Michaił Simanaŭ. Fota Alaksandra Astachava
Pa viersii śledstva, piensijanier pakinuŭ va ŭkantakcie dva kamientaryi: «Zabivajučy dziaciej i žančyn, pa «Pieršym kanale» śpiavajem my pieśni. My, Rasija, stali biazbožnikami. Prabač nas, Hospadzie!» i «Rasijskija lotčyki bambiać dziaciej».
Padčas pasiadžeńnia suda Simanaŭ patłumačyŭ, što nie źbiraŭsia abražać rasijskaje vojska i nie viedaŭ, što jaho akaŭnt va ŭkantakcie adkryty dla ŭsich karystalnikaŭ. Taksama mužčyna paviedamiŭ, što «nie ličyŭ siabie cikavaj dla kahości asobaj».
Simanaŭ apošnija hady pracavaŭ dyrektaram vahona-restarana ŭ ciahnikach dalokaha śledavańnia i žyŭ u Biełarusi.
Jaho zatrymali 9 listapada minułaha hoda, kali jon pa spravach pryjechaŭ u Maskvu.
