Učora ŭviečary i ŭnačy nad usioj Biełaruśsiu možna było nazirać pryhažennuju, ale redkuju ŭ našych šyrotach pryrodnuju źjavu — paŭnočnaje źziańnie. Sacsietki i ŚMI poŭniacca adpaviednymi fotami. Było b dziŭna, kab pry hetym ubaku zastaŭsia najbolšy majstra fatahrafavańnia zornaha nieba ŭ sučasnaj Biełarusi Viktar Małyščyc. Pryhožyja prafiesijnyja fota źjavilisia i ŭ jahonych sacsietkach.
«Kali heta nie samaja pryhožaja źjava na śviecie, to što tady jašče pryhažej?» — kamientuje toje, što daviałosia bačyć i zdymać, sam fatohraf.
Sam ža jon, pačuŭšy pra źziańnie, «pajechaŭ u Mir, chaciełasia pasprabavać złavić kalarovyja społachi nad ścienami zamka». I heta, na ščaście, udałosia.
Čytajcie taksama:
U roznych rajonach Biełarusi nazirali paŭnočnaje źziańnie FOTA
| pn | aŭ | sr | čc | pt | sb | nd |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
a ničoha, što rasfarboŭka nieba była a-la "zakat nad bałotam"? to bok - u čyrvona-zialonych kolerach?