Volha Čamadanava. Fota: «Minsk-Naviny»
Aŭtar «Minsk-Navinaŭ» spytaŭ u Volhi Čamadanavaj, ci adčuvała jana honar, kali ŭ časy pratestaŭ stała vielmi paznavalnaj.
«U toj čas ja ni pra što takoje nie razvažała. Było, mabyć, pačućcio ździŭleńnia, kali dzieści praz hod paśla zakančeńnia taho elektaralnaha pieryjadu ja šmat jeździła pa rehijonach. A tam padychodzili zusim nieznajomyja ludzi i vielmi emacyjna dziakavali. Adna žančyna, pamiataju, skazała: «Viedajecie, my ž tady kožny dzień uklučali televizar i čakali, što vy skažacie».
I ciapier paŭtaru: u mianie nie ŭźnikała nijakich sumnievaŭ u pravilnaści taho, što ja rablu i što kažu. Vydatna razumieła, za što i dziela kaho zmahałasia».
Taksama ŭ hutarcy Volha Čamadanava rastłumačyła, čamu nie stała nastaŭnicaj biełaruskaj movy i litaratury, na jakuju vučyłasia.
«Ja vydatna pamiataju svoj pieršy ŭrok u Licei BDU padčas prachodžańnia piedahahičnaj praktyki. Heta byli ŭžo darosłyja chłopcy i dziaŭčaty, matyvavanaja aŭdytoryja, vielmi cikavaja, darečy. I byccam usio było dobra. Ale paśla zakančeńnia ŭroka ja zrazumieła, što čakała čahości bolšaha. Razumiejecie, lubaja sprava, za jakuju biarešsia, pavinna vyklikać emocyi. Dla žančyny heta vielmi važna, dy i nie tolki dla jaje. Naprykład, znakamity saviecki teatralny režysior Anatol Efras repieciravaŭ svaje śpiektakli, pakul jany nie ŭźlatali. Źjaŭlajusia maksimalistkaj, čahości padobnaha čakała i ja ad taho ŭroka. Tak, mahčyma, nie adrazu, ale jašče na fiłfaku ja zrazumieła, što budu zajmacca čymści inšym», — rastłumačyła Čamadanava.
Volha Čamadanava ŭ časie paślavybarčych represij stała ruparam prapahandy siłavikoŭ.
Mienavita pry Čamadanavaj u telehram-kanałach siłavych struktur (a ich było stvorana dosyć šmat) stali źjaŭlacca videa «pryznańniaŭ» i «raskajvańniaŭ». Taksama pry joj dziaržaŭnyja žurnalisty pravodzili ledź nie dopyty zatrymanych na akcyjach pratestu.
Možna hadać, što takoj infarmacyjnaj rabocie Čamadanava navučyłasia ad rasijskich śpiecyjalistaŭ, jakija arhanizoŭvali treninhi dla pres-sakrataroŭ siłavych viedamstvaŭ Biełarusi.
Zapomniłasia Čamadanava i jašče niekalkimi rečami. U dzień śmierci Alaksandra Tarajkoŭskaha telehram-kanał MUS apublikavaŭ infarmacyju, što jon nibyta zahinuŭ, bo sprabavaŭ kinuć u śpiecnazaŭcaŭ vybuchoŭku, jakaja razarvałasia ŭ jaho rukach.
Ale chutka źjaviłasia videa momantu śmierci Tarajkoŭskaha, na jakim było bačna, što ŭ jahonaj ruce nie było nijakaj vybuchoŭki. Rodzičy paśla taksama abvierhli hetu infarmacyju ad MUS.
Kali praŭda vypłyła, novaja infarmacyja nie toje što nie była ahučana — nie była vypraŭlena ci vydalena i staraja. Nijakich prabačeńniaŭ ministerstva ŭnutranych spraŭ nie pryniesła.
