hod. Naradziŭsia jon u Breście i byŭ u siamji adzinym dziciom. Jaŭhienaŭ baćka Alaksandr ź siamji savieckaha vajskoŭca, jaki słužyŭ u Polščy, a pa skaračeńni za Chruščovym asieŭ u biełaruskim horadzie.
«Pierajechali my, bo moj starejšy brat žyŭ va Ukrainie. Spačatku pieraciahnuŭ da siabie baćkoŭ, a potym nas. Pieražyli ŭ Mikałajevie dužyja abstreły, kali ruskija byli za 20 kiłamietraŭ ad horadu. Kožny dzień stralali. Štodnia vokny mianiali. Šmat ludziej zabili ruskija», — raskazvaje Alaksandr.
U pakoi Jaŭhiena. Fota z baćkoŭskaha alboma
Pa jaho słovach, Jaŭhien ličyŭ siabie ŭkraincam. Jon vyvučyŭsia ŭ miascovaj škole, razumieŭ ukrainskuju movu. U siamji havaryli pa-rusku.
«U nas u siamji ličyłasia, što hałoŭnaje nie nacyjanalnaść, a jaki ty čałaviek. Kab być dobrym i hodnym čałaviekam, kab pakinuć pa sabie dobruju pamiać. My nie dumali, što ŭ našaj siamji budzie takaja trahiedyja. Ženia ŭ nas byŭ adzinym synam, nie žanatym. Vyras dobrym intelehientnym čałaviekam. Kazaŭ, što spačatku jamu važnaja karjera, a potym asabistaje žyćcio. Ruskija zabrali ŭ nas jaho. Usio zabrali, i ja nie viedaju, jak z hetym žyć. My adny zastalisia va Ukrainie», — kaža Alaksandr.
U žonki Alaksandra Iryny zastalisia rodzičy ŭ Biełarusi. U samaho Alaksandra bolšaść svajakoŭ u Rasii, ź jakimi, jak pačałasia vajna, jon pierastaŭ padtrymlivać suviazi.
«U 2018 hodzie sam pajšoŭ u vajenkamat»
Jaŭhien chacieŭ stać aficeram, praciahnuć siamiejnuju tradycyju baćki.
«U dziacinstvie zabaŭlaŭsia sałdacikami, budavaŭ krepaści. Hulaŭsia ŭ vajnušku na dyvanku. Zajmaŭsia sportam: futbołam, płavańniem. Hladzieŭ za saboju. Navat, kali pryjazdžaŭ u vodpusk z «Azova» nie praminaŭ turnikoŭ. Spartovym byŭ chłopcam, nie piŭ, nie kuryŭ. Ja nie asensoŭvaŭ tady, ale jon byŭ padarunkam ad boha», — raskazvaje Alaksandr.
Jaŭhien Łohinaŭ u časie vučoby ŭ Marachodnaj škole, 2010 hod. Fota z baćkoŭskaha alboma
Kali ruskija akupavali Krym dy pačali vajnu na Danbasie, Jaŭhienu było 20 hadoŭ. Jon vučyŭsia ŭ Mikałajeŭskim karablebudaŭničym univiersitecie imia Makarava i atrymaŭ vyšejšuju adukacyju.
«U 2018 hodzie Ženia sam pajšoŭ u vajenkamat. U jaho była płoskastupniovaść i jon byŭ nie prydatny da vajskovaj słužby. Miedyki dzivilisia, što niamała pryzyŭnikoŭ šukajuć padstavaŭ, kab admazacca ad słužby, a tut sam prosicca», — apaviadaje dalej Alaksandr.
Spačatku Jaŭhiena ŭziali ŭ nacyjanalnuju hvardyju. Słužyŭ u čaści ŭ Maryupali. Jana razam z palicyjaj patrulavała pryfrantavy horad. Vosieńniu 2018 hodu jon padpisaŭ na try hady kantrakt z «Azovam», zdaŭ nieabchodnyja narmatyvy. Tady linija frontu z ruskimi prachodziła za 20 kiłamietraŭ ad Maryupala.
«Raniej ja nie razumieŭ, ale azoŭcy — sapraŭdnyja ŭkrainskija patryjoty. Svaim podźviham na «Azoŭstali» jany paćvierdzili heta. «Azoŭ» byŭ najbolš bajazdolnym vajskovym farmavańniem. Heta byli vajskoŭcy prafiesijanały. Jany ad pačatku prachodzili padrychtoŭku pa nataŭskich standartach. Jany pazbylisia ŭsiaho savieckaha», — adznačaje Alaksandr.
U abłozie pieražyvaŭ za baćkoŭ u pryfrantavym Mikałajevie
U 2019-ym Jaŭhien udzielničaŭ u bajach na Śvietładarskaj duzie i jamu ŭručyli adznaku «Za ŭdzieł u vajskovych dziejańniach». Da poŭnamaštabnaj vajny Jaŭhien adsłužyŭ u pałku «Azoŭ» try z pałovaj hady.
U Mikałajeŭ da baćkoŭ Jaŭhien pryjazdžaŭ dva razy na hod u vodpuski. Apošni raz jaho bačyli baćki ŭ kastryčniku 2021 hoda.
Jaŭhien Łohinaŭ z sasłužyŭcami. Fota z alboma baćkoŭ
U lutym 2022-ha Jaŭhien prachodziŭ razam z hrupaj sasłužyŭcaŭ siaržanckija kursy. Jaho pryznačyli kamandziram padraździaleńnia i ŭ vučebcy jon mieŭsia paćvierdzić padrychtavanaść da pasady.
Pa słovach baćki, u Jaŭhiena była mahčymaść zastacca na zachadzie Ukrainy, ale jon 26 lutaha viarnuŭsia ŭ Maryupal i nieŭzabavie jaho abaroncy apynulisia ŭ abłozie.
«Čas ad času jamu ŭdavałasia śpisacca z nami. Cikaviŭsia, jak my. Viedaŭ, što Mikałajeŭ abstrelvajuć, što paškodzili vodapravod i horad biez vady. Pieražyvaŭ za nas. Raiŭ źjazdžać z horada. Pra siabie kazaŭ, što jany trymajucca. My malili boha, kab jon vybraŭsia z taho piekła, zastaŭsia žyvym», — zhadvaje Alaksandr.
Jon kaža, što razumieŭ toje, što adbyvajecca na «Azoŭstali». Vajskoŭcy ściahnuli na siabie šmat rasijskaha vojska, ale, na dumku Alaksandra, jany bolš karyści prynieśli b, kali pakinuli da abłohi Maryupal.
«Taki podźvih uvojdzie ŭ historyju. Ženia kazaŭ, što im nielha zdavacca, bo ich usich zabjuć. Da zdačy ŭ pałon jon nie dažyŭ dziesiać dzion. 5 maja jon zahinuŭ, a 15 spynilisia vajennyja dziejańni. Tam ža nie tolki «Azoŭ» byŭ, a taksama pahraničniki, marpiechi», — raskazvaje Alaksandr.
«Ci znojdziecca mahiła našaha syna, nie viedaju»
Baćkam pra śmierć Jaŭhiena paviedamiła patranažnaja słužba «Azova». Jaho ŭznaharodzili paśmiarotna ordenam «Za mužnaść» 3 stupieni.
Praz paŭhoda namieśnik kamandzira roty, jaki vyzvaliŭsia z pałonu, raskazaŭ, što Jaŭhien byŭ śmiarotna paranieny ŭ baju na jaho vačach. Ataku ruskich tady ŭdałosia adbić i zabrać Jaŭhienava cieła.
«Ženia zahinuŭ adrazu, nie mučyŭsia, tak hrech kazać, ale mnie krychu lahčej ad hetaha. My spadziavalisia, što jon žyvy, što pamyłka. Prahladali videa z vyzvalenymi azoŭcami. Da vosieni spadziavalisia», — kaža Alaksandr.
Alaksandr Łohinaŭ z synavym ordenam. Fota z baćkoŭskaha alboma
Cieła Jaŭhiena dahetul nie znojdziena i dzie jano, nie viadoma.
«I heta nam udvaja balić. Rodnyja pamirajuć, ich chavajuć, chodziać na mahiłu, a my znachodzimsia miž niebam i ziamloju. Niama synavaj mahiły. Nie viadoma, ci znojdziecca jaho cieła paśla vajny. Maryupal akupavany. Zahinułych tam — prosta kašmar kolki ludziej».
Žyvučy sa strataj syna, Alaksandr kaža, što nie škaduje ab pierajeździe va Ukrainu. Pavodle jaho, tut bolš svabody, niama palicejskaha dyktatu, jak u Biełarusi, choć byli prablemy, jakija na fonie vajny vyhladajuć drobiaźziu ciapier.
«Ja ruski, ale pieražyŭšy abstreły, hibiel syna, nienavidžu ruskich, — pryznajecca Alaksandr. — Kaho ruskija vyzvalili? Nas jany «vyzvalili» ad našaha syna. Ja razmaŭlaŭ sa svaimi rodzičami. Jany žyvuć u inšaj realnaści. 80 pracentaŭ kryvažernyja. Z vyhladu narmalnyja, adekvatnyja, ale zajaŭlać, što varta ŭsich zabić, harady ścierci. Jany nie chočuć ničoha čuć i raspluščvać vočy».
Alaksandr kaža, što ŭkraincy pakryŭdžanyja, što z terytoryi Biełarusi ruskija napali na Ukrainu. Jon razumieje, što ŭ hetym nie narod vinavaty, a režym, jaki znachodzicca pry ŭładzie.
Pa jaho słovach, žonka pierad vajnoju była ŭ Biełarusi i raskazvała, što tam u jaje było adčuvańnie, što viarnułasia ŭ Saviecki Sajuz.
«Nie šukaŭ publičnaści, uznaharod ci ŭłasnaj vyhady»
Bajec pałka «Azoŭ» Rusłan «David» u svaim dopisie adznačaje, što Jaŭhien nie šukaŭ publičnaści, uznaharod ci ŭłasnaj vyhady.
Pavodle jaho, 5 maja na zavod zajšła vialikaja hrupa rasijskich śpiecnazaŭcaŭ, jakija ad pałonnych daznalisia, dzie znachodziacca ŭkrainskija sałdaty. Jaŭhien zahinuŭ padčas pierastrełki z napadnikam. Kula trapiła jamu ŭ sonnuju arteryju.
Pomsta azoŭcaŭ za hibiel Jaŭhiena Łohiniva. Fota z alboma baćkoŭ
«Jon nie chavaŭsia za toŭstymi ścienami i padvałami, nie jeŭ spakojna kansiervy i pajki, jon byŭ śmieły, i takich ludziej u Maryupali było nie tak šmat, — adznačaje Rusłan «David». — Jon adčuŭ na sabie ŭvieś ciažar sapraŭdnaj vajny i haradskich bajoŭ. Biaźmiežnaja tabie pavaha, Malder».
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»Čytajcie taksama:
Stała viadoma pra jašče adnaho biełarusa, jaki zahinuŭ va Ukrainie. Heta Jaŭhien «Malder» Łohinaŭ, jaki baraniŭ «Azoŭstal»
Pamior adzin z abaroncaŭ «Azoŭstali», abmienieny z rasijskaha pałonu
Ukrainskaha vajskoŭca z «Azoŭstali», jaki zdaŭsia ŭ pałon, zabili, chacia paabiacali zachavać jamu žyćcio
