Pieršapačatkova fotazdymak byŭ zrobleny padčas fotasiesii, jakaja nijak nie była źviazana sa śviatam 8 Sakavika. Ale jon, pa mierkavańni dziaŭčyny, adzin z samych jarkich siarod jaje astatnich prac.
«Potym padałosia, što jon vielmi padychodzić. Viasiołaje i žyćciovaje vinšavańnie sa śviatam.
Antyprapahandy kvietak tut niama. Prosta kvietkami nielha zakryvać usie dzirki ŭ sacyjalnaj niaroŭnaści. Ciapier žančyny (i dumaju, što mužčyny taksama) jak nikoli chočuć mira, pieramohi i voli.
Sama niaroŭnaść isnuje. Kali ty sprabuješ niešta źmianić, heta patrabuje šmat času i resursaŭ. Chutčej, ni my, ni našy dzieci nie dažyviom da momantu, kali raŭnapraŭje budzie mahčymaje. Ale heta nie značyć, što my nie pavinny imknucca jaho nablizić. Baraćba — heta doŭha. Moža być, vidavočny vynik ubačyć budzie składana, ale dastatkova taho, kali ŭ tabie, u tvaich navakolnych adbuducca źmieny. Heta ŭžo niešta», — raskazvaje jana.
Sama dziaŭčyna čaściakom sutykałasia z dyskryminacyjaj.
«Mianie nie raz łapali ŭ mietro. Ludzi vakoł rabili vyhlad, što nie zaŭvažajuć, dapamahali ŭ takich vypadkach tolki siabroŭki. Pryvykaješ, što pavinna haroj stajać za siabie i siabrovak.
Niejak u parku mužčyna schapiŭ mianie za ruku i paciahnuŭ da niejkich kustoŭ, taksama nichto nie dapamoh adbivacca. Ja razumieju, što heta adbyvajecca tamu, što ja dziaŭčyna, dastatkova nievysokaja i dalikatnaja na vyhlad. Takich vypadkaŭ było šmat.
Kali ja prychodziła pracavać fotažurnalistkaj, da mianie časta stavilisia pahardliva. U hetaj prafiesii bolšaść — darosłyja mužčyny, jany dazvalali sabie nieprystojnyja žarty, časta sprabavali pierakanać, što ŭ mianie nie atrymajecca, tamu što prosta nie chopić sił», — raskazvaje jana.
Alina Mazaviec. Fota: sacsietki
Dla Aliny 8 Sakavika — pamiatny dzień, jaki źviazany z pratestami, žanočymi akcyjami.
«Ale heta taksama i pra śviata, dastatkova pryjemny i radasny dzień, jaho možna i patrebna śviatkavać viesieła, ale biez padmien paniaćciaŭ, — tłumačyć jana. — Dumaju, što ŭ cełym kłasna, što mnohija havorać pra sapraŭdnuju historyju hetaha śviata. Heta nie pra piaščotu, viasnu, a dzień padtrymki žančyn u baraćbie za ŭłasnyja pravy. Nie dumaju, što treba bajacca hetaha śviata, jak, naprykład, 23 lutaha, da jaho jość pytańni. 8 Sakavika — heta mahčymaść padśviacić značnaść žančyn u navucy, kultury, litaratury i inšych śfierach.
Kvietki nie vinavatyja, što ich zrabili simvałam hetaha śviata. Tut reč u tym, što nielha źbirać usich pad adzin hrabianiec: kali ty žančyna, to abaviazkova pavinna być u zachapleńni ad sto adnoj ružy ružovaha koleru. Jość tyja, jakim takoje padabajecca, ale jość i inšyja, jakim nie.
Alina sprabuje davieści, što žančyny robiać šmat.
«Ź dziacinstva ja bačyła prykład svajoj mamy, jakaja robić sama tyja ci inšyja kroki, zrazumieła, što ŭ joj jość vializnaja siła. Ja vučyłasia na žurfaku, bačyła, jak šmat tam kłasnych dziaŭčat, jak šmat jany robiać. U niejki momant zrazumieła, što nad hetym usim navisaje słova «fieministka». Znajšoŭsia termin, jaki apisvaje maje pohlady.
Kali mnie pišuć: «Chto ty? fatohrafka? Cha-cha», tut biez šancaŭ. U mianie bolš niama resursaŭ štości tłumačyć takomu čałavieku. Tamu, chto prosta pacikavicca, ja spakojna raskažu, prainfarmuju. Musić, tolki tak možna zmahacca», — tłumačyć dziaŭčyna.
Na fotasiesii da Aliny prychodzić šmat dziaŭčat, jakija znachodziacca ŭ terapii ź psichaterapieŭtam, kab prapracavać tyja ci inšyja kompleksy.
«Važna razumieć, što na mnie nie lažyć usia praca zmahańnia z hetymi kompleksami, — kaža jana. — Šlach pa pryniaćci siabie vialiki i niaprosty. Prosta kažu, što ja prymaju strachi čałavieka, jakoha fatahrafuju, ale nie ŭskładaju na siabie adkaznaść poŭnaha zbavieńnia ad kompleksaŭ inšaha čałavieka. Fotasiesija — važnaja častka šlachu pryniaćcia siabie, ale daloka nie panaceja. Tut patrebnaja i stałaja praca samoha čałavieka, i jaho atačeńnia, i, mahčyma, psichołaha.
U momancie ja starajusia nie akcentavać uvahu na častkach cieła, jakija nie padabajucca čałavieku. Potym jon raźniavolvajecca, i ja ŭžo fatahrafuju i tak, i inakš. Jašče vielmi važna chvalić padčas fotasiesii, asabliva kali madel prymaje niejkuju ŭdałuju pozu ci ŭśmichajecca».
Najlepšym padarunkam dla Aliny na 8 Sakavika było b niešta źviazanaje z fatahrafijaj.
«Ad paštoŭki da karty pamiaci, — kaža jana. —Ja vielmi lublu kłasnaje piva i ŭpryhožvańni. A padarunak mary — sabaka».
Čytajcie taksama:
Louis Vuitton trapiŭ u skandał z-za anonsu svajoj novaj žanočaj kalekcyi adzieńnia
Ekskluziŭnyja Apple Watch i niečakany kaspłej. Što cikavaha my znajšli ŭ harderobach čynoŭnic
a ŭ zahałoŭku - "Biełaruskaja fatohrafka zrabiła rezanansnuju paštoŭku da 8 Sakavika"
Ged., nu jaki ž vy maniuka
a chto heta dniami byŭ skazaŭ - "Šanoŭnaja surazmoŭca, ty supiarečyš sama sabie." https://d3rebrwga7u6ai.cloudfront.net/311446 ? ha? i kamu heta cikava jon skazaŭ? ciapier kančatkova jasna, što samomu sabie