Z vosieni minułaha hoda na biełaruskich palihonach raźmiaščajucca rasijskija vojski.
«Vojski zajmajucca bajavoj padrychtoŭkaj, znachodziacca ŭ hatoŭnaści da sumiesnych dziejańniaŭ pa abaronie našaj ahulnaj achoŭnaj prastory. I nie treba parycca, što tut Rasija niešta zachapiła. Usie hetyja rasijskija padraździaleńni navučajucca piaćciustami biełaruskimi aficerami. Pravodzicca bajavoje zładžvańnie, padrychtoŭka. Dzie treba — uzbrojvajucca, materyjalna zabiaśpiečvajucca. Pad našym kamandavańniem», — sprabavaŭ pierakanać prysutnych Łukašenka.
Hetak ža jon vykazaŭsia i pra jadziernuju zbroju: maŭlaŭ, jaje nie prosta raźmieściać na terytoryi Biełarusi, heta budzie jaho zbroja.
Heta ŭžo nie pieršy raz, kali Łukašenka aburajecca tym, što ŭ narodzie kažuć, što ŭsim faktyčna rasparadžajecca Pucin i «ruskija tut pieški chodziać».
ADKB źbirajecca sioleta pravieści ŭ Biełarusi ŭžo piać vučeńniaŭ. Dadalisia «Barjer» i «Skała»
