Hienierał Valdemar Skšypčak. Fota: Wikimedia Commons
Adkaz na krytyku Łukašenki
«Kala hoda tamu, napeŭna, u krasaviku, ja skazaŭ, što va Ukrainie znachodziacca ŭzbrojenyja farmavańni žaŭnieraŭ-biełarusaŭ, jakija pastavili za metu padtrymku ŭkrainskaj armii.
Ja liču, što biełarusy mocna dałučylisia da abarončaj vajny, jakuju pravodzić Ukraina suprać rasijskaj ahresii. Padajecca, što atmaśfiera ŭ Biełarusi absalutna spryjaje tamu, kab Łukašenka pierastaŭ być kiraŭnikom hetaj krainy i kab hetaja dziaržava źmianiła sistemu kiravańnia.
Nie chaču aceńvać, jakija dla hetaha jość mahčymaści, nie maju hłybokich viedaŭ, kab aceńvać, što adbyvajecca zaraz u biełaruskim hramadstvie. Ale čarhovy raz vykažu pohlad, što biełaruskija vajskovyja farmiravańni, jakija ŭ hety momant vajujuć na baku Ukrainy, paśla zakančeńnia bajavych dziejańniaŭ pojduć na Biełaruś. Jany viernucca da siabie, bo ŭ ich nie budzie patreby va Ukrainie.
Padajecca, jany (biełaruskija dobraachvotniki. — «NN») vyrazna heta akcentujuć, što jany dla taho i zmahajucca za volnaść Ukrainy, kab potym usie, chto padtrymlivaje Biełaruś i dumaje ab volnaj Biełarusi, taksama pačali zmahańnie za jaje vyzvaleńnie.
Ja vykazaŭ hety pohlad i liču, što tak budzie, chacia ja nie mahu prahnazavać napeŭna.
[Z Łukašenkam i Kramlom] adbyŭsia nie abmien pohladami, a isteryja z taho boku. Ja liču, što toje, što ja skazaŭ, nie ataka na tych spadaroŭ z Kramla, ale mnie vielmi pryjemna, što jany heta tak uspryniali. U ich, napeŭna, niervy nie vytrymlivajuć, kali jany tak chutka ŭpadajuć u isteryku, a heta dobry znak dla nas, dobry znak dla biełarusaŭ.
Usie pra heta kažuć i ŭsie viedajuć, što Łukašenka bolš za dva hady znachodzicca ŭ ciažkaj situacyi, pa sutnaści, jon zacisnuty Pucinym i staŭ jaho takoj maryjanietkaj albo navat horš.
Druhoje pytańnie, treba nahadać nam usim, a taksama «historykam» z Kramla i Minska, što heta jany atakujuć Polšču kala dvuch hadoŭ, šturmujučy mihrantami našu miažu i imknučysia stvaryć kanflikt na našaj uschodniaj hranicy.
Ja liču, što było stolki hetych atak i incydentaŭ, jakija stali dastatkovymi nahodami dla vajennaha adkazu Polščy na hetyja dziejańni Biełarusi, bo Biełaruś z nami znachodzicca ŭ stanie nieabvieščanaj vajny. Jana nas bieśpierapynna atakuje, uvieś čas hetuju hranicu šturmujuć, uvieś čas Łukašenka pahražaje, što hatovy da kanfrantacyi z Polščaj».
Pieradumovy dla vyzvaleńnia Biełarusi
Dalej hienierał Skšypčak adznačyŭ, što vyzvolnyja siły mohuć pieramahčy tolki pry niekalkich umovach.
«Pa-pieršaje, Rasija pavinna być nie ŭ stanie nijakim čynam dapamahčy Biełarusi. Ale heta budzie zaležyć ad NATA i ad Ukrainy, jakaja, na maju dumku, navat pierad pieramirjem pastavić rasijskaj armii šach samoj pahrozaj kontrnastupu. Rasijanie nie zmohuć zrušycca z Ukrainy, bo kožny ruch rasijskich vojskaŭ z Ukrainy na Biełaruś ukraincy vykarystajuć — i rasijanie pra heta viedajuć.
Łukašenka nie maje takoha patencyjału, kab efiektyŭna zmahacca z takoj pahrozaj, jakaja, naprykład, uźniknie pry zachodzie z Ukrainy dvuch vybitnych, dobrych, elitarnych pałkoŭ, jakija cudoŭna vajujuć.
Narešcie, ja ŭpeŭnieny, — kaža hienierał, — što biełaruskaja armija nie zachoča bicca za Łukašenku. Hienieralskaja elita ź jaho atačeńnia, kaniečnie, budzie chacieć jaho abaraniać, ale biełaruskaje vojska — nie i hramadstva taksama — nie»,— skazaŭ jon.
«Ja pierakanany, što ź ciaham času biełaruskaje hramadstva evalucyjanuje i ŭbačyć, što adbyvajecca za paŭdniovymi miežami», — kaža Skšypčak.
«A ciapier klučavoje pytańnie — heta kab dziejańni Jeŭrapiejskaha sajuza ŭzmacnili hetyja ŭmovy, kab išła padtrymka ŭsim tym biełarusam, jakija čakajuć, što Jeŭropa dapamoža Biełarusi», — adznačyŭ jon.
Upłyŭ raźmiaščeńnia jadziernaj zbroi ŭ Biełarusi
«Navat kali jadziernaja zbroja budzie raźmieščana na terytoryi Biełarusi, jana budzie ŭ rukach rasijan. Łukašenka nie budzie prymać rašeńnie ab vykarystańni jadziernaj zbroi, bo jana jamu nie naležyć. Hetaja budzie zbroja pad kantrolem rasijan».
«Hetaje raźmiaščeńnie nie źmianiaje ničoha va ŭsioj hetaj situacyi pa pryčynie taho, što nośbity jadziernaj zbroi, jakija maje NATA, dasiahajuć daloka za Minsk. I niama nijakaj patreby raźmiaščać zbroju na terytoryi Polščy ci Litvy, — kaža hienierał. — Tamu ja hetamu šantažu i isteryi Kramla i Minska nie paddavaŭsia b».
«Padajecca, što maštab prablem, jakija čakajuć Rasiju, budzie ŭzrastać kožny dzień».
Čamu Ukraina maje prava padtrymać dziejańni suprać Łukašenki
«Łukašenka — pramy ŭdzielnik vajny suprać Ukrainy. Jon uvieś čas padtrymlivaje Pucina: daje aeradromy, daje bazy, z terytoryi Biełarusi nanosilisia ŭdary pa zachodniaj i centralnaj Ukrainie.
Ja liču, što ŭ vypadku pieramirja Ukraina maje prava (bo Łukašenka — heta ahresar) uziać udzieł u zbrojnaj padtrymcy pałka Kalinoŭskaha i biełaruskich farmiravańniaŭ. I Łukašenka heta ŭśviedamlaje — jon učyniŭ ahresiju suprać Ukrainy i ciapier taja maje poŭnaje prava padtrymać usich, chto choča, kab toj adkazaŭ za supolnuju z Pucinym ahresiju.
Padajecca, što biełarusy mohuć raźličvać na vielmi mocnuju padtrymku Ukrainy. A my, napeŭna, nie budziem admaŭlać joj u padtrymcy.
Siońnia acenka situacyi va Ukrainie [adnosna Cichanoŭskaj i pałka Kalinoŭskaha] nie takaja, jakoj jana budzie praz adzin, dva ci try miesiacy. Tamu pabačym, što budzie».
Čytać taksama:
Rasija abaronić bratniuju Biełaruś — Kreml na zajavy polskaha hienierała
čio?
nie budziem kranać zaraz słova "elitnyja")
jak im zajści z boku Ukrainy, kali tam, pa-pieršaje, zaminiravana zdajecca ŭsio samimi ž ukraincami, a pa druhoje - tam Paleśsie
bałota
nieprachodnyja miescy