Lenin lubiŭ davać abiacańni. Jon abiacaŭ naleva i naprava, abiacaŭ usim i kožnamu paasobku, abiacaŭ šmat i ŭsio, abiacaŭ siońnia i zaŭtra, abiacaŭ Sonca i Miesiac, abiacaŭ pasadzić i vypuścić, abiacaŭ vykanać i pieravykanać, abiacaŭ asabista i pad kantrolem, abiacaŭ abiacanaha i abiacaŭ abiacanaha. Za što Lenina lubili nie tolki jaho dzieci, ale navat Leniny inšych krain. Pra što jamu nie praminuŭ nahadać susiedni Lenin.
— Lenin, — patelefanavaŭ jon niejak Leninu, — ty ŭ kursie, što my zacikaŭlenyja ŭ tym, kab pryznali Paŭdniovaasiecistaniju i Abchazastaniju?
— U kursie, — panyła skazaŭ Lenin, jaki nie lubiŭ, kali jamu psavali nastroj, niachaj navat heta i byŭ Lenin.
— Ale heta nie samameta, — Lenin bolš šyroka razharnuŭ pierad rozumam Lenina svaju dumku. — Takoj zadačy nie stajała i nie staić.
— Jasny fakt, — adkazaŭ Lenin, pasprabavaŭšy spaścihnuć usiu hłybiniu leninskaj dumki i leninskuju ž łohiku, ale jamu nie ŭdałosia.
— Darečy, pomnicca, — niedarečy dla Lenina ŭzhadaŭ Lenin, — niechta mnie nie tak daŭno skazaŭ nastupnaje: «Uračysta abiacaju, što ŭsio zrablu za samy karotki termin». Heta značyć, pryznaju hetyja krainy za krainy. Nie pamiataješ, chto b heta moh być?
— Nie, — chutka vymaviŭ Lenin, jaki časam chutka zabyvaŭsia na drennaje. — Moža być — Ja? U sensie nie Ja, a toj, chto tabie skazaŭ: «Ja abiacaju…»
— Łahična, — pahadziŭsia z takoj pastanoŭkaj zdahadki Lenin. — Tak, sapraŭdy, heta byŭ mienavita Ja. Chutka i čarhovy film pra jaho vyjdzie pa adnym z našych niezaležnych telekanałaŭ. Pahladzi abaviazkova.
— Jasny pień, — padziakavaŭ Leninu Lenin za vykazanuju ŭvahu. — Abaviazkova. Usieabaviazkova.
— Rady byŭ ciabie pačuć, Lenin, — raźvitaŭsia ź Leninym Lenin i adklučyŭ mabilny.
— Suka jakaja, — zadumienna vymaviŭ Lenin. — Nie Lenin, a Astrachan niejki — film za filmam zdymaje. Što ž rabić?..
Lenin padyšoŭ da stała i ŭziaŭ u ruki fatahrafiju, ź jakoj nie na jaho, a adzin na adnaho hladzieli Kurjan i Lenin Hruzistanii. Lenin pračytaŭ podpis — «Mudramu i rodnamu Leninu ad Dzianiski i Mišyko» — i viarnuŭ fota na stoł. Tak — niešta treba było rabić. Ale što?..
