U kancy 20-ych hadoŭ minułaha stahodździa ŭsim było zrazumieła, što ź biełaruskim rucham varta ličycca. I vybudoŭvać svaju palityku z ahladkaj na šmatlikija biełaruskija asiarodki. A kab heta rabić, treba było mieć dobraje ŭjaŭleńnie ab Biełarusi. Hetaha jakraz i brakavała. Tamu ŭ 1928 h. u Varšavie vyjšła kniha «Karotki narys biełaruskaha pytańnia», pryznačanaja dla słužbovaha karystańnia ahientami polskich śpiecsłužb.
Tak skłałasia, što heta kniha źjaŭlajecca najbolš poŭnym zboram dakumientaŭ, faktaŭ i materyjałaŭ pa historyi biełaruskaha nacyjanalnaha ruchu taho pieryjadu. «Karotkim narysam biełaruskaha pytańnia» karystalisia pry napisańni svaich prac biełaruskija historyki Polščy. U biblijatekach Maskvy, Biełastoka i Varšavy zachavałasia niekalki asobnikaŭ zhadanaj knihi. Pa-biełarusku jana ŭpieršyniu źjaviłasia na staronkach časopisa «ARCHE». Dahetul nieviadoma, chto źjaŭlajecca aŭtaram «Karotkaha narysu biełaruskaha pytańnia».
Asobnaj knihaj «Karotki narys biełaruskaha pytańnia» vyjšaŭ u vydaviectvie «Łohvinaŭ» z kamientarami i novymi ilustracyjami.
Andrej Vaškievič, jaki razam z Alesiem Paškievičam i Andrejem Čarniakievičam redahavaŭ knihu, adznačaje, što «kali nam trapiła ŭ ruki heta reč, my vyrašyli jaje nadrukavać. Heta kvintesencyja historyi biełaruskaha ruchu. Tut sabranyja ŭsie hałoŭnyja dakumienty i fakty».
